در حدود چهار قرن قبل از میلاد به خواص درمانی چغندر آَشنا بوده و از آن استفاده می‌کرده‌اند. چغندر به‌طور بومی در ناحیه مدیترانه و شرق اروپا وجود داشته است و در حال حاضر در بیشتر نقاط دنیا کشت می‌شود. چُغُندَر (چگندر، چندر) گیاهی از خانوادۀ اسفناجیان با ریشه غده‌ای و قندی و برگ‌های درشت و پهن که مواد غذایی در ریشه‌ی ستبرش اندوخته می‌شود. چغندر دو نوع است. یک نوع آن چغندر معمولی است به رنگ بنفش تیره و یا قرمز و نوع دیگر آن چغندرقند است به رنگ زرد روشن که به مقدار بسیار زیاد در نقاط مختلف دنیا برای استفاده از شکر آن کشت می‌شود. چغندر گیاهی یک‌ساله تا چندساله است. در سال اول برگ‌های روزت با دم برگ نسبتاً طولانی تولید می‌کند و در سال دوم به فاز زایشی می‌رود. اغلب گیاهان این خانواده هالوفیتوپساموفیت هستند و دارای اهمیت اکولوژیکی و اقتصادی می‌باشند. خانواده Chenopodiaceae عمدتاً علفی و یک‌ساله‌اند ولی در میان آن‌ها انواع چندساله، درختچه‌ای و بندرت درختی هم مشاهده می‌شود. ساکارز در برگ‌های بزرگ چغندر در هنگام روز ساخته می‌شود و شب به ریشه می‌رود در آنجا ذخیره می‌گردد و طبقه‌های ریشه کلفت می‌گردد. رنگ ریشه‌های چغندر ممکن است زرد یا سفید یا سرخ تیره باشد. چغندر در سال اول تولید ریشه متورم و ضخیم و مغزدار می‌کند که پر از مواد غذایی است و در سال دوم تولید ساقه سفت گل دهنده و بذر می‌نماید. گرده‌افشانی با باد و یا حشرات انجام می‌گیرد.

چغندر لبویی را به خاطر ریشه‌های شیرین آن می‌کارند و به‌عنوان پیش‌غذا و در سالاد و برخی از غذاها استفاده می‌شود، چغندر لبویی گیاهی دوساله بوده، در سال اول کاشت، چغندر تولید ریشه می‌کند و در همان سال قابل‌برداشت است و در سال دوم تولید گل و بذر می‌کند و مواد قندی به ساقه‌های آن می‌رود و در نتیجه برگ‌های شیرین‌تری به وجود می‌آورد. چغندر لبویی در هر آب و هوایی رشد می‌کند ولی هوای خنک را ترجیح می‌دهد و بهترین رشد را دارد. چغندر لبویی روزبلند بوده به این معنا که طول روز نباید کمتر از ۱۰ ساعت باشد تا محصول مرغوب‌تری را تولید کند. لبو همان چغندر پخته‌ است. در زبان آشور و بابل چغندر را لپتو می‌خوانده‌اند و در آرامی لپتا و لیپتا می‌نامیده‌اند و بعید نیست که اصل لبوی فارسی همین باشد.

کاشت بذر چغندر در گلدان

چغندر به‌سادگی در گلدان رشد می‌کند و علاوه بر ریشه خوراکی آن به خاطر برگ‌های زیبایش گلدان جذابی را به وجود می‌آورد. قطر ریشه چغندر حدوداً از ۳ تا ۷ سانتی‌متر بوده و طول برگ‌های آن گاهی به ۳۰ سانتی‌متر نیز می‌رسد. انشعابات اطراف ریشه متورم گاهی به ۹۰ سانتی‌متر نیز توسعه پیدا می‌کنند. مکان نگه‌داری چغندر باید نورگیر و دارای آفتاب مستقیم باشد. خاک گلدان و محل کشت نباید خیلی سنگین (فشرده) یا خیلی سبک باشد، چغندر در این خاک‌ها بدفرم می‌شود. چغندر تحمل خشکی را دارد ولی بهتر است همیشه سطح خاک مرطوب باشد و آبیاری بعد از خشک شدن کامل خاک انجام شود. بهتر است قبل از کاشت بذر چغندرها را به مدت ۱۲ تا ۲۴ ساعت در آب خیس کنید، چغندر را معمولاً از اوایل بهار تا اواسط پاییز می‌کارند ولی بهترین زمان برای کاشت بهاره، دو هفته قبل از آخرین سرما و برای کاشت پاییزه یک ماه قبل از شروع سرما است.

بهتر است گلدان بزرگی را برای کاشت انتخاب کنید تا فضای کافی برای رشد ریشه باشد. گلدان را با خاک نیمه سبک و نسبتاً غنی پر کنید. ترکیب خاک باغچه و خاک‌برگ یا کود دامی پوسیده مناسب است. می‌توانید از خاک‌های آماده همانند کمپوست نیز استفاده کنید. استفاده از خاک‌های آماده محصول ایده آل را تضمین می‌کند. بذرها را در عمق ۳ تا حداکثر ۴ سانتی‌متر قرار دهید و بر روی آن خاک نرم بریزید و گلدان را آبیاری کنید. طوری آبیاری نکنید که بذرها جابجا شود. چغندر را معمولاً به خاطر ریشه آن می‌کارند به همین دلیل فاصله بین بذرها باید ۱۵ تا ۳۰ سانتی‌متر باشد تا ریشه‌های خوش‌فرم و ایده آلی داشته باشیم. اگر چغندر را به خاطر مصرف برگ‌های آن می‌کارید می‌توانید فاصله بذرها را ۱۰ سانتی‌متر یا کمی کمتر در نظر بگیرید. بذر چغندر بعد از گذشت ۳ تا ۵ روز جوانه می‌زند. دمای ایده آل برای کاشت چغندر لبویی ۱۶ تا ۱۸ درجه است. بعد از گذشت ۵۰ تا ۶۰ روز از کاشت بذر چغندر لبویی قرمز تیره، آماده برداشت است. برگ‌ها را هنگامی‌که به ارتفاع ۱۰ تا ۱۵ سانتی‌متر می‌رسند و ریشه‌ها را در قطر ۳ تا ۵ سانتی‌متر برداشت می‌کنند. (ریشه‌ها بعد از گذشت ۳ تا ۴ ماه آماده برداشت هستند)

کاشت بذر چغندر در باغچه

چغندر لبویی را در مناطق سرد و معتدل اوایل اسفند و در مناطق گرم اواخر تابستان و شهرهای گرمسیری که زمستان‌های گرمی دارند در اواخر پاییز اقدام به کاشت چغندر می‌کنند. مرحله اول آماده‌سازی زمین کاشت است. ابتدا مقداری کود دامی پوسیده بر بستر کشت ریخته و خاک را زیرورو کنید تا نرم و یکنواخت شود. خاک چغندر لبویی باید دارای زهکشی خوبی باشد. خاک‌های سنگین باعث بدفرم شدن ریشه می‌شود. اگر هنگام کاشت چغندر لبویی در اوایل بار با شرایط خاصی روبرو شویم و سرما برای مدت طولانی ادامه داشته باشد ممکن است به گل (بذر) برود. قبل از کاشت بهتر است بذرها به مدت ۱۲ تا ۲۴ ساعت در آب خیس بخورد. بذرها را در عمق ۳ تا ۴ سانتی‌متری بکارید و بر روی آن خاک نرم بریزید تا قبل از جوانه‌زنی نباید اجازه دهید خاک کاملاً خشک شود. آبیاری‌های اولیه باید به‌آرامی صورت پذیرد تا بذرها جابجا نشود. جوانه‌زنی معمولاً در شرایط مناسب و طی ۳ تا ۵ روز اتفاق می‌افتد. چغندر را معمولاً به دو صورت دست پاش و ردیفی می‌کارند.

روش دست پاش

در روش دست پاش بذرها را به‌طور یکنواخت بر روی سطح خاک ریخته و بر روی آن خاک نرم می‌ریزیم یا با شن کش سطح خاک را زیرورو می‌کنیم تا بذرها زیر خاک برود. بعد از رشد چغندرها و هنگامی‌که طول جوانه‌ها به ۷ سانتی‌متر رسید اقدام به تنک کردن (حذف بوته‌های اضافه و کاهش تراکم چغندر) می‌کنیم. به این صورت که تربچه‌ها را با فاصله ۸ تا ۱۰ سانتی‌متر در نظر می‌گیریم و گیاهانی که در بین آن‌ها روییده‌اند را حذف می‌کنیم.

روش کاشت ردیفی

در این روش فاصله ردیف‌ها را ۳۰ تا ۴۵ سانتی‌متر و فاصله بین بوته‌ها را ۸ تا ۱۰ سانتی‌متر در نظر می‌گیریم. همانند روش قبل بذر چغندر ر ا در عمق ۳ تا ۴ سانتی‌متر می‌کاریم. آبیاری چغندر باید به گونه‌ای باشد که سطح خاک خشک نشود و غرق آبی هم نباشد. زمین کاشت چغندر لبویی باید عاری از هر گونه علف هرز باشد. برداشت چغندر لبویی هنگامی فرا می‌رسد که قطر آن بین ۳ تا ۵ سانتی‌متر باشد، البته تا قطر ۷ سانتی‌متر نیز قابل‌قبول است ولی بیشتر از این باعث سخت شدن و خشبی شدن شده و از کیفیت آن می‌کاهد و به پوکی ریشه‌ها می‌انجامد.

خواص چغندر

۱-چغندر خوب آن است که زیاد در خاک نمانده باشد زیرا چغندری که زیاد رسیده باشد سفت می‌شود.

۲-طبع چغندر گرم و تر است.

۳-رنگ ارغوانى چغندر به دلیل وجود ترکیبى به نام بتاسیانین است که خاصیت ضد سرطانى داشته و از بروز سرطان‌ها به‌خصوص سرطان کولون جلوگیرى می‌کند.

۴-فیبر زیاد موجود در آن، موجب کاهش سطح کلسترول خون و کاهش خطر بروز سکته‌های قلبی در بیماران قلبی است.

۵-مصرف لبو از بروز جذام جلوگیری می‌کند.

۶-پخته این گیاه، رعشه را معالجه می‌کند و بسیار آرامش‌بخش است.

۷-لبو برای مغز و اعصاب مفید است

۸-آب لبوی خام برای التهاب مثانه، رفع یبوست مفید است و علاوه بر آن این گیاه دارای ویتامین‌هایی است که اشتهاآور است.

۹-مصرف لبو لکه‌های سفیدی که در پوست بدن پدید آمده و موجب مرض پیسی می‌شود را از بین می‌برد.

۱۰٫ چغندر لبویی برای درد مفاصل و نقرس مفید است

۱۱٫ شیره چغندر سیستم گردش خون را بهبود می‌بخشد و سیستم ایمنی بدن را ارتقاء می‌دهد

۱۲٫ تولید گلبول‌های قرمز خون

۱۳٫ قرار دادن دست و پای ترک‌خورده در آب گرم شده برگ چغندر، موجب برطرف شدن عارضه می‌شود

۱۴٫ ضماد برگ چغندر با عسل جهت رفع طاسی و زگیل مؤثر است و چنانچه با حنا مصرف شود برای رویاندن مجدد مو و نکویی آن تأثیر به سزایی خواهد داشت.

۱۵٫ کمک به حفظ سلامت سلول‌ها

۱۶٫ کمک به حفظ سلامت کل بدن

۱۷٫ شستشوی سر با جوشانده برگ چغندر، شوره و چربی مو را از بین می‌برد و ضد شپش است.

۱۸٫ کمک به جذب بهتر بسیاری از مواد مغذی

۱۹٫ کمک به درمان یبوست دائمی

۲۰٫ شستشوی معده

۲۱٫ چغندر لبویی حاوی مقدار زیادی عناصر معمولی و کمیاب همچون پتاسیم، گوگرد، ید، آهن و مس است

۲۲٫ مقوی برای کودکان و خانم‌های ضعیف

۲۳٫ چغندر قرمز یا لبو به دلیل داشتن فیبر فراوان که خاصیت کاهش چربی خون را دارد و همچنین اسید فولیک، بهتر است در سبد غذایی بیماران قلبی و زنان باردار قرار بگیرد.

۲۴٫ درمان‌کننده التهاب مجاری ادرار است.

۲۵٫ برای درمان التهاب مثانه و بواسیر مفید است

۲۶٫ خوردن چغندر پخته، برای رعشه مفید است خصوصاً اگر برگ آن سرخ‌رنگ باشد.

۲۷٫ چغندر مخلوط با آب هویج دفع‌کننده سنگ کیسه صفراست.

۲۸٫ برگ چغندر خام ورم طحال را بهبود می‌بخشد

۲۹٫ آب چغندر بهترین نوشابه و تقویت‌کننده بدن و دافع سموم بدن است (برای تهیه شربت چغندر، با آبمیوه گیری آب سه تا چهار عدد چغندر خام را بگیرید و آن را با یک لیوان آب‌معدنی مخلوط کنید).

۳۰٫ لبو همچنین نقش بسزایی در درمان و پیشگیری از کبد چرب و کاهش چربی خون دارد.

۳۱٫ خواص آنتی اکسیدانی لبو برای پیشگیری از سرماخوردگی و تقویت سیستم ایمنی مفید است و همچنین در پیشگیری از آلزایمر و پارکینسون نقش دارد.

برای خرید بذر چغندر به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

توت فرنگی کاماروسا بسیار شیرین و درشت با رنگ قرمز ملایم است و یکی از محبوب‌ترین ارقام برای کشت در گلخانه و فضای باز است. کاماروسا روزکوتاه است و میوه‌هایی سفت و قرمز را به وجود می‌آورد و تا حدودی خودگرده‌افشان است ولی برای داشتن میوه‌های بهتر در گلخانه باید از زنبور استفاده کرد و همچنین در فضای باز به‌طور معمولی گرده‌افشانی انجام می‌شود. توت فرنگی رقم کاماروسا مخروطی کشیده است و دارای عطروطعم خوبی است و بازارپسندی بالایی دارد. نام‌های دیگر توت فرنگی که شاید نشنیده باشیم: چیلک، چلیک یا چیالک جنگلی، چَلَم و شالکَه.

کاشت

به‌طورکلی بذر توت فرنگی کاماروسا از طریق پاجوش، رانر (رونده) و تقسیم ریشه تکثیر می‌شود و کاشت بذر توت بخصوص برای کاشت تجاری مناسب نیست و تنها برای یادگیری و آموزش، کارهای تحقیقاتی، کاشت خانگی و… از کاشت بذر بهره می‌برند. کاشت بذر توت فرنگی کاماروسا کمی مشکل بوده و به مبتدیان توصیه نمی‌شود ولی می‌توانید برای شروع در بسته‌های کوچک تهیه نموده و شروع به کاشت توت نمایید. معمولاً بذرها بدون رفع نیاز سرمایی نیز جوانه می‌زنند ولی سرما دادن به بذر قبل از کاشت باعث بالا رفتن درصد جوانه‌زنی و موفقیت خواهد شد. توت فرنگی نیاز سرمایی کوتاهی دارد. ابتدا بذر توت فرنگی را به مدت ۱۰ تا ۲۰ روز در یخچال قرار می‌دهیم. بذرها را با همان بسته‌بندی می‌توانید داخل یخچال قرار دهید یا اینکه آن‌ها را درون ظرف درب­دار شفاف که با پیت ماس پر شده است بکارید و سپس درون یخچال بگذارید.

گلدانی مناسب برای کاشت توت فرنگی در نظر می‌گیریم و با خاکی سبک آن را پر می‌کنیم. برای کاشت بذر توت فرنگی بهتر است از پیت ماس به‌تنهایی یا از ترکیب زیر استفاده نمایید: کوکوپیت ۳۰ درصد + پیت ماس ۵۰ درصد + ۱۰ درصد ورمی کمپوست + ۱۰ درصد پرلیت دانه‌ریز. خاک را در لیوان یک‌بار مصرف یا ظرف‌های درب دار شفاف یا سینی نشاء بریزید و خوب آبیاری کنید. سپس بذرها را روی خاک قرار دهید و روی آن را کمی پیت ماس بریزید تا بذرها مخفی شود ولی زیر خاک نرود سپس با اسپری (افشانه) آب را بر روی خاک بریزید. کف ظرف کاشت باید برای خروج اضافی آب و عبور هوا سوراخ به‌اندازه کافی داشته باشد. اکنون بر روی بستر کاشت مشمای پلاستیکی یا سلفون قرار دهید تا رطوبت خاک بالا رود. این کار به جوانه‌زنی و شکستن پوسته بذر کمک می‌کند.

تا قبل از جوانه‌زنی نباید اجازه دهید خاک خشک شود، آبیاری بیش‌ازحد هم باعث مرگ و خفگی جوانه می‌شود. گلدان را باید در جایی پرنور و به دور از نور مستقیم آفتاب قرار دهید تا جوانه بزند. هنگامی‌که گیاه دارای سه برگ شد می‌توانید اقدام به جابجایی آن به گلدانی بزرگ‌تر کنید. بعد از گل دادن گیاه توت فرنگی اولین کار حذف گل‌های اولیه است این کار باعث می‌شود تا گیاه ریشه قوی‌تری را به وجود بیاورد. معمولاً ۳ تا ۴ ماه بعد از کاشت بذر باردهی بوته‌ها شروع می‌شود. البته اکثراً گیاه توت فرنگی در سال اول میوه تولید نمی‌کند. بعد از آماده شدن نشاءها آن‌ها را به باغچه یا گلدان بزرگ‌تر یا... منتقل کنید. برای کاشت در فضای باز آفتاب‌گیرترین نقطه از باغ را انتخاب کنید. می‌توانید از مالچ پاشی پای بوته‌های گیاه توت فرنگی برای کنترل رطوبت و گیاهان هرز بهره ببرید (می‌توان از کاه استفاده کرد)

این میوه امروزه اغلب به‌صورت هیدروپونیک (آبکشت) کشت می‌شود. ازآنجاکه در این نوع کشت اغلب شرایط محیط قابل‌کنترل است، نتیجه مطلوب‌تر است و میزان عملکرد به‌صورت چشمگیری افزایش خواهد داشت. البته تنش‌های موجود در طبیعت خود باعث افزایش طعم و بوی آن می‌شوند که با سیستم آبکشت این عطروطعم کاهش می‌یابد.

خواص

خواص توت فرنگی یکی آن که حاوی مقادیر زیادی آنتی‌اکسیدان، ویتامین و مواد مغذی است. توت فرنگی خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی، سکته مغزی، سرطان، فشارخون، یبوست و دیابت را کاهش می‌دهد. همچنین توت فرنگی به دلیل اینکه حاوی اسیدفولیک است، برای زنان باردار توصیه می‌شود. یک‌دانه توت فرنگی ۱۰۰ گرمی شامل تقریباً ۳۳ کیلوکالری انرژی، منبع عالی از ویتامین ث، منبع خوبی از منگنز است و میزان کمی از ویتامین‌های دیگر و مواد معدنی موردنیاز در رژیم غذایی را فراهم می‌کند.

توت فرنگی به دلیل دارا بودن فیتو کمیکال، اثرات مثبت بسیاری بر روی مغز می‌گذارد و می‌تواند اثرات نامطلوب پیری بر مغز را کاهش دهد. توت‌فرنگی میوه‌ای نسبتاً جدید است که تا ۲۵۰–۳۰۰ سال قبل به این شکل امروزی وجود نداشت و بیشتر موارد استفاده دارویی داشته است. در قرن چهاردهم در فرانسه توت‌فرنگی‌های وحشی از جنگل به زمین زراعتی منتقل شد و از آن به‌عنوان یک گیاه اهلی استفاده گردید. در جنگل‌های شمال ایران توت فرنگی وحشی به‌طور فراوان یافت می‌شود. به نظر می‌رسد که اولین رقم اصلاح‌شده در زمان صدارت اتابک اعظم از فرانسه به ایران آمد و به نام اتابکی خوانده شد.

برای خرید بذر توت و سایر درختان مثمر به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

بذر گل همیشه بهار نارنجی ارائه‌شده از نوع پرپر بوده و زیبایی خاص به گلدان و باغچه شما می‌بخشد. منشأ گل همیشه بهار جنوب اروپا و حوزه مدیترانه و یکی از رایج‌ترین گل‌های فصلی است. نام آن از کلمه Calendae، به معنی اولین روز ماه گرفته شده است چون به‌تقریب در تمام سال گل می‌دهد. از جاهای گرم تا مناطق خیلی سرد قابل‌کشت است. این گیاه به‌عنوان یک گل یک‌ساله در برنامه گل‌کاری قرار می‌گیرد ولی می‌تواند به‌صورت علفی چندساله به زندگی خود ادامه دهد که در این حالت گل‌ها مرغوبیت سال اول را ندارند. بنابراین کمتر به‌صورت چندساله کشت و کار می‌شود. گل‌ها ۳ –۱۰ سانتی‌متر قطر داشته و به‌تنهایی در انتهای ساقه گل دهنده قرار دارند. ارتفاع بوته‌ها حدوداً ۳۰ سانتی‌متر است. در انواعی از آن که ساقه‌ها یا دمگل‌های طویل و قوی و گل‌های درشت دارند، از گل بریده آن‌ها استفاده می‌شود. بذر گل همیشه بهار اغلب به‌عنوان مرز بین سایر گل‌ها کاشته می‌شود. گل همیشه بهار در شب جمع شده و حالت بسته و نیمه بسته به خود گرفته و در روز باز می‌شود. یک نکته خیلی جالب درباره بذر گل همیشه بهار هم باید گفت و آن این‌که در اثر مالش برگ و گل آن بوی خوبی متصاعد می‌شود. خاصـیت دارویـی داشته و برای درمان بیماری‌های پوستی به کار می‌رود.

خواص گل همیشه بهار پرپر متعدد است. گل همیشه بهار به‌عنوان ضدعفونی‌کننده پوست و در پمادهای پوستی مورداستفاده قرار می‌گیرد. گل همیشه بهار پرپر به ارتفاع ۴۰ تا ۷۰ سانتی‌متر رشد می‌کند. قطر گل‌ها ۴ تا ۷ سانتی‌متر است. کاشت گل همیشه بهار در گلدان امکان پذیر است و در برابر سرما مقاومت بالایی دارد و جذب‌کننده حشرات مفید است. این گل یک گل بسیار زیبا و مناسب به‌عنوان شاخه گل بریده و استفاده در دسته‌گل است. گلبرگ‌های گل همیشه بهار خوراکی هستند و می‌توان آن‌ها را به‌صورت تازه یا خشک‌شده در سوپ‌ها، برنج، انواع دسرها، سوفله و سایر محصولات پخته‌شده به‌عنوان چاشنی مورداستفاده قرار داد. گل همیشه بهار یک انتخاب محبوب برای خوش‌طعم کردن سالاد است. قبل از استفاده، گلبرگ‌ها باید از پایه گل جدا شوند زیرا پایه گل تلخ است. گل همیشه بهار آلفا برای کاشت در زمین، گلدان، کاشت انبوه، مرز باغ و باغچه‌ها و در حیات خانه‌ها، استفاده در دسته‌گل و استفاده به‌صورت خوراکی کاربرد دارد. دمنوش گل همیشه بهار، روغن گل همیشه بهار و عرق گل همیشه بهار از دیگر موارد استفاده از این گیاه است.

گل همیشه بهار به سرما مقاوم بوده و در هوای سرد بهترین رشد را دارد. دمای مطلوب این گیاه حدود ۱۰ درجه سانتی‌گراد است. در انواع پاکوتاه گلدانی، دمای ۲۱ درجه در روز و ۱۶ –۱۷ درجه سانتی‌گراد در شب مناسب است. همیشه بهار گیاه خوبی برای تابستان است ولی بذر گل همیشه بهار باید در سایه کاشته شود تا کیفیت، طول ساقه و اندازه گل افزایش یابد. در زمستان بیشترین شدت نور باید برای آن فراهم شود. از نظر نیاز آبی، خاک باید همیشه مرطوب باشد. اگر گیاهان با خشکی روبرو شوند گلدهی کاهش می‌یابد. گاهی تولیدکنندگان برای تولید گیاهان با ساقه‌های محکم و نیز افزایش عمر گلدانی، آبیاری را کم می‌کنند. برای افزایش تعداد شاخه‌های جانبی و در نتیجه افزایش تعداد گل می‌توان جوانه انتهایی را حذف کرد. به نوع خاک حساسیتی نداشته و در بیشتر خاک‌ها می‌توان به کشت آن اقدام کرد. از آنجا که گلبرگ‌های پژمرده به‌طور طبیعی می‌ریزند نیاز به سرزنی نیست مگر آنکه بخواهیم از ریزش بذر جلوگیری کنیم. اگر شدت نور گلخانه خیلی کم و دما خیلی بالا باشد گل‌های ریز و ساقه‌های ضعیف به وجود می‌آید.

کاشت

اگر قصد کاشت زیاد و تولید این گل را دارید بهتر است در زمین یک کرت با این ترکیب خاک آماده کنید، سطح خاک را خوب صاف کنید قبل از پاشیدن بذرها سطح خاک را خوب آب بدهید و بعد بذر گل همیشه بهار را روی خاک بپاشید سپس بهتر است روی آن حدود نیم سانتیمتر کود دامی کاملاً پوسیده سرند شده بریزید و مجدد با آبپاش آب بدهید. اما اگر مقدار کمی از این بذر را تهیه کردید و برای باغچه خود و یا به مقدار چند تا گلدان می‌خواهید پرورش بدهید از این روش زیر استفاده کنید. در این روش خزانه شما باید کوچک باشد. ابتدا یک سبد پلاستیکی میوه یا گلدانی با دهانه بزرگ ولی عمق کم تهیه کنید. گلدان و یا سبد را از خاکی که در بالا ترکیب آن گفته شد پر کنید و خاک را خوب آب بدهید تا خاک نشست خود را بکند. حالا بذرها را روی سطح خاک بپاشید سپس حدود نیم سانتیمتر روی بذرها کود دامی کاملاً پوسیده سرند شده بریزید و مجدد به‌آرامی با آبپاش آب بدهید.

اگر کود دامی در دسترس شما نبود می‌توانید از ورمی کمپوست استفاده نمایید. اگر هر دو این‌ها در دسترس نبود از همان خاکی که ترکیب کردید برای روی بذرها استفاده نمایید (اما بهتر است از کود دامی استفاده کنید تا جوانه‌ها به‌خوبی رشد کرده و قوی شوند) حتماً کود دامی‌ای که استفاده می‌کند چندساله، کهنه، پوسیده، خشک و سرند شده باشد. به هیچ عنوان از کود دامی تازه استفاده نکنید.

بعداز اینکه جوانه‌های گیاه موردنظر به حدود ۵ تا ۸ سانتیمتر رسیدند آنها را از خزانه در آورده و در جای اصلی بکارید. برخی‌ها بذر را روی محلی که موردنظرشان هست می‌پاشند تا همان‌جا سبز بشود اما این روش درست نیست دلیلش این است که زمان بذرپاشی بذرها نامنظم روی زمین میافتند و وقتی سبز می‌شوند خیلی از آنها ممکن است کنار هم سبز بشوند اما زمانی که بذرها را درون خزانه بکارید بعد می‌توانید به‌صورت منظم بوته‌های این گل را به هر طریقی و به هر فاصله‌ای که می‌خواهید بکارید.

هیچ‌وقت اقدام به نگهداری گل و گیاهان بیرونی در منزل نکنید چون درون منزل نور و تهویه هوای کافی برای رشد گیاهان و درختان بیرونی وجود ندارد حتی کاشت بذر هم ممکن است با مشکل مواجه شود در کل اگر مکانی برای کاشت بذر ندارید و مجبور هستید که در منزل این کار را بکنید بهتر است گلدان خزانه را روی پنجره جنوبی بگذارید تا نور کافی به آن برسد و حتماً پس از سبز شدن بذر گیاهانی که بیرونی هستند آنها را به بیرون از خانه انتقال بدهید اگر به بیرون انتقال ندهید ساقه‌ها دراز شده و کم‌کم از بین می‌رود.

منشأ اسفناج شمال هندوستان بوده و دارای سابقه تاریخی است، اسفناج ابتدا به‌عنوان دارو توسط یونانیان استفاده می‌شد و بعدها به‌عنوان غذا تولید زراعی آن از مناطق مدیترانه‌ای فرانسه آغاز و سپس به انگلیس و آمریکا گسترش یافت. اکنون کشت اسفناج در مناطق کوهستانی رواج یافته، زیرا در طول زمانی که اسفناج به گل و بذر می‌رود این گیاه را می‌توان کشت نمود. اسفناج دو برابر دیگر سبزی‌ها فیبر دارد. یک پیمانه اسفناج حدود ۲۰ درصد فیبر دارد که مانع یبوست است و به هضم غذا کمک می‌کند. فیبر موجود در این سبزی، قند خون را پایین نگه‌داشته و با ایجاد حس سیری می‌تواند مانع از پرخوری شود. ویتامین C و E، بتاکاروتن، منگنز، روی و سلنیوم موجود در اسفناج همگی از آنتی‌اکسیدان‌های قوی برای مقابله با پوکی استخوان، گرفتگی رگ‌ها و فشارخون بالاست. این سبزی پرخاصیت سرشار از ویتامین‌های مختلف ازجمله A، K، D و E بوده و حاوی مواد معدنی خوبی نیز هست. اسفناج نسبت به آب‌وهوا حساسیت چندانی ندارد و جزء محصولات فصل خنک است. رطوبت کافی هوا و خاک در رشد و نمو و کیفیت اسفناج اثر مثبت دارند. در مناطق گرم مثل خوزستان آن را در اواسط پاییز و در نقاط سرد در اواسط بهار می‌کارند.

متأسفانه این روزها برخی اخبار مبنی بر آبیاری سبزی‌ها با آب فاضلاب و ناسالم بودن آنها به گوش می‌رسد. بنابراین بهتر است امسال برای کاشت سبزی مصرفی خودمان دست به کار شده و دیگران را نیز به کاشت سبزی در منزل و آپارتمان تشویق کنیم. مشاهده رشد هر روزه سبزی‌ها در گلدان و برداشت و مصرف آن یکی از راه‌های یافتن آرامش در این ایام است. اگر می‌خواهید سبزی‌هایتان را پشت پنجره و تو گلدان‌های زیبا پرورش بدهید بهتر است از خاک آماده و تمیز استفاده کنید تا فضای آپارتمان از حشره و موجودات دیگر پر نشود. بهترین خاک برای کاشت سبزی کمپوست آماده است. اگر فقط می‌خواهید چند نمونه سبزی بکارید بدون شک ریحان سبز یا بنفش، تربچه، جعفری و شاهی اولین انتخاب‌ها هستند. برای اینکه سبزی‌های شما همیشه سبز و شاداب و از بیماری و آفات به دور باشند می‌توانید از کود NPK همانند 20-20-20 استفاده کنید.

بذر معمولی سبزی معمولاً به‌صورت کیلویی عرضه می‌شود و ناخالصی دارد و بخشی از آن را تخم علف تشکیل می‌دهد و نسبت به بیماری‌ها مقاومت پایینی دارد و انتخاب مناسبی برای کاشت در آپارتمان و ابعاد کوچک مثل گلدان نیست. برخلاف تصور خیلی از ما بذر اصلاح‌شده به معنای دست‌کاری ژنتیکی و تراریخته نیست. بلکه به معنای دقت در بذرگیری و انتخاب محصول مناسب برای بذرگیری است و گرده افشانی و تلقیح به‌صورت علمی و بر اساس استاندارهایی انجام می‌گیرد. درنتیجه بذر اصلاح‌شده نسبت به بیماری و آفات مقاوم است و درصد خلوص بالاتری دارد. همچنین از نظر رنگ و شادابی برتر از بذرهای معمولی‌اند. درنتیجه انتخاب مناسب‌تری برای کاشت بوده و تجربه بسیار خوبی از کاشت را به همراه دارد.

روش کاشت در گلدان

بذر اسفناج، خاک استاندارد (کمپوست پیشنهاد می‌شود)، گلدان مناسب، دستکش، آبپاش کوچک، بیلچه و الک تنها ابزارهای کاشت سبزی در آپارتمان هستند. ابتدا بذرها را برای مدت 10 ساعت و حداکثر 3 روز خیس می‌کنیم. خاک را الک کرده تا نرم و یکدست شود. گلدان موردنظر را از خاک مرغوب (کمپوست آماده) پر می‌کنیم (بیش از 3/4 گلدان). گلدان انتخابی باید زهکشی خوبی داشته باشد (در انتهای آن سوراخ مناسبی برای خروج آب اضافی باشد). سپس اقدام به آبیاری گلدان می‌کنیم تا آب کاملاً از گلدان خارج شود. بعد از چند ساعت از آبیاری گلدان بذرها را بر روی خاک می‌ریزیم و حداکثر به ارتفاع دو برابر طول بذرها روی آن خاک می‌ریزیم. ریختن خاک زیاد روی بذرها باعث خفه شدن آن شده و نمی‌توانند رشد کنند. سپس با افشانه آب را بر روی سطح خاک اسپری کنید به صورتی که مطمئن شوید آب به بذرها رسیده و این کار را هر روز یا روزی دو بار انجام دهید. قبل از سبز شدن بذر سبزی نباید اجازه دهید سطح خاک خیلی خشک شود در این صورت از جوانه زدن خبری نیست. آبیاری زیاد نیز باعث می‌شود هوا به بذرها نرسد و خفه شوند و جوانه‌زنی صورت نگیرد. هنگامی‌که سطح خاک خشک شد اقدام به آبیاری مجدد کنید. البته می‌توانید بدون خیس کردن بذرها در آب، آن‌ها را به‌صورت دست پاش بر روی سطح خاک بریزید و با چنگال سطح خاک را زیرورو کنید تا بذرها به زیر خاک بروند. کوددهی را از هفته دوم بعد از جوانه‌زنی شروع کنید.

روش کاشت اسفناج در باغچه و زمین

برای این کار بهتر است ابتدا مقداری خاک‌برگ یا کمپوست یا کود حیوانی بر روی باغچه ریخته و با بیلچه خاک را زیرورو می‌کنیم و سپس خاک را نرم و تخت و یکدست می‌کنیم. بذرها را به‌صورت دست پاش و یکنواخت در محل موردنظر ریخته و سپس با شن کش یا چنگال خاک را با آرامی زیرورو می‌کنیم تا بذرها به زیر خاک بروند. سپس به‌آرامی اقدام به آبیاری می‌کنیم به‌صورتی که آب بذرها را جابجا نکند و با خود نبرد. تا قبل از سبز شدن باغچه بهتر است هر روز یا روزی دو بار باغچه را آبیاری کنیم.

برداشت از باغچه یا گلدان

برای برداشت سبزی به‌خصوص در اولین برداشت‌ها بهتر است از قیچی استفاده کنیم زیرا بذرها زیاد در عمق قرار نداشته و ریشه قوی نداشته درنتیجه ممکن است از خاک دربیایند. برای برداشت سبزی‌ها را نباید از ریشه دربیاوریم بلکه تنها نوک آن را جدا کنیم و مصرف کنیم. بعد از گذشت چند روز از برداشت سبزی، مجدد می‌توانیم آن را برداشت کنیم و سبزی‌ها دوباره سبز می‌شوند.

خواص اسفناج

۱) برگ اسفناج منبع غنی ویتامین A، B۳، C و آهن و پتاسیم است.

۲) از فواید اسفناج این که بدن را قلیایی می‌کند.

۳) خاصیت اسفناج این که خنک‌کننده است و برای پایین آوردن تب مفید است.

۴) ورم روده کوچک را رفع می‌کند.

۵) برای ورم ریه مفید است.

۶) ملین است و یبوست را برطرف می‌کند.

۷) برای لاغر شدن و کم کردن وزن مفید است.

۸ ) اسفناج به دلیل داشتن ماده‌ای بنام اسپیناسین، هضم غذا را تسریع می‌کند. این ماده باعث تحریک معده و ازدیاد ترشحات آن می‌شود.

۹) خوردن اسفناج پخته یا بورانی اسفناج در رفع تشنگی مؤثر است. اسفناج مالابار را می‌توانید به‌صورت خام در سالاد و یا به‌صورت پخته، بخارپز و سرخ‌شده در سوپ، به‌عنوان ساید کنار غذا یا حتی در ادویه‌ها استفاده کنید. البته ازآنجایی‌که اسفناج مالابار ساقه قرمز پس از پختن مقدار زیادی از رنگ خود را از دست می‌دهد، برای داشتن غذای زیباتر بهتر است که آن را به‌صورت خام استفاده کنید.

۱۰) قرقره آب خام یا پخته اسفناج برای از بین بردن ورم و درد گلو مفید است.

۱۱) برای رفع سرفه‌های خشک، برگ اسفناج را با جو پوست کنده و روغن بادام بپزید و بخورید.

۱۲) آش اسفناج با گشنیز برای سردردهایی که ناشی از سوء هاضمه و اختلال دستگاه گوارش است، مفید است.

۱۳) اگر آش اسفناج را با آب لیمو و سماق یا آب غوره بخورید، سردردهای ناشی از اختلال کیسه صفرا را برطرف می‌کند.

۱۴) خوردن اسفناج از سرطان جلوگیری می‌کند، مخصوصاً در افرادی که به مصرف الکل و سیگار عادت دارند.

۱۵) تحقیقات دانشمندان نشان داده است که اسفناج در پیشگیری از سرطان روده بزرگ، معده، پروستات، ‌حنجره و رحم مؤثر است.

۱۶) اسفناج کلسترول خون را پایین می‌آورد.

۱۷) بهترین دارو برای کسانی است که مبتلا به کم‌خونی هستند.

۱۸) اسفناج مانند جارو روده بزرگ را تمیز می‌کند.

۱۹) ترشحات لوزالمعده را افزایش می‌دهد.

۲۰) اسفناج سبزی مفیدی برای تقویت اعصاب است. اسفناج، تعداد گلبول‌های قرمز خون را افزایش می‌دهد، بنابراین بهترین دارو برای افراد مبتلا به کم‌خونی است.

۲۱) اسفناج پخته برای رفع بیماری آسم و گرفتگی صدا بسیار مؤثر است.

۲۲) رماتیسم و نقرس را درمان می‌کند.

۲۳) برای زیاد کردن شیر در مادران شیرده مؤثر است.

۲۴) سابقاً نوعی شربت از اسفناج تهیه می‌شد که در معالجه خونریزی‌ها و کم‌خونی از آن استفاده می‌کردند.

۲۵) تخم اسفناج ملین و خنک‌کننده است.

۲۶) تخم اسفناج برای برطرف کردن ورم کبد و یرقان مفید است.

۲۷) اسفناج تعداد گلبول‌های قرمز خون را افزایش می‌دهد.

۲۸) اسفناج چون دارای کلروفیل است، عضلات روده را تحریک کرده و تخلیه مدفوع را آسان می‌کند.

۲۹) اسفناج اسیدیته خون را کم می‌کند و عضلات و استخوان‌ها را تقویت می‌نماید.

۳۰) رعشه و بوی بد دهان را از بین می‌برد.

۳۱) قوت غذایی اسفناج از سایر سبزی‌ها بیشتر است، مشروط بر اینکه آب آن را دور نریزید و از ساقه‌های نازک و نورسته آن در سالاد استفاده کنید.

۳۲) باعث افزایش اشتها به‌خصوص در کودکان می‌شود.

۳۳) برای معالجه کک و مک، اسفناج را در روغن زیتون قرار دهید و بعد روی صورت بگذارید.

برای خرید بذر اسفناج و سایر سبزی جات به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

گل اختر گونه از گیاهان گلدار از جنس Canna است. این جنس دارای نوزده گونه است. این گیاه از خانواده Cannaceae بومی مناطق استوایی است ولی امروزه در بیشتر مناطق نیمه گرمسیری و معتدل جهان کشت می‌شود و ارزش زینتی دارد. این‌گونه دارای شاخ و برگ‌های بزرگ و زیاد می‌باشد و به عنوان یک گیاه باغی تبدیل شده است. نام گل اختر از کلمه سلتیکی آمده و مشتق شده از نیشکر یا نی است.

خصوصیات گیاه‌شناسی

از نظر انواع گل اختر بوته گل اختر به بلندی ۷۰ تا ۱۲۰ سانتیمتر با برگ‌های خیلی پهن سبز یا سبز مایل به ارغوانی است که از میان آن ساقه‌های متعدد که منتهی به چندین گل درشت یا خیلی درشت به رنگ‌های زرد، قرمز، سفید، زرد، ابلق ، زردآلویی، زرد طلائی، خال خال یا راه راه می‌شود بیرون می‌آید. آن‌ها می‌بایست حداقل ۶ تا ۸ ساعت از نور خورشید به‌طور متوسط در طول تابستان بهره ببرید. گل اختر را یکی از غنی‌ترین منابع نشاسته در جهان می‌دانند.

ریشه گل اختر به شکل ریوم بوده (ریزوم اندامی است که مواد غذایی ساخته شده در برگ را در خود ذخیره می‌کند و هر بار که قسمت هوایی به هر دلیل از بین برود گیاه مجدداً به کمک مواد ذخیره‌ای ریزوم رشد می‌کند اما اگر چند بار این عمل یعنی حذف بخش خوابی تکرار شود ذخیره ریزوم هم تمام شده و گیاه کلاً نابود می‌شود) و دارای برگ‌های پهن و سرنیزه‌ای به رنگ سبز - ارغوانی و بسیار جذاب است که پس‌زمینه خوبی برای گیاه علفی زینتی که دارای برگ‌های شمشیری هستند به شمار می‌رود.

شرایط محیط رشد و نگهداری

گل اختر نیاز به مکان آفتابی، خاک سبک و غنی از مواد آلی که مرتباً مرطوب نگهداشته شده دارد و بهتر است با کود مایع تقویت شود. در اوایل زمستان که برگ‌های گیاه خشک و سیاه شدند ریزوم ها را از خاک درآورده و آن‌ها را در مکانی خنک درون کمپوست کمی مرطوب نگهداری می کنند تا چروکیده نشوند. ریزوم ها را در بهار می‌توان در هوای آزاد کاشت.

گل اختر دارای گل‌های متعدد به رنگ‌های مختلف است و برای حاشیه کاری و تشکیل تپه گل‌ها یا تک کاری میان تپه گل یا چمن‌زار قابل‌توجه است . کاشتن اقسام اصلی و اولیه این گل امروز تقریباً متروک شده و فقط آن‌ها را یا نزد اشخاصی که مجموعه ای از اقسام مختلف آن را دارند یا در گلکاری های درجه دوم و سوم میتوان دید، چون گیاه اختر طاقت سرمای زمستان را در مناطق سرد و معتدل ندارد به‌مجرد شروع اولین سرما و یخبندان بوته‌های آنرا سرما زده برگ‌ها در حالت سبزی پلاسیده و خراب می‌شوند ، همان زمان باید ساقه‌های آن را از سطح زمین بریده ریشه‌های بوته را که ساقه زیرزمینی گوشتی است از خاک بیرون آورده دو سه روز آن‌ها را در محل سایه و هواگیر در معرض هوا قرار داد تا رطوبت زیادی خود را از دست بدهند ، سپس آن‌ها را در زیر زمین یا انبار خشک و گرمی که محفوظ از یخ زدن باشد زیر ماسه خشک بگذارند .

تکثیر گل اختر

پیاز گل اختر را در ناحیه کرج آبان ماه از خاک دراورده در محلی که از سرمای شدید مصون باشد تا آغاز فصل بهار سیلو می‌کنند برگ‌های پهن اختر در اطراف ساقه گل دهنده که تا ۵/۱ متر رشد و نمو می‌کنند به‌تدریج در بهار ظاهر می‌شوند و در تابستان خوشه‌های درشت گل اختر به رنگ‌های گل اختر قرمز، گل اختر نارنجی، گل اختر زرد، گل اختر بنفش، گل اختر پرگل، گل اختر ابلق و غیره نمودار می‌شوند.

راحتترین و بهترین روش نگهداری و انبارداری ریزوم های گل اختر به این صورت است که ریزوم ها را از ۲۰ سانتیمتری سطح خاک قطع کرده (به دلیل آسیب و بیماری‌های قارچی ناشی از آن، بالاتر از ریزوم قطع می‌کنند) و سپس یک گودال به عمق ۷۰ سانتیمتر تا یک متر حفر کرده و داخل آن را ماسه می‌ریزیم (ماسه قبلاً با قارچ‌کش مخلوط و خشک شده باشد) بعد ریزوم ها را داخل گودال می‌گذاریم باید توجه داشته باشیم گودال در محل آبگیر قرار نداشته باشد تا آب باران وارد آن نشود بهتر است روی آن را پلاستیک بکشیم.

بخش مناسب برای تکثیر گیاه اختر یک ریزوم بسیار جوان، فعال و مرتب در حال جوانه زدن است بنابراین می‌توان با قطعه کردن ریزوم که یک یا چند جوانه داشته باشد گل اختر را تکثیر گردد. ازدیاد گل اختر از طریق تقسیم در فصل بهار و کاشت بذر گل اختر در فصل زمستان در دمای ۲۰ درجه سانتی‌گراد یا بیشتر امکان‌پذیر است. چون گیاه اختر طاقت سرمای زمستان را در مناطق سرد و معتدل ندارد به‌محض شروع اولین سرما و یخبندان بوته‌های آن را سرمازده و برگ‌ها در حالت سبزی پلاسیده و خراب می‌شوند. در فصل بهار ریزوم های اختر را درآورده و بهتر است همان زمان ریزومها جدا شوند و سپس کاشته شوند. (قسمتی از ریزوم اختر به همراه یک یا چند جوانه) باید ساقه اختر را از خاک بیرون آورده و دم های آن را از سطح زمین بریده ریشه های بوته را که ساقه زیرزمینی گوشتی است در معرض هوا قرار داد تا رطوبت زیادی خود را از دست بدهد و سه روز آن‌ها را در محلی سایه و هواگیر قرار دهید سپس آن‌ها را در زیرزمین یا انبار خشک که محفوظ از یخ زدن باشد زیر ماسه خشک بگذارید.

خواص گل اختر به طور خلاصه عبارتند از: درمان سوزاک، قطع بدون دلیل عادت ماهانه، خون ریزی بینی، جمع شدن آب زیر پوست، از بین بردن ورم، تصفیه خون، ادرارآور تب و تعریق بدن.

یکی از گونه‌های زیبای خردل که ظاهری زیبا دارد خردل قرمز است که قابلیت کاشت در حیاط خانه، بالکن پشت‌بام و … را دارد. خردل قرمز گیاهی علفی و یک‌ساله است که همچون سبزی خوراکی به‌صورت خام، آشپزی و تهیه سالاد و … استفاده می‌شود. از طریق بذر تکثیر می‌شود.ارتفاع این گیاه متغیر و بین 40 تا 50 سانتیمتر است. رشد سریعی دارد و در بیشتر مناطق رشد می‌کند و از ارزش غذایی بالایی برخوردار است. برگ خردل قرمز این گیاه بزرگ با شیارهای عمیق و دندانه‌دار هستند که به هنگام برداشت می‌توانید گیاه را به‌صورت کامل یا برگ برگ به اندازه مصرف خود برداشت کنید. از این گیاه به‌صورت تازه خوری و خام، برای تهیه سالاد و همچنین آشپزی و … استفاده می‌شود که سرشار از ویتامین ث و آ است که مقادیر زیادی کلسیم به همراه دارد.

برگ‌های این گیاه همان‌طور که از نامش پیداست به رنگ سبز مایل به قرمز و زرشکی است. در بیشتر مناطق رشد می‌کند. این گیاه رشد سریعی دارد و پس از گذشت دو تا سه ماه قابل‌برداشت و استفاده می‌شود. از ساقه و برگ این گیاه استفاده‌های مختلفی می‌شود. طعمی همچون سبزی و کاهو تازه دارد که به دلیل داشتن رنگ متفاوت برای تزئین نیز استفاده می‌شود.

خردل گیاهی است از تیره شب‌بوییان که نام علمی آن Sinapis arvensis است. خردل در اصل بومی اروپا است ولی در سراسر شمال آمریکا نیز بومی‌شده است. خردل از جمله گیاهان دارویی است که علاوه بر مصرف دارویی به‌عنوان ادویه در غذاها کاربرد دارد. در طب سنتی قدیم از این گیاه استفاده می‌شده است. تاریخچه استفاده از این گیاه به 2000 سال پیش برمی‌گردد. دارای بوی مطبوعی است طوری که فضا را عطرآگین می‌کند. این گیاه دارای برگ‌های تخم‌مرغی شکل و دندانه‌دار که دندانه‌های بسیار ریز به رنگ سیاه شفاف و به تعداد بسیار زیاد در هر پایه به وجود می‌آورد. لپه‌ها کلیوى شکل و بدون پرز، اولین برگ‌های حقیقى چماقى شکل، در رأس گرد، حاشیه آن کمى لوبدار و داراى دندانه‌های نامنظم بوده و سطح فوقانى برگ و دم برگ آن‌ها پرزدار است. خردل وحشی، گیاهى علفی، یک‌ساله، ایستا، به ارتفاع 30 تا 60 سانتیمتر (گاهی بیشتر) است که توسط بذر تکثیر می‌یابد. ساقه آن منشعب و در بخش‌های پائین کرک دار است. برگ‌های بالایى کامل، بدون بریدگى و دم برگ هستند. درحالی‌که برگ‌های پائینى داراى بریدگی‌ها عمیق بوده و لوب انتهایى آن نیز بزرگ‌تر است. این برگ‌ها دم برگ دارند و طول آن‌ها بالغ بر 20 سانتیمتر می‌شود. ریشه‌های این گیاه گسترش افقى و عمودى زیادى دارند.

کاشت

خردل از طریق بذر خردل قرمز تکثیر می‌شود. بذر را از میوه این گیاه می‌گیرند. برای کشت بذری پس از آماده نمودن سطح مورد کشت، بذرهای خردل را به مدت 24 ساعت در آب ولرم خیس کنید. سپس در سطح مرطوب و نرم بکارید و آبیاری کنید. توجه داشته باشید که تا زمان جوانه‌زنی باید سطح خاک همواره مرطوب باشد. پس از مدتی گیاه جوانه می‌زند و رشد خود را آغاز می‌کند. این گیاه رشد سریعی دارد، طوری که بعد یک تا دو ماه پس از کاشت آماده برداشت می‌شود. فاصله کاشت این گیاه بین 8 تا 10 سانتی‌متر است. بذر خردل را در عمق 8 میلی‌متری بکارید. گیاه خردل برای رشد به خاک حاصلخیز و غنی نیاز دارد. از جمله گیاهان مناطق معتدل و گرمسیری است که برای رشد به دمای بین 15 تا 25 درجه سانتی‌گراد نیاز دارد. یک ماه پس از کاشت بذر شروع به گلدهی می‌کند. گیاه خردل قرمز به آبیاری متوسط و منظمی نیاز دارد. همچنین برای رشد به نور زیاد خورشید نیاز دارد، در برابر سایه جزئی نیز مقاوم است. روزانه به 4 تا 6 ساعت نور خورشید نیازمند است.

خواص خردل

سس خردل قرمز یکی از افزودنی‌های محبوب است که با ساندویچ، همبرگر و هات‌داگ مصرف می‌شود. به‌علت خاصیت ضدباکتری خردل لازم نیست در یخچال نگهداری شود زیرا باکتری‌های مضر در آن رشد نخواهند کرد. البته اگر در یخچال نگهداری نشود تندی خود را سریع‌تر از دست می‌دهد و بهتر است در جای بسته، تاریک و خنک نگهداری شود. اگر خردل قرمز برای مدت زیادی خارج از یخچال بماند ممکن است طعم تلخ‌تری بگیرد. خردل قرمز منبع غنی از بسیاری از مواد معدنی مفید برای سلامت بدن است. کلسیم، منگنز، مس، آهن، سلنیوم و روی، برخی از این مواد معدنی هستند که در دانه خردل به‌وفور وجود دارند. کلسیم به ساخت استخوان‌ها و دندان‌ها کمک می‌کند. خردل حاوی مقادیر زیادی سلنیوم و امگا 3 است. فرآورده‌های خردل و روغن خردل به‌طور مؤثر برای قرن‌ها به‌منظور کاهش فشارخون بالا و جلوگیری از تصلب شرایین مورداستفاده قرار گرفته‌اند. آن‌ها همچنین به بهبود ایمنی بدن کمک کرده و به مبارزه با بی‌خوابی کمک می‌کنند. دانه‌های خردل در درمان مسائلی مانند اضطراب، اختلالات روانی، اثرات تنش و افسردگی، برونشیت، اختلالات جنسی، نشانه‌های یائسگی و بسیاری مشکلات دیگر مفید هستند.

منگنز توسط بدن به‌عنوان یک عامل موردنیاز برای ساخت آنتی‌اکسیدان استفاده می‌شود. مس در تولید سلول‌های قرمز خون موردنیاز است. آهن نیز برای تشکیل گلبول‌های قرمز خون و سوخت‌وساز سلولی مورداستفاده قرار می‌گیرد. دانه خردل همچنین مزایا و خواص ضد سرطان و ضدالتهابی دارد. به‌عنوان یک منبع بسیار خوب از سلنیوم و منیزیم، دانه‌های خردل، می‌توانند التهاب را کم کرده و علائم بیماری‌هایی مانند آرتریت روماتوئید یا آسم را کاهش دهند. دانه‌ها همچنین حاوی موادی به نام ایزوتیوسیانیت‌ها هستند که دارای اثرات ضد سرطان‌اند. از زمان‌های قدیم خواص ملین دانه‌های خردل، به‌عنوان بهترین مزیت آن‌ها در نظر گرفته شده است. امروزه این داروی گیاهی همچنین برای اثرات ضد قارچی و ضدعفونی‌کننده‌اش نیز ارزشمند شناخته می‌شود. محصولات تولیدشده از خردل همچنین برای سرعت بخشیدن به سوخت‌وساز بدن و در نتیجه برای بهبود عملکرد سیستم گوارشی مورداستفاده قرار می‌گیرند. جالب توجه است که بدانید دانه خردل ترشح بزاق را تحریک کرده و اشتها را بهبود می‌بخشد. یکی دیگر از مزایای مهم دانه‌های خردل، کاهش دفعات حملات میگرنی است، به این منظور باید پوست سر خود را با روغن خردل ماساژ دهید؛ این کار کیفیت مو‌هایتان را نیز به‌طور قابل‌توجه بهبود بخشیده و از ریزش مو جلوگیری می‌کند.

گیاه پونه گونه دیگری از جنس Mentha است. پونه نسبت به نعناع سازگاری اقلیمی بیشتری دارد و از نظر دارویی به‌واسطه اسانس‌های پوله ژون (۹۲ – ۲۷ درصد) و آزولن (به‌عنوان ضدالتهاب) موردتوجه است. برگ‌های پونه بیشتر خاکستری بوده و در ایران انواع خودروی آن به‌طور معمول در کنار نهرهای آب، در همه مناطق گسترش دارد. موارد مصرف گیاه پونه مشابه با نعناع است و افزون بر خاصیت ضدنفخ، صفرا آور بوده و در تهیه سوپ و دارو بکار می‌رود.

پونه گیاهی علفی بوده و از خانواده نعنائیان به شمار می‌رود. طعم این گیاه در ابتدا گرم، تقریباً گس و تلخ است و بعد از مدتی در فرد ایجاد حس خنکی می‌نماید. پونه علاوه بر مصارف آشپزی، به‌عنوان یکی از گیاهان دارویی نیز کاربرد فراوان دارد. جوشانده پونه برای درمان سرماخوردگی و آنفولانزا بسیار مثمر ثمر بوده و به‌عنوان یک پنی‌سیلین طبیعی باعث رفع عفونت بدن می‌گردد. علاوه بر این برای درمان ناراحتی‌های معده، تقویت لثه‌ها و تقویت سیستم ایمنی بدن نیز کاربرد فراوان دارد. همچنین به دلیل عطر تند و قوی پونه، کاشتن این گیاه در کنار سایر سبزیجات باغچه از جمله لوبیا بسیار مفید بوده و باعث دفع حشرات و آفات از آن‌ها خواهد شد.

کاشت

قبل از کاشت پونه ابتدا زمین را شخم زده و سپس سطح خاک را به‌خوبی صاف نمایید. بستر کشت را قبل از بذرپاشی به‌خوبی آبیاری نمایید. کرت‌هایی با فاصله ۵۰ الی ۶۰ سانتی‌متر از هم ایجاد کرده و سپس بذر پونه را با فاصله ۲۰ الی ۳۰ سانتی‌متری و در عمق نیم سانتی‌متری خاک قرار دهید. بهتر است حدود نیم الی یک سانتی‌متر روی بستر کشت کود دامی سرند شده بپاشید. مجدداً از طریق آبپاش اقدام به آبیاری زمین کشت شده نمایید. بعد از رویش گیاهان، نیاز مراقبتی آن‌ها به حداقل می‌رسد.

پونه از جمله گیاهان حساس به سرما بخصوص در مراحل اولیه رشد است. ازاین‌رو بهترین زمان کاشت آن فصل بهار و پس از گذر سرمای زمستانه (اواخر اردیبهشت تا اواخر خردادماه) است. البته گفتنی ست که در فصل پاییز نیز می‌توان نسبت به کاشت بذر پونه پونه اقدام نمود. باید توجه داشته باشید که بستر کشت گیاه پونه باید در معرض تابش آفتاب مستقیم قرار گیرد تا بدین ترتیب گیاه به نحو احسن رشد کرده و اسانس تولیدی آن افزایش یابد. پونه گیاهی با ریشه‌های سطحی است که توانایی جذب آب از عمق خاک را ندارد. ازاین‌رو توصیه می‌شود آبیاری گیاه پونه به‌صورت سطحی و در فاصله‌های زمانی کوتاه و منظم صورت پذیرد. با توجه به شرایط محیطی گیاه را روزانه دو بار آبیاری نمایید.

به‌طورکلی می‌توان اظهار داشت که خاک‌های اسیدی با زهکشی مناسب بهترین بستر برای پرورش گیاه پونه می‌باشند. همچنین از دو ترکیب پیشنهادی زیر نیز می‌توانید جهت آماده‌سازی بستر کشت بذرهای پونه استفاده نمایید:

۱٫ پیت ماس (۵۰ درصد) + کوکوپیت (۳۰ درصد) + پرلیت (۲۰ درصد)

۲٫ خاک باغچه (۶۰ درصد) + ماسه (۲۰ درصد) + کود حیوانی (۲۰ درصد)

روش کاشت بذر پونه در باغ و باغچه

کاشت بذر پونه در خانه (گلدان)

گلدانی متناسب با سلیقه و دکوراسیون منزل خود انتخاب نمایید. (گلدان کم‌عمق ولی با دهانه بزرگ)

گلدان را با ترکیب خاک پیشنهادی در قسمت بالا پر نمایید.

خاک گلدان را به‌خوبی آبیاری نمایید تا خاک نشست کند.

بذرها را با فاصله ۳۰ سانتی‌متری از هم قرار دهید. (بذرهای پونه نیازی به پوشانده شدن توسط خاک ندارند.)

گلدان را با یک نایلون شفاف بپوشانید. (جهت حفظ رطوبت)

گلدان را به قسمت نورگیر منزل خود انتقال دهید. (لبه پنجره جنوبی)

تا زمان جوانه‌زنی از خشک شدن سطح خاک جلوگیری به عمل‌آورید.

با گذشت ۷ الی ۲۰ روز از زمان کاشت، بذرها شروع به جوانه‌زنی می‌کنند.

جدا کردن شکوفه‌ها از گیاه پونه باعث مطلوب‌تر شدن عطروطعم آن می‌گردد.

با رسیدن جوانه‌ها به ارتفاع ۱۵ سانتی‌متری می‌توانید نسبت به برداشت آن‌ها اقدام نمایید.

خواص پونه

پونه برای مقابله با بیماری‌های زیر سودمند است:

حالت تهوع و استفراغ

مشکلات و ناراحتی‌های گوارشی به‌طوری‌که از ترش کردن معده جلوگیری می‌کند و برای هضم غذا و برطرف کردن سکسکه مفید است.

سرماخوردگی، آنفلوانزا، آسم

سرفه و سیاه سرفه

گرفتگی بینی

با توجه به خواص ضدمیکروبی که در دمنوش پونه و اسانس پونه وجود دارد، می‌توان از این فراورده‌ها به‌عنوان جایگزین طبیعی برای آنتی‌بیوتیک‌ها استفاده کرد. با گیاه پونه می‌توان یک دم‌کرده گیاهی فوق‌العاده تهیه نمود. برای تهیه یک فنجان دم‌کرده این گیاه، یک قاشق غذاخوری سرخالی از برگ یا گل پونه تازه و یا یک قاشق چای‌خوری برگ پونه خشک‌شده را در چای صاف کن درون یک لیوان ریخته و یک فنجان آب در حال جوش را روی آن بریزید. اجازه دهید مدت ۱۰ دقیقه دم بکشد و رنگ چای دربیاید. اگر دوست داشتید می‌توانید آن را کمی شیرین کنید. برگ‌ها و گل‌های پونه و همچنین ساقه‌های آن می‌توانند جایگزین مناسبی برای بسیاری از آنتی‌بیوتیک‌ها باشند. این گیاه همچنین بادشکن، معرق، مدر و محرک نیز است. از دم‌کرده این گیاه برای درمان سرماخوردگی، زکام، سردردها، مشکلات گوارشی، کم کردن تب خفیف، تسکین گلودرد و برای بهبود نفخ شکم، حالت تهوع، دردهای قاعدگی و بی‌خوابی استفاده می‌شود. پونه را به‌عنوان تحریک‌کننده تولید صفرا نیز می‌شناسند. عصاره پونه دارای خاصیت تسکین‌دهنده درد نیز است.

برای خرید بذر پونه و سایر گیاهان دارویی به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

پشن فروت گیاهی چندساله و بالارونده است که به شاخ و برگ گیاه، داربست و … می‌چسبد و بالا می‌رود. این گیاه را با نام میوه گل ساعتی نیز می‌شناسند. پشن فروت زرد درختی زیبا و تزئینی است که عمر این درخت در حدود ۱۰ الی ۱۵ سال با بار عمر اقتصادی است. در شرایط آب و هوایی مساعد این گیاه در تمام طول سال میوه و گل می‌دهد. ارتفاع این گیاه بین ۱ تا ۵ متر و گاهی بیشتر نیز است. میوه این گیاه پوستی ضخیمی و داخلی سفید رنگ دارد. پشن فروت از جمله درختانی بشمار می‌رود که به‌راحتی در گلدان کاشته می‌شود. برای مناطق مختلف با هر نوع آب و هوایی مناسب است. شما می‌توانید در فصول سرد سال گیاه را به داخل خانه منتقل کنید. درخت پشن فروت به‌سرعت رشد می‌کند و بالا می‌رود.

برگ‌های این گیاه بزرگ و پنجه‌ای مانند و به رنگ سبز است. گل‌های زیبای سفید رنگی دارد که بسیار معطر است طوری که به هنگام شکفتن فضا را دل‌نشین و عطرآگین می‌کند. به‌طور معمول در هر گره این گیاه یک گل به وجود می‌آید. به دلیل ظاهر گل‌های این گیاه به ساعت به آن گل ساعتی می‌گویند. به دلیل داشتن ریشه‌های مقاوم در برابر سرما مقاوم است. در فصل زمستان به دلیل سرما از بین می‌رود ولی دوباره با شروع فصل بهار رشد می‌کند.

کاشت

این میوه از طریق بذر پشن فروت و قلمه زدن پشن فروت تکثیر می‌شود. در کشت بذری ابتدا بذرها را به مدت ۲۴ تا ۴۸ ساعت در آب ولرم خیس کنید، سپس بذرها را در عمق مناسبی از خاک بکارید و روی آن را با لایه نازکی از خاک بپوشانید و گیاه را آبیاری کنید. برای تسریع در جوانه‌زنی روی بذرها را با نایلون روشنی بپوشانید طوری که هوا در آن جریان داشته باشد و رطوبت گیاه حفظ شود. پس از گذشت ۱ تا ۳ هفته بذر جوانه می‌زند و سر از خاک بیرون می‌آورد. این گیاه رشد سریعی دارد.

فاصله کاشت بذر پشن فروت ۲۰ تا ۴۰ سانتیمتر است. عمق کاشت پشن فروت ۰٫۵ تا ۲ سانتیمتر است. پشن فروت برای رشد به خاک لومی و شنی سنگین با ph 6.5 تا ۷٫۵ نیاز دارد. خاک باید از زهکشی مناسبی برخوردار باشد. دمای مناسب برای رشد این گیاه ۱۰ تا ۳۵ درجه سانتی‌گراد است. دمای مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری را می‌پسندد. تا دمای ۵- را تحمل می‌کند. گلدهی این گیاه از اواخر فصل بهار و تابستان شروع می‌شود. پشن فروت به آبیاری متوسط و مرطوبی نیاز دارد. پشن فروت برای رشد به نور زیاد خورشید نیاز دارد.

خواص پشن فروت

کمک به درمان دیابت

شاخص قند پایین و فیبر بالای این میوه، دیابت را مهار می‌کند. میوه پشن فروت همچنین سرشار از پکتین نوعی فیبر است که به شما انرژی زیادی می‌دهد، بدون اینکه کالری بدن شما را افزایش داد. با توجه به فیبر بالای آن، قند موجود در این میوه به آهستگی در خون جذب می‌شود و این موضوع از تمایل و اشتیاق شدید به شکر و قند جلوگیری می‌کند.

پشن فروت به جلوگیری از سرطان کمک می‌کند

این گیاه لبریز از آنتی‌اکسیدان‌هایی است که با رادیکال‌های آزاد ایجادکننده سرطان مبارزه می‌کنند. همچنین این گیاه حاوی ویتامین آ، فلاونوئید و سایر ترکیبات فنولیکی است که به ممانعت از سرطان کمک می‌کند. یکی از این ترکیبات موجود در میوه، کریسین است که فعالیت‌های ضد سرطانی را از خود بروز می‌دهد. پیکیتانول ترکیب دیگر موجود در پشن فروت، سلول‌های سرطانی را از بین می‌برد.

پشن فروت برای تنظیم فشارخون و محافظت از قلب

پشن فروت همچنین سرشار از پتاسیم است، ماده معدنی که فشارخون را تنظیم می‌کند. پتاسیم رگ‌های خونی را شل کرده و جریان خون را زیاد می‌کند. این ماده معدنی فشار قلب را کاهش داده و سلامت کلی قلب را بهبود می‌بخشد. مهم‌تر از بقیه تحرکات بین غشای سلول‌ها، اغلب صرفاً از طریق کانال‌های پتاسیمی میسر است که این دلیل دیگری برای اهمیت حیاتی این ماده معدنی است.

پشن فروت برای افزایش ایمنی

پشن فروت حاوی ویتامین ث، کاروتن و کریپتوکسانتین است که همگی این موارد به ارتقای سیستم ایمنی بدن کمک می‌کند. ویتامین ث همچنین فعالیت گلبول‌های سفید خون را تحریک می‌کند که به معنای سیستم ایمنی قوی‌تر و جلوگیری از امراض رایج است.

پشن فروت برای ارتقای سلامت گوارش

پشن فروت یک افزودنی ایده آل به رژیم غذایی بدوم دردسر برای سیستم گوارشی است که منبع عالی فیبر است. این میوه حاوی فیبر محلول است که در ساقه و پوست آن نیز وجود دارد و مانند یک ملین عمل کرده و حرکات روده را بهبود می‌بخشد. این فیبر رژیمی به جلوگیری از یبوست کمک کرده و سطح کلی کلسترول را با دفع چربی کاهش می‌دهد.

پشن فروت برای بهبود سلامت مغز و کاهش اضطراب

پتاسیم و فولات موجود در پشن فروت مسئول این اقدامات هستند. در حالیکه پتاسیم جریان خون و عملکرد شناختی را ارتقا می‌دهد، فولات از آلزایمر و عدم شناخت نیز جلوگیری می‌کند. بعضی منابع نیز می‌گویند که پشن فروت می‌تواند به کاهش اضطراب نیز کمک کند.

پشن فروت برای استحکام استخوان‌ها

سرشار از مواد معدنی بودن، مانند وجود منیزیم، کلسیم، آهن و فسفر، مصرف پشن فروت را به یکی مؤثرترین خوراکی‌ها برای مستحکم کردن استخوان تبدیل کرده است. این منابع معدنی زمانی که در کنار دیگر منابع غنی مصرف می‌شوند، تراکم استخوان را تثبیت و حتی از پوکی استخوان نیز جلوگیری می‌کنند.

درمان بیماری‌های تنفسی با پشن فروت

ترکیب بدیع فلاونوئیدها در پشن فروت می‌تواند تأثیرات مثبتی بر روی سیستم تنفسی داشته باشد. مطالعات نشان می‌دهد که عصاره این میوه می‌تواند به تسهیل آسم، خس‌خس و حتی سیاه‌سرفه نیز کمک کند.

پشن فروت برای کمک به خواب

این میوه حاوی هارمن، یک ترکیب آرام‌بخش است. مطالعات نشان داده‌اند که پشن فروت برای درمان بی‌خوابی و بی‌قراری استفاده می‌شده است.

پشن فروت برای بهبود گردش خون

پتاسیم موجود در پشن فروت خواص گشادکننده عروق دارد و زمانی که با آهن و مس موجود در میوه ترکیب می‌شود، به بهترین نحو عمل می‌کند. آهن و مس اجزای ضروری هستند که در تولید گلبول‌های قرمز خون نقش دارند. زمانی که تعداد گلبول‌های سفید خون افزایش پیدا می‌کنند، خون می‌تواند به‌آسانی جریان پیدا کند.

پشن فروت مفید در دوران بارداری

فولات موجود در پشن فروت به رشد و نمو جنین کمک کرده و مانع ایجاد نواقص عصبی در نوزادان می‌شود. فولات قبل و حین بارداری هنگام شیردهی بسیار ضروری است. این میوه همچنین ایمنی و سلامت استخوان هنگام بارداری را افزایش می‌دهد.

پشن فروت برای کمک به کاهش وزن

هر چند مطالعات کمی در این باره موجود است، بعضی از مطالعات می‌گویند که فیبر موجود در این میوه می‌تواند به کاهش وزن و مدیریت آن کمک کند.

میوه پشن فروت برای بهبود رنگ پوست

این میوه منبع قوی از ویتامین آ، یک ماده مغذی و مفید به‌ویژه برای پوست است. دیگر آنتی‌اکسیدان‌های موجود در میوه مانند ویتامین ث، ریبوفلاوین و کاروتن، نیز سلامت پوست و رنگ آن را ارتقا داده و علائم پیری را به تأخیر می‌اندازد.

پشن فروت برای تثبیت سلامت چشم

بینایی و سلامت چشم شما با توجه به پیری و در افراد جوان‌تر به علت عفونت‌ها و ضعف اعصاب چشمی، کم کن از بین می‌رود. امروزه شما می‌توانید حتی کودکانی رل بیایید که عینک‌های ضخیمی به چشم می‌زنند که تا قسمتی به علت زیاده‌روی در نگاه به صفحات مانند تلویزیون و رایانه است و باقی دلایل می‌تواند به خاطر عادات غذایی ناصحیح باشد. خبر خوب اینکه از دست دادن بینایی و به طور کلی از دست دادن بهبود در بینایی می‌تواند با خوردن غذاهای سالم برطرف شود.

پشن فروت در میان آن غذاهای سالم است که فواید آن برای چشم اثبات شده است. این میوه حاوی مقدار زیادی آنتی‌اکسیدان مانند ویتامین‌های آ و ث و فلاونوئید است. این مواد مغذی از چشم در مقابل آسیب‌های رادیکال آزاد مراقبت کرده و از غشای مخاطی لایه قرنیه چشم محافظت می‌کند.

کنترل آسم به‌وسیله پشن فروت بنفش

درخصوص خواص میوه پشن فروت یک مطالعه و تحقیق جزئیاتی تشخیص داد که پوست این میوه می‌تواند بیماران مبتلا به آسم را التیام بخشد. این مطالعه این‌گونه استنباط کرد که این میوه می‌تواند خواص ضد حساسیت، آنتی‌اکسیدان و ضدالتهاب داشته باشد. فلاونوئید موجود در پشن فروت می‌تواند در به کنترل درآوردن علائم آسم مفید باشد. محتوای فیبری پشن فروت از روده در مقابل سرطان محافظت می‌کند. پشن فروت حاوی فیبر محلول است. فیبر محلول سموم تجمع یافته در روده را به‌وسیله تحریک حرکات منظم روده، از بین می‌برد. جدای از محتوای فیبری آن، آنتی‌اکسیدان موجود در پشن فروت به پاک‌سازی روده نیز کمک می‌کند. سموم تجمع یافته در روده‌ها و دستگاه گوارشی تا قسمتی مسئول عفونت‌هایی هستند که رشد آن‌ها سرطانی را وخیم‌تر می‌کند.

فواید دانه‌های پشن فروت

مرطوب‌کننده پوست

دانه پشن فروت حاوی روغن‌های ضروری هستند که به‌صورت طبیعی می‌توانند پوست را مرطوب کنند و البته می‌توانند به‌صورت سالمی آن رطوبت را د پوست ذخیره کنند. این یک دلیل عمده است که مردم آمریکای جنوبی و آفریقا دوست دارند تا دانه‌های این میوه را به عصاره تبدیل کرده و برای درمان موضعی پوست خود به کار برند.

کنترل‌کننده سبوم (غدد چربی ساز مو)

روغن‌های ضروری دانه‌های پشن فروت قادر هستند تا سبوم را کنترل کنند. سبوم در پوست و پوست سر وجود دارد. ود پوست بزرگ‌ترین مشکل چرب بودن پوست است که منجر به جوش‌های سرسیاه، آکنه و پوست کدر صورت می‌شود. چربی زیاد در پوست سر ممکن است باعث موی چرب می‌شود. شما از چیزی لذت نخواهید برد و فقط موی بد و چربی برای شما می‌ماند. علاوه بر آن، به‌وسیله توانایی دانه‌های پشن فروت در تنظیم سبوم پوست سر، متوجه خواهید شد که چرا روغن دانه‌های پشن فروت برای موهایتان خوب است.

درمان زخم‌های سطحی

مواد سازنده دانه‌های پشن فروت برای درمان زخم‌ها بسیار قدرتمند هستند. این دانه‌ها و روغن آن برای تسهیل و التیام زخم‌های ناشی از سوزش و التهاب مفید هستند.

خاصیت ضد قارچ

بسیار رایج است که پا و ناخن‌ها بیشترین ریسک را درباره عفونت قارچی دارند. در این مورد، روغن دانه‌های پشن فروت قادر به مهار رشد قارچ‌های پا و ناخن‌ها هستند.

روغن دانه‌های پشن فروت مناسب برای مو

به کار بردن روغن دانه‌های پشن فروت، بدن را قادر خواهد ساخت تا درخشش طبیعی مو بازگردانده شود بدون آنکه آن را چرب کند. از طرفی مصرف پشن فروت به همراه دانه‌هایش می‌تواند جایگزینی برای ماسک شیمیایی پوستتان باشد از آنجا که این گیاه مو را با مواد غذایی با ارزشی مانند ویتامین ث و کلاژن تغذیه می‌کند که این کار از مو در مقابل آسیب محافظت می‌کند.

دانه‌های پشن فروت از بین بردن چین و چروک

دانه‌های پشن فروت حاوی ویتامین‌های ث و آ هستند که هردو آنتی‌اکسیدان قوی محسوب می‌شوند. علاوه بر آن اثبات شده است که روغن دانه‌های پشن فروت می‌توانند به از بین بردن چین‌وچروک کمک کنند.

دانه‌های پشن فروت برای التیام آکنه

خواص آنتی باکتریائی و ضدالتهابی موجود در روغن دانه‌های پشن فروت قادر است تا آکنه را التیام داده و فرآیند ریکاوری را افزایش داده، درد و قرمزی را نیز کم کند و از دیگر علائم آن مانند نقاط سیاه نیز جلوگیری کند.

عوارض جانبی پشن فروت

برای بیشتر مردم پشن فروت برای خوردن بسیار سالم است. گرچه برخی به این میوه حساسیت دارند. یک پزشک می‌تواند حساسیت‌ها به این میوه را با انجام چندین تست تشخیص داد. بعضی افراد که به شیره گیاه حساسیت دارند ممکن است به این میوه نیز حساسیت نشان دهند، به این وضعیت واکنش ضربدری گفته می‌شود. علت این حساسیت‌ها وجود برخی از پروتئین‌ها در شیره گیاهی است که بعضاً با برخی مواد در پشن فروت مشابه است. افراد با چنین حساسیتی باید هنگام خوردن پشن فروت مراقب باشند.

برای خرید بذر پشن فروت و سایر درختان مثمر به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: 09135555933

بادمجان که به عربی بادنجان نامیده می‌شود گیاهی است یک‌ساله و دارای ساقه نسبتاً ضخیم و پوشیده از کرک است. برگ‌های آن بیضی‌شکل با نوک‌باریک و گل‌های آن بنفش‌رنگ است. میوه این گیاه دراز و باریک و یا گرد، و به رنگ‌های بنفش، سیاه، زرد و سفید دیده می‌شود. بادمجان بومی هندوستان بوده است و این گیاه در تمام مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری رشد می‌کند. ارتفاع آن به ۴۰ تا ۱۵۰ سانتی‌متر نیز می‌رسد.

کاشت

بادمجان (بادنجان) بومی نواحی گرم بوده و در مقابل سرما حساس است (دمای کمتر از ۱۶ درجه سانتی‌گراد خسارت ببار می‌آورد). بادمجان را باید بعد از رفع سرمای زمستان در زمین اصلی بکارید یا اینکه در اسفندماه نشاء کنید و بهار به زمین اصلی یا گلدان موردنظر منتقل کنید. بادمجان در زمینه‌ای مرطوب و سرد نیز محصول خوبی نمی‌دهد. زمین بادمجان باید دائم نم‌دار و مرطوب باشد. بهترین خاک برای کاشت بادمجان خاکه‌ای شنی لومی (sandy Loam) است. همچنین خاک آن باید عمیق، حاصلخیز و زهکشی خوبی داشته باشد. بادمجان ازجمله سبزی‌هایی است که مواد غذایی زیادی از زمین جذب می‌کند، به همین دلیل استفاده از کودهای دامی به میزان ۳۰ تا ۴۰ تن در هکتار توصیه می‌شود چنانچه زمین شنی و یا ضعیف باشد باید به میزان ۴۰ تا ۵۰ تن و حتی ۷۰ تن در هکتار کود دامی به زمین داد چنانچه کود دامی در دسترس نباشد می‌توان برای تقویت خاک به کاشت گیاهان خانواده بقولات به‌عنوان کود سبز در سال قبل از کاشت اقدام نمود. استفاده از کودهای کامل ازت فسفر و پتاسیم باید در برنامه کودی و آماده کردن زمین قرار گیرد. pH مناسب خاک بین ۵/۵ تا ۶/۸ است.

احتیاجات بادمجان سیاه قلمی به گرما و آفتاب زیاد است. بادمجان را جزو گیاهان خنثی طبقه‌بندی می‌کنند. ولی برای رشد و نمو بهتر نیاز به گرما و نور کافی دارد. نور ضعیف در ایام زمستان در گلخانه‌ها باعث بدشکل شدن میوه و افتادن گل‌ها و غنچه‌ها می‌شود. به همین دلیل نشاها در شکل‌های زودتر از موعد گلخانه‌ها با منابع نور مصنوعی تغذیه می‌شوند. درعین‌حال میزان گرمای داخل گلخانه نباید پائین تر از ۲۰ درجه سانتی‌گراد باشد. کاهش گرمای هوا و به‌ویژه گرمای خاک (کمتر از ۱۸ درجه سانتی‌گراد) نیز اغلب اختلالاتی مثل افتادن گل و غنچه را به دنبال دارد.

بادمجان به دو طریق کشت مستقیم و تهیه خزانه ازدیاد می‌شود. در کشت مستقیم باید تا برطرف شدن سرما در بهار کشت به تأخیر افتد ولی می‌توان در گلخانه اقدام به تهیه خزانه و کشت کنیم و به‌محض مساعد شدن هوا و برطرف شدن سرما نشاها به محل اصلی منتقل می‌شود. بذر بادمجان برخلاف گوجه‌فرنگی برای جوانه زدن احتیاج به یک دوره استراحت طولانی دارد و در بعضی مواقع حتی با سپری شدن دوره استراحت و کاشت بادمجان بذر در شرایط مناسب باز هم درصد کمی از بذر جوانه زده و رشد نشاهای جوان نیز بسیار کند است. به‌طوری‌که بسته به شرایط آب و هوایی و زمان لازم از بذرکاری تا انتقال نشاء به زمین اصلی از ۶ تا ۱۲ هفته متغیر است. بذر این گیاه کوچک و به رنگ‌های زرد یا سفید دیده می‌شود که قوه نامیه را ۶ تا ۷ سال حفظ می‌کند بذرهای دوساله دارای حداکثر قوه نامیه هستند. بعد از کاشت بذر بادمجان، در صورت رعایت کردن شرایط کشت، ظرف ۲۰ الی ۲۵ روز جوانه‌ها ظاهر خواهند شد.

پس‌ازآن که بوته‌های آن چهار برگه شدند آن‌ها را از خزانه خارج ساخته و در زمینی که قبلاً آماده ساخته‌اند روی ردیف‌ها نشاء می‌کنند. فاصله بین ردیف‌ها بایستی یک متر منظور گردد. در طول تابستان هر چهار روز یک مرتبه آبیاری ضرورت دارد. در هفته اول بعد از انتقال گیاه به گلدان برای تشویق به رشد بیشتر و توسعه ریشه دما در طول روز و شب باید ۲۴ درجه سانتی‌گراد باشد. زمانی که میوه‌ها شروع به رشد می‌کنند درجه حرارت را در طول روز ۲۲ درجه سانتی‌گراد و در طول شب ۱۹ درجه سانتی‌گراد تنظیم کنید. زمانی که میوه کامل شد درجه حرارت در طول روز ۲۰ تا ۲۲ درجه سانتی‌گراد و در طول شب ۱۷ تا ۱۹ درجه سانتی‌گراد باید باشد.

میوه بادمجان از زمانی که حدود یک‌سوم آن تشکیل شده و اندازه نهائی خود را پیدا کرده باشد تا رسیدن کامل آن قابل برداشت است. میوه کاملاً رسیده پررنگ شده به مدت زیادی می‌تواند روی بوته مادری باقی بماند. بدون آن که زیاد ماندن روی بوته تغییری در کیفیت آن ایجاد کند زیاد ماندن میوه روی بوته فقط روی کمیت آن اثر می‌گذارد و کمتر می‌شود. میوه با کاسبرگ‌های بزرگ همراه است که با قسمتی از ساقه که بسیار سخت و چوبی است توأم است. بادمجان‌ها را بعد از برداشت در گلخانه رها نکنید زیرا باعث گرم شدن و کاهش کیفیت آن‌ها می‌شود. بادمجان را باید با رطوبت نسبی ۸۰ درصد و دمای ۱۲ تا ۱۵ درجه سانتی‌گراد ذخیره کرد. بادمجان‌ها را با محصولاتی که اتیلن تولید می‌کنند (مثل گوجه‌فرنگی) ذخیره نکنید. بدن بادمجان به کم‌آبی حساس است. بنابراین اگر می‌خواهید آن را به مدت طولانی ذخیره کنید برای جلوگیری از خشکی باید آن‌ها را بپیچانید.

خواص

بادمجان در تهیه غذاهای مختلف مورداستفاده قرار می‌گیرد. آن در تهیه انواع ترشی به کار می‌رود. در خارج از ایران بادمجان را می‌پزند و به غذاهای مختلف اضافه می‌کنند و به مصرف می‌رسانند. خواص بادمجان متعدد است. در بادمجان ترکیبات زیر وجود دارد: آب ۹۳ درصد، کربوهیدرات ۴ درصد، پروتئین ۴/۱ درصد، چربی ۳/۰ درصد، مواد کانی ۳/۰ درصد و ترکیبات فیبری ۳/۱ درصد. بادمجان دارای مقدار زیادی اصلاح معدنی، به خصوص پتاسیم، گوگرد و فسفر است. همچنین دارای ویتامین‌های A و C است. ریشه بادمجان برای درمان آسم به کار می‌رود. در برگ بادمجان ترکیباتی وجود دارد که باعث ترشح بزاق می‌گردد. همچنین از برگ آن در معالجه بیماری برونشیت، آسم و بیماری‌های دستگاه مجاری ادراری استفاده می‌شود. آب‌میوه بادمجان برای درمان بیماری‌های گوش تجویز می‌گردد.

از مهم‌ترین فواید بادمجان به موارد زیر می‌توان اشاره نمود:

بادمجان از دسته سبزیجات گرم و خشک است که برای بیمارانی که قند دارند بسیار مفید است

درمان نقرس یکی دیگر از خواص این میوه است.

کسانی که از یبوست رنج می‌برند می‌توانند از بادمجان در وعده‌های غذایی خود استفاده کنند.

درمان فشارخون بالا نیز با خوردن این میوه امکان‌پذیر است.

آفات و بیماری‌ها

کنه یکی از مهم‌ترین آفات بادمجان به‌خصوص در منطقه خوزستان است. سایر آفات مانند شته، عنکبوت قرمز، انواع سوسک‌ها آسیب چندانی به بادمجان نمی‌توانند وارد کنند. برای مبارزه با کنه می‌توان از انواع سموم کنه‌کش، مانند تدیون استفاده کرد. سایر حشرات مضر را می‌توان با انواع حشره‌کش‌ها کنترل نمود. بعضی از قارچ‌هایی که به گوجه فرنگی حمله می‌کنند، مانند فوزاریوم، آلترناریا و ورتیسلیوم می‌توانند در این گیاه تولید بیماری نمایند و باعث پوسیدگی و خشک شدن برگ‌ها و میوه آن شوند. برای جلوگیری از شیوع این بیماری‌ها باید اولاً بذور ضدعفونی شده کشت شوند، ثانیاً از کاشتن بذر بادمجان در زمینی که قبلاً گوجه فرنگی و یا سیب‌زمینی در آن کشت شده است خودداری کرد و ثالثاً بوته‌ها، به‌خصوص در زمانی که کوچک هستند به‌وسیله قارچ‌کش‌ها سم‌پاشی گردند.

برای خرید بذر بادمجان در انواع مختلف به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

پیاز با نام علمی Allium cepa گیاهی از خانواده نرگسیان یکی از سبزی‌ها پرمصرف در جهان است. پیاز قدمت بسیار طولانی‌ای دارد. اسناد به‌جامانده از اهرام مصر نشان می‌دهد چند هزار سال قبل از میلاد مسیح در مصر کاشته می‌شده است و به‌عنوان غذای اصلی مصرف می‌شده است. پیاز گیاهی دو یا سه‌ساله است که قسمت زیرزمینی آن قابل‌مصرف است و ساقه هوایی آن آبدار و توخالی است که کمتر مورد مصرف قرار می‌گیرد. در سال اول و با انجام غذاسازی گیاه پیاز زیرزمین تشکیل می‌شود و در سال دوم ساقه‌های گل‌دار ظاهر شده و برداشت بذر پیاز آغاز می‌شود.

پیاز معمولاً به سه دسته روزبلند، روزمتوسط و روزکوتاه تقسیم می‌شود این ویژگی مشخص می‌کند که پیاز باید در چه فصلی کاشته شود به این صورت که پیازهای روزبلند در بهار که طول روزبلند بوده کاشته می‌شود و پیازهای روزکوتاه در اواخر تابستان و پاییز که طول روزکوتاه است کاشته می‌شود. رعایت این موضوع به تشکیل پیازهای باکیفیت‌تر می‌انجامد. طول روزکوتاه یعنی پیاز به نور کمتر و حرارت کمتر برای تشکیل سوخ (bulb) و غذاسازی دارد.

ساقه‌های پیاز معمولاً ۱۵ تا ۴۵ سانتی‌متر ارتفاع می‌گیرند. کشاورزان ساقه‌ها را هنگامی‌که بلند می‌شوند از ارتفاع حدوداً ۱۰ سانتی‌متری زمین قطع می‌کنند یا می‌شکنند تا انرژی گیاه صرف رشد قسمت‌های زیرزمینی شود و پیازهای درشت‌تری را تولید کند. البته به‌طورکلی هنگامی‌که پیاز بالغ می‌شود، ذخایر غذایی شروع به انباشته شدن در ته برگ و برجستگی پیاز می‌کنند.

طبقه‌بندی پیازها

طبقه‌بندی بر اساس رنگ

رنگ زرد یا قهوه‌ای مناسب سرخ کردن و پخت‌وپز (کباب، شامی، سس، سوپ)

پیاز قرمز یا ارغوانی مناسب خام خوردن (ترشی، سالاد و ساندویچ)

پیاز سفید، تردترین و معمولاً تندترین (سالسا، چاشنی)

پیازهای ایرانی

سفید:‌ پیاز سفید کاشان،‌ سفید قم

قرمز:‌ پیاز طارم،‌ ری،‌ آذرشهر

صورتی:‌ پیاز نوشهر

بنفش:‌ پیاز کهریزک

پیازهای آمریکایی

زرد:‌ کُره زرد Yellow globe

سفید:‌ کره سوت پرت سفید South white globe

قرمز:‌ کره قرمز سوت پرت South port red globe

طبقه‌بندی پیاز بر اساس طول روز

همان‌طور که گفته شد انواع پیاز با توجه به نیازش به نور و دما به سه دسته روزبلند و روزکوتاه و روز متوسط تقسیم می‌شود.

۱- پیازهای روزکوتاه

پیازهای روزکوتاه به کمترین میزان روز نیاز دارند در نتیجه مناسب برای کاشت پاییزه بوده و در روزهایی با طول ۱۱ تا ۱۲ ساعت پیاز به‌خوبی تشکیل می‌شود و ۶ تا ۷ ماه بعد و در زمستان یا اوایل بهار برداشت می‌شود.

۲- پیازهای روز متوسط

آب‌وهوای ملایم و معتدل برای کاشت این نوع پیاز مناسب است و در روزهایی با طول ۱۳ تا ۱۴ ساعت نیاز دارند و معمولاً این نوع پیاز در زمستان کاشته می‌شود و به ۵ تا ۶ ماه زمان برای رشد نیاز دارد و معمولاً در خرداد یا تیرماه سال بعد برداشت می‌شود.

۳- پیازهای روزبلند

این مدل پیازها به روزهای بلند و گرم نیاز دارند. روزهایی با طول ۱۶ ساعت که طولانی‌ترین روزهای سال می‌باشند برای کاشت و غده زنی این رقم پیازها مناسب است، این ارقام پیاز در مناطق معتدل سرد کاشته می‌شود، فصل کاشت بذر این ارقام اوایل بهار است و در یک دوره ۶ ماهه قابل‌برداشت شده و در شهریور یا مهرماه نیز برداشت می‌شود.

بیشتر ارقام پیاز حدود ۸۹٪ آب، ۴٪ قند، ۱٪ پروتئین، ۲٪ فیبر و ۰٫۱٪ چربی دارند. پیاز مواد غذایی ضروری و چربی کمی دارد و در هر ۱۰۰ گرم ۱۶۶ کیلو ژول (۴۰ کیلوکالری) انرژی تولید می‌کند. بدون افزایش محسوس میزان کالری غذاها را خوش‌طعم می‌کنند. پیازهای خردشده ترکیبات معینی را منتشر می‌کنند که موجب می‌شود غدد اشکی چشم اذیت شده و اشک ترشح کنند، در سال ۲۰۰۸، مؤسسه غذا و محصول نیوزیلند به‌وسیله استفاده از خاموشی ژن و زیست‌فناوری و برای جلوگیری از تجزیه به‌وسیله آنزیم LFS، پیازی را تولید کردند که هیچ اشکی تولید نمی‌کند. جالب است بدانید که در قرون‌وسطی در اروپا پیاز در کنار کلم و حبوبات یکی از سبزی‌ها اصلی خوراک مردم فقیر و غنی بود و چنان اهمیتی داشت که مردم برای پرداخت اجاره و حتی هدیه عروسی از آن استفاده می‌کردند. همچنین برای پیاز درمانی، درمان سردرد، مارگزیدگی و ریختن موی سر پیاز تجویز می‌شد.

زمان برداشت پیاز و بذر گیاه

معمولاً در فصل پاییز ساقه‌های پیاز زرد شده و از بین می‌روند و پوست خارجی پیاز در زیرخاک خشک می‌شود و برداشت آغاز می‌شود، اگر پیازها برداشت نشود قسمت میانی پیاز مجدد در فصل بهار شروع به برگ دهی می‌کند و در این بار ساقه‌های گل دهنده رشد می‌کنند و گل‌ها تبدیل به دانه قابل کاشت شده، بعد از رسیدن بذرها می‌توان آن‌ها را برداشت و برای کاشت پیاز سال بعد ذخیره نمود. گل‌های پیاز معمولاً سفید و دانه‌های آن مشکی هستند. پیاز به‌سادگی تکثیر می‌یابد و می‌توان آن را در فضای کوچک باغچه یا گلدان‌های سایز متوسط پرورش داد. البته پیاز به فراوانی یافت می‌شود و شاید انتخاب ایده آلی برای کاشت خانگی نباشد ولی همیشه به این نکته توجه داشته باشید که گیاهی که در منزل پرورش می‌دهید و از سلامت آبیاری و خاک و رشد آن اطمینان دارید باارزش‌تر است.

طریقه کاشت بذر پیاز

پیاز بسته به اینکه در چه نوع خاک و زمینی کشت شود ممکن است تند شود و یا تندی آن کم‌تر گردد و اصطلاحاً رو به شیرین شدن بگذارد. خاک‌های گلی چون محتوی سولفور زیادی هستند پیاز را تند می‌کنند. در مقابل خاک‌های شنی و رسی باعث رشد مناسب پیاز می‌شوند. مکان مناسب برای کشت پیاز، جایی است که نور زیاد آفتاب را دریافت نماید. همچنین آب‌وهوای مناسب برای کاشت پیاز آب‌وهوای خنک است. پس مکان‌ها و زمان‌هایی که هوای خنک داشته و طول روزبلند است. برای کاشت گیاه پیاز مناسب می‌باشند. البته پیاز در گستره وسیعی از آب‌وهوا قادر به رشد است اما دما و شرایط مطلوب برای رشد گیاه پیاز همان بود که توضیح داده شد. در موقع کاشت پیازها بهتر است که فاصله ردیف‌ها از ۲۵ سانتی‌متر کمتر نگردد و فاصله بوته‌های پیاز از هم نیز بهتر است ۱۰ سانتی‌متر باشد. لازم است جهت گرفتن نتایج بهتر آبیاری در فواصل مشخص مثلاً سه چهار هفته یک‌بار انجام گیرد.

برای کاشت در باغچه منزل بذر پیاز را به‌صورت مستقیم بعد از رفع سرما و در فصل مناسب که در بالا توضیح دادیم در ردیف‌هایی (خطوطی) به فاصله ۱۰ تا ۲۰ سانتی‌متر و بذرها را به فاصله ۲ تا ۶ سانتی‌متر از هم بکارید. در هر گود دو تا سه عدد بذر به عمق ۲ سانتی‌متر قرار می‌دهیم یا اینکه بذرها را در سینی نشاء یا گلدانی دیگر می‌کاریم و بعد از رشد و رسیدن به حداقل ۵ سانتی‌متر به زمین و باغچه به فواصلی که در بالا گفته شد انتقال می‌دهیم. روش دیگر برای کاشت بذر به‌صورت ردیفی و دست پاش است به این صورت که به فواصل ۲۰ سانتی‌متر از یکدیگر شیارهای به عمق ۵ سانتی‌متر ایجاد می‌کنیم و بذرها را در سرتاسر کف شیارها می‌ریزیم و سپس با خاک نرم بر روی بذرها را به ارتفاع ۲ سانتی‌متر پر می‌کنیم، بعد از رشد پیازها گیاهان را به فواصل ۵ سانتی‌متر از هم تنک می‌کنیم.

بذر پیاز را می‌توان به‌صورت دست پاش نیز در باغچه همانند بذر سبزی و پیازچه کاشت ولی باید توجه داشت که برای اینکه پیازهای درشت‌تری داشته باشیم بعد از رشد بذرها گیاهان را به فواصل حداقل ۵ سانتی‌متر از یکدیگر تنک کنیم و گیاهان اضافی را به‌آرامی از خاک خارج کنیم. برای کاشت بذر در گلدان نیز ابتدا گلدان را با خاک مناسب پر کنید و سپس بذرها را به‌صورت مستقیم به فواصل ۱ تا ۲ سانتی‌متر از یکدیگر در عمق ۲ تا ۳ سانتی‌متر بکارید، بعد از رشد پیازها گیاهان را به فواصل ۵ سانتی‌متر از یکدیگر تنک کنید و چند گیاه قوی‌تر را نگه‌دارید.

زمان کاشت پیاز

گیاه پیاز را بسته به اینکه روزبلند، روز متوسط و یا روزکوتاه است کشت می‌کنند. مثلاً زمان کاشت ارقام روزبلند پیاز در فروردین‌ماه است. پیازهای روزکوتاه در مناطق با زمستان‌های معتدل در پاییز کشت می‌گردند. ارقام روز متوسط پیاز در مناطق ملایم در زمستان کاشت می‌شود. پیازهای روزبلند از لحاظ طعم با پیازهای روزکوتاه تفاوت دارند. پیازهای روزکوتاه تندی کمتری داشته و مزه آن‌ها شیرین‌تر است.

برداشت پیاز

پیاز را بسته به اینکه هدف تولید بذر پیاز باشد و یا محصول پیاز در سال اول و یا دوم کشت برداشت می‌کنند. اگر هدف درایفت محصول پیاز است که در سال اول بعد از کاشت برداشت می‌گردد. ولی اگر هدف برداشت بذر و تولید بذر پیاز باشد می‌بایست تا سال دوم صبر نمود تا ساقه‌ها تشکیل شوند و به گل بنشینند.

آفات پیاز

مهم‌ترین آفات پیاز عبارت‌اند از: مگس پیاز، تریپس و بیماری نماتد ساقه پیاز.

خواص و فواید پیاز

مهم ترین خواص پیاز عبارت اند از:

پیاز بسیار ادرارآور است و در افرادی که مشکل دفع ادرار دارند چه به‌صورت خام و چه پخته می‌توانند از آن استفاده کنند. از طرفی همین ادرار بودن باعث دفع سموم از بدن می‌گردد.

پیاز خاصیت مدر بودن را دارد؛ بنابراین برای دفع سنگ کلیه نافع است.

کلیه سموم را به‌راحتی از کلیه و کبد دفع می‌کند.

برای پایین آوردن حرارت بدن مؤثر است.

میزان زیادی فیبر در این گیاه وجود دارد؛ بنابراین برای رفع یبوست بسیار مفید است.

موجب بهبود گردش خون در بدن می‌شود.

آب این گیاه برای رفع جوش‌های غرور جوانی و سفید کردن پوست کاربرد دارد.

به دلیل وجود کلسیم در درمان و پیشگیری از پوکی استخوان مؤثر است.

به دلیل وجود مواد آنتی باکتریالی، ضدعفونی‌کننده سیستم گوارشی است.

به دلیل وجود فیبر، در پیشگیری و درمان سرطان روده بزرگ مؤثر است

پیاز از سرطان روده و معده پیشگیری می‌کند و حتی می‌تواند مانع از رشد سلول‌های سرطانی شود.

از طریق امگا ۳ موجود در خود، می‌تواند کلسترول خون را کاهش دهد و از سکته قلبی جلوگیری کند.

گردش خون را بهبود بخشیده و مانع از لخته شدن خون در رگ‌ها و گرفتگی عروق می‌شود.

سرشار از فیبر است و درنتیجه باعث احساس سیری در معده شده و به همین دلیل در رژیم‌های لاغری پرکاربرد است.

یک انسولین گیاهی است که میزان قند خون را کاهش می‌دهد و برای افراد دیابتی مفید است.

خاصیت آنتی باکتریال دارد و ضدعفونی‌کننده سیستم گوارش است.

پیاز گردش خون را بهبود می‌بخشد. پس استفاده از ماسک پیاز بر روی صورت موجود حرکت خون به سمت صورت شده و پوست را شفاف می‌کند.

حاوی کلسیم است و درنتیجه به استحکام استخوان کمک نموده و از پوکی استخوان جلوگیری می‌کند.

سینه را نرم نموده و در زمان سرماخوردگی بهبود گلو را سریع‌تر می‌کند.

برای افزایش تمایلات جنسی، تخم پیاز مفید است.

برای خرید بذر پیاز و سایر صیفی جات به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.