فلفل گیاهی است یک‌ساله که درجه حرارت پایین باعث کم شدن دوره رشدش می‌شود. در بعضی از مناطق که آب‌وهوا مساعد باشد، ممکن است ساقه خشبی شود و بیش از یک سال عمر کند و به‌صورت گیاه دوساله درآید. وقتی‌که ساقه اصلی آن ۱۰ تا ۱۲ برگ تولید میوه می‌کند. سپس شاخه‌های جانبی آن به وجود می‌آیند که در انتهای آن‌ها گل‌ها ظاهر می‌شوند. در بعضی از ارقام آن بوته عرضی رشد کرده، روی زمین پهن می‌شود. برگ‌ها به‌صورت ساده، منفرد، بیضی شکل و متناوب روی ساقه قرار دارند. اگر بر اثر جابه‌جا شدن بوته انتهای ریشه قطع نشود، ممکن است تا عمق ۵۰ تا ۶۰ سانتی‌متری در داخل خاک رشد کند. هر گل فلفل دارای گلبرگ پیوسته است که به رنگ سفید یا ارغوانی دیده می‌شود. گاهی رنگ پرچم‌ها به‌صورت آبی دیده می‌شود و حشرات در گرده‌افشانی آن نقش مهمی ایفا می‌‌کنند. میوه آن به‌صورت سته است که دارای تعداد زیادی بذر است و داخل آن از چند حفره یا قسمت تشکیل شده است که ممکن است بین ۲ تا ۴ و گاهی تا ۵ قسمت متغیر باشد. گاهی روی یک بوته تمام انواع میوه با حفره‌های مختلف دیده می‌شود.

شکل میوه بسیار متغیر است. آن‌ها به‌صورت کشیده، نوک‌تیز، گرد و کروی، مخروطی و یا استوانه‌ای مشاهده می‌گردند. رنگ میوه نارس سبز است ولی وقتی‌که رسید به رنگ‌های زرد، قرمز و یا قهوه‌ای ظاهر می‌شود. فلفل از جمله سبزی‌های بسیار خوش‌طعم است که تقریباً در همه غذاها و خوراک‌ها از آن استفاده می‌کنیم. فلفل در انواع مختلف شیرین، تند، چیلی، سفید، زرد، نارنجی، قرمز، سبز، بنفش و حتی قهوه‌ای موجود است. فلفل‌ها اندازه‌های بزرگ یا کوچک دارند. کشیده و قلمی یا چاق و گرد هستند. انواع دلمه‌ای و ساده دارند. به‌طورکلی، خانواده فلفل‌ها بسیار وسیع و گسترده است و همه آن‌ها طرفداران بی‌شماری در سراسر دنیا دارند؛ اما به‌طورکلی فلفل را به دو دسته فلفل تند یا فلفل شیرین تقسیم‌بندی می‌کنند. بهترین نمونه فلفل شیرین، فلفل دلمه است. البته فلفل‌های دیگری نیز هستند که شیرین هستند؛ اما فلفل دلمه‌ای همیشه و در هر شرایطی شیرین است. دلیل تند بودن فلفل‌های چیلی نیز کپسای سین (نوعی الکالوئید) است که در آن‌ها وجود دارد. میزان تندی فلفل‌ها نیز با هم فرق دارد. به‌طور مثال، فلفل‌های قرمز بسیار تندتر از فلفل سبز تند هستند.

فلفل دلمه سبز آشناترین رنگ در میان فلفل‌های دلمه‌ای است. طعم بسیار شیرین و بافتی بسیار ترد از ویژگی‌های این فلفل است. فلفل دلمه سبز گوشتی ضخیم دارد و معمولاً چهار لوب است. ارتفاع بوته‌های آن حدوداً ۵۰ تا ۶۰ سانتی‌متر و به‌راحتی قابل کاشت و نگه‌داری در گلدان است. فلفل دلمه‌ای سبز بوته‌هایی پربار و نسبت به بیماری مقاومت بالایی دارد. فلفل‌ها در ابتدا به رنگ سبز بوده و بعد از ماندن بر روی بوته به رنگ قرمز در می‌آیند.

احتیاجات آب‌وهوایی

فلفل مانند گوجه فرنگی و بادمجان یک سبزی فصل گرم است. فوق‌العاده به سرما حساس است. کلیه احتیاجات آب‌وهوایی، کودی، اعمال زراعی آن شبیه گوجه فرنگی و بادمجان است. ذکر این نکته لازم است که شاید فلفل خشکی را بهتر تحمل کند. مقادیر نامناسب آب و حرارت دو عامل مهم در افتادن گل و میوه آن است. حرارت زیاد و رطوبت کم باعث ریزش گل و میوه می‌گردد. در طول دوره رشد، دما نباید از ۳۵ درجه سانتی‌گراد بیشتر شود و یا از ۱۸ درجه سانتی‌گراد پایین‌تر رود. مناسب‌ترین دما برای رشد فلفل بین ۲۱ تا ۲۹ درجه سانتی‌گراد است. شایان‌ذکر است که دما در شب در تشکیل میوه تأثیر بسزایی دارد. چنانچه دما در شب پایین‌تر از ۵/۱۶ درجه سانتی‌گراد و یا بالاتر از ۲۴ سانتی‌گراد برسد، میوه تشکیل نمی‌شود.

خاک مناسب

خاک‌های لوم شنی که رطوبت را تا اندازه‌ای در خود نگه می‌دارد، برای فلفل مناسب است. فلفل نسبت به کودهای آلی و شیمیایی عکس‌العمل مثبت نشان می‌دهد. pH بین ۵/۶ تا ۵/۷ برای رشد آن مناسب است؛ ولی در pH کمتر از ۵/۶ تا ۵/۵ نیز می‌تواند به‌خوبی رشد کند و محصول بدهد. فلفل pH کمی اسیدی را بهتر از گوجه فرنگی و بادمجان تحمل می‌کند. البته خاک‌های کمی اسیدی را می‌توان با آهک اصلاح نمود.

کاشت

فلفل را می‌توان مانند گوجه فرنگی و بادمجان مستقیماً کاشت و یا خزانه‌گیری کرد. حدود ۵۰۰ تا ۹۰۰ گرم بذر فلفل برای تهیه نشا برای یک هکتار زمین کافی است. بوته‌ها ممکن است ۷ تا ۱۰ هفته در خزانه باقی بمانند. فلفل را در جوی و پشته نشا می‌کنند. عرض پشته‌ها که همان فاصله دو خط کشت است، حدود ۵۰ تا ۷۰ سانتی‌متر و فاصله دو بوته روی خط کشت بین ۳۰ تا ۶۰ سانتی‌متر متغیر است.

برای کاشت فلفل در گلدان نیز می‌توانید از ترکیب خاک‌برگ و کود حیوانی و خاک باغچه استفاده کنید. البته اگر می‌خواهید گلدان را در منزل نگه‌دارید بهتر است برای دوری از آفات و بیماری‌های خاک باغچه و کود حیوانی از خاک‌های آماده همانند کمپوست استفاده کنید. داخل گلدان گودال‌های کوچک ایجاد کنید. اکنون نشاء را از جای خود به همراه خاک اطراف ریشه بردارید و در حفره‌ای که در گلدان ایجاد کرده‌اید بکارید. بهتر است مقداری از ساقه نیز درون خاک برود. حال با دست خاک اطراف نشاء را فشار دهید. گلدان را خوب آبیاری کنید و در محیطی پرنور و گرم (دمای ۲۱ تا ۳۰ درجه) قرار دهید و منتظر رشد آن باشید. اگر می‌خواهید گلدان را در منزل نگه‌داری کنید حتماً باید محیطی پرنور را برایش در نظر بگیرید، پشت پنجره جنوبی با حداقل ۸ ساعت نور در روز ایده آل است. اگر این شرایط را نمی‌توانید فراهم کنید باید از نورهای کمکی (فلورسنت) استفاده کنید. برای این کار باید چراغ فلورسنت را در فاصله ۸ تا ۱۰ سانتی‌متری گیاه قرار دهید. (معمولاً برای فلفل می‌توانید در روز حدود ۱۵ ساعت از این نور بهره ببرید). آبیاری باید هر چند روز یک‌بار هنگامی‌که سطح خاک خشک شد انجام شود. آبیاری بیش‌ازحد باعث ریختن گل‌ها و آسیب دیدن گیاه می‌شود. گل‌های فلفل به‌طور طبیعی در محیط بیرون از خانه گرده‌افشانی می‌شوند و به محصول تبدیل می‌شوند. ولی اگر گلدان‌ها را داخل منزل و پشت پنجره یا حتی داخل بالکن نگه‌داری نموده‌اید باید برای گرده‌افشانی دست‌به‌کار شوید. برای گرده‌افشانی از یک قلم‌مو یا یک عدد گوش پاک‌کن می‌توانید کمک بگیرید. گوش پاک‌کن را به‌آرامی به گرده بساک گل نر مالش دهید و آن را به کلاله گل ماده منتقل کنید. بعد از گرده‌افشانی گل‌ها به‌مرور تبدیل به فلفل می‌شوند. اجازه دهید تا فلفل به حداکثر اندازه خود برسد و سپس با قیچی یا چاقو به‌آرامی آن را از بوته جدا کنید. فلفل سبز شیرین در ابتدا سبز بوده و اگر خیلی روی بوته بماند اکثر اوقات طعم شیرینی دارد ولی ممکن است بستگی به شرایط کاشت اعم از آبیاری و خشکی و رطوبت هوا طعم آن به‌تندی برود.

اهمیت غذایی و دارویی

خواص فلفل خیلی زیاد است. فلفل دارای انواع ویتامین‌های A، B۱، B۲، نیاسین و C است. بخصوص فلفل از نظر ویتامین‌های A از اهمیت خاصی برخوردار است. همچنین فلفل دارای املاح کانی فراوان است. عناصری هم چون کلسیم، فسفر، آهن، سدیم و به‌خصوص پتاسیم در فلفل به حدود وفور وجود دارد. همچنین فلفل دارای پروتئین، چربی، کربوهیدرات و ترکیبات فیبری است. بیش از ۹۰ درصد وزن فلفل را آب تشکیل می‌دهد. تندی فلفل مربوط به ترکیبات فنولیک به نام کاپسا ایسین می‌باشد که مقدار آن در ارقام مختلف فلفل متفاوت است و قرمزی رنگ فلفل در هنگام رسیدن میوه مربوط به ترکیبات مختلف شیمیایی به نام کاپ سانتین، کاپ سانوهین، کاپ سوربین، زی زانتین، کریپتوزانتین و لوتئین است که برای خوش‌رنگ و خوش‌طعم کردن غذا به آن اضافه می‌کنند. از فلفل به‌عنوان دارو استفاده می‌شود و آن در درمان روماتیسم، سوءهاضمه، ناراحتی‌های اعصاب و لمباگو تجویز می‌گردد. چگونگی برداشت فلفل به نوع فلفل و طرز مصرف آن بستگی دارد. ارقام فلفل شیرین را وقتی برداشت می‌کنند که میوه‌های آن‌ها هنوز سبز هستند؛ ولی باید به رشد کاملشان رسیده باشند. این نوع فلفل را به‌عنوان سبزی مصرف می‌‌نمایند. برای تهیه ادویه باید میوه کاملاً رسیده و قرمز باشد.

آفات و بیماری‌ها

از آفات فلفل می‌توان از شته‌ها، تریپس، کرم شب‌پره زمستانه، کک‌های گیاهی و انواع مختلف نماتدها همچون Root-knot-nematode نام برد. از بیماری‌های مهم فلفل آنتراکنوز، پژمردگی باکتریایی، لکه برگی، پوسیدگی میوه، سفیدک حقیقی، بیماری بوته میری فیتوفترایی فلفل و بیماری‌های ویروسی قابل ذکر است.

فلفل دارای ویتامین‌های A، B، B6، C، پروتئین، کالیم، کلسیم، منیزیم، چربی، روغن، فیبر، بتاکاروتن، هیدروکربن، شکر، بیوفلاونیدن، کپساسین و آنتی اکسیدان است که باعث جلوگیری از سرطان دستگاه گوارشی و پائین آوردن کلسترول خون و افزایش جریان خون می‌گردد. فلفل باعث ترشح آنتی باکتری‌ها و جلوگیری از عفونت روده‌ها می‌گردد و در تسکین و آرامش اعصاب قبل از خواب نقش بسزایی دارد. همچنین به دستگاه گوارشی در هضم غذا کمک می‌کند.

برای خرید بذر فلفل به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

آردینی اوخو

کود NPK از جمله کودهای مفید و مؤثری است که نقش اساسی را در رشد رویشی گیاه ایفا می‌کند، این کود برای تمامی محصولات کشاورزی و زراعی مناسب است؛ دارای انواع گوناگونی است که شما بسته به نوع گیاه می‌توانید از آن‌ها استفاده کنید. این کود مخفف سه کلمه N نیتروژن، P فسفر و K پتاسیم می‌باشد. گیاهان مختلف برای رشد و نمو نیاز به کود دارند تا بتوانند رشد کنند، کود ان پی کا بدون بو و افزودنی‌های شیمیایی است، باعث افزایش باردهی، گلدهی و کیفیت محصولات کشاورزی می‌شود و از زرد شدن برگ‌ها و آفات جلوگیری می‌کند.

تعریف کود NPK

هر گیاهی برای رشد بهتر و جلوگیری از آفات و زرد شدن برگ‌ها نیاز به کود دارد؛ کود NPK در واقعی نوعی کود پودری پرکاربرد می‌باشد که در آب حل می‌شود. این کود از سه عنصر اساسی N نیتروژن، P فسفر و K پتاسیم تشکیل شده است که این سه عنصر نقش عمده‌ای را در رشد رویشی گیاه و همچنین بذر ایفا می‌کند. علاوه بر این کود NPK دارای عناصر دیگری همچون روی، مس، منگنز، کلات و … نیز می‌باشد.

عملکرد سه عنصر حیاتی گیاه در کود NPK:

کود NPK دارای ارقام مختلفی است که اعداد موجود در کنار هر یک از کلمات نشان‌دهنده میزان نیتروژن، فسفر و پتاسیم موجود در کود است، به‌طور مثال کود ۱۰ ۴۰ ۱۰ NPK به ترتیب دارای ۱۰ درصد نیتروژن، ۴۰ درصد فسفر و ۱۰ درصد پتاسیم است، به همین صورت اعداد موجود در دیگر کودها نیز نشان‌دهنده سه عنصر اساسی گیاه است. از این کود برای محصولات باغی همچون انواع درخت، صیفی‌جات، سبزی‌ها، محصولات زراعی و … استفاده می‌شود.

نیتروژن N

وجود نیتروژن در کود باعث بهبود عملکرد شاخ و برگ گیاه می‌شود و به رشد گیاه کمک شایانی می‌کند.

عملکرد بذر را افزایش می‌دهد و باعث می‌شود بذر زودتر جوانه بزند.

باعث افزایش کیفیت محصولات باغی می‌شود.

به عمل فتوسنتز گیاه کمک می‌کند.

یکی از علائم کمبود نیتروژن در گیاه تغییر رنگ برگ‌های گیاه می‌باشد که در صورت مشاهده بهتر است از کود NPK با نیتروژن زیاد استفاده کنید.

فسفر P

وجود فسفر در کود سبب ریشه‌زایی بهتر گیاه می‌شود.

به افزایش گلدهی و شکوفه دهی گیاه کمک شایانی می‌کند.

گیاه را برای مقابله با تنش‌های محیطی آماده می‌کند، استرس و تنش‌های محیطی را کاهش و از بین می‌برد.

از علائم کمبود فسفر در گیاه این است که برگ‌های گیاه کوچک و درعین‌حال جوانه‌های انتهایی گیاه نیز کوچک می‌شوند.

پتاسیم K

وجود پتاسیم در کود سبب بهبود کیفیت محصول و گل می‌شود.

پروتئین موردنیاز گیاه را تأمین می‌کند.

به بزرگ شدن میوه‌ها کمک می‌کند.

گیاه را در برابر بیماری‌ها مقاوم می‌کند، آفات و بیماری گیاه را تا حدود زیادی کاهش می‌دهد.

از جمله علائم کمبود پتاسیم در گیاه می‌توان به تغییر رنگ برگ‌ها و زرد شدن آن‌ها اشاره کرد.

ویژگی‌های کود NPK

کود NPK دارای گونه‌های مختلفی است که شما بسته به نوع گیاه می‌توانید از آن‌ها استفاده کنید، به‌طور مثال برای گیاهی که نیاز به نیتروژن زیاد دارد می‌بایست از کودهایی با نیتروژن زیاد استفاده کنید و عملکرد گیاه را طی دوران رشد بهبود می‌بخشد و باعث می‌شود گیاه رشد بهتری را تجربه کند.

کود NPK باعث افزایش میوه در گیاه می‌شود و شما می‌توانید محصولات بهتر و باکیفیت‌تری را تولید کنید و استفاده آسانی دارد به این صورت که در آب به‌راحتی حل می‌شود.

کود NPK باید در جای خشک و خنگ نگهداری شود و مواد موردنیاز را برای رشد گیاه در اختیار ریشه قرار می‌دهد و رشد گیاه را تسهیل و باعث افزایش طول عمر گیاه می‌شود.

کود NPK برای گیاهان مختلف مناسب می‌باشد و باعث افزایش کیفیت محصولات کشاورزی، باردهی و گلدهی گیاه می‌شود و گیاه را در برابر آفات و بیماری‌ها ایمن می‌کند.

این کود بدون بو و مواد شیمیایی است و پاکیزه و بهداشتی است و در تهیه آن از مواد ارگانیک استفاده شده است و این کود می‌تواند جایگزین مناسبی برای انواع کودها شیمایی باشد.

انواع کود NPK

کود NPK 0 30 20

کود NPK از سه عنصر حیاتی نیتروژن ۰ درصد، فسفر ۳۰ درصد و ۲۰ درصد پتاسیم تشکیل شده است که مقادیر زیادی اسید آمینه و جلبک دریایی به همراه سایر مواد در آن وجود دارد، دارای فسفر زیادی است. وجود فسفر باعث تسریع در ریشه‌زایی گیاه و بهبود عملکرد گیاه می‌شود. مواد آلی را برای رشد در اختیار گیاه قرار می‌دهد، به‌صورت پودری عرضه می‌شود که به‌راحتی در آب حل می‌شود.

کود NPK 10 10 40

کود ان پی کا مخفف سه کلمه نیتروژن، فسفر و پتاسیم است که این محصول به ترتیب دارای ۱۰ درصد نیتروژن، ۱۰ درصد فسفر و ۴۰ درصد پتاسیم می‌باشد. دارای پتاسیم زیادی است در کنار سه عنصر حیاتی عناصر دیگری نیز در این کود به‌ کار رفته است که باعث بهبود رشد گیاه می‌شود. این کود به‌صورت محلول‌پاشی، آبیاری و استفاده در خاک قابل‌استفاده است. از این کود بیشتر در زمانی استفاده می‌شود که میوه گیاه در حال شکل گرفتن می‌باشد، باعث می‌شود محصول باکیفیت‌تری را برداشت کنید. برای تمامی محصولات کشاورزی مناسب می‌باشد بدون بو است.

کود NPK 10 45 10

کود NPK 10 45 10 دارای فسفر زیادی است. طوری که دارای ۱۰ درصد نیتروژن، ۴۵ درصد فسفر و ۱۰ درصد پتاسیم است علاوه بر این دارای عناصر کم مصرفی همچون روی، مس، منگنز و … نیز می‌باشد. این محصول برای رشد ریز مغزی گیاه مفید می‌باشد. به‌صورت آبیاری و محلول‌پاشی قابل استفاده است. یکی از پرمصرف‌ترین و محبوب‌ترین کودها می‌باشد. باعث افزایش رشد و تغذیه گیاه می‌شود و از زرد شدن برگ درختان جلوگیری می‌کند. این کود را باید در جای خشک و خنک و به دور از نور مستقیم خورشید نگه‌داری کنید.

کود NPK 10 52 10

کود NPK 10 52 10 دارای ۱۰ درصد نیتروژن، ۵۲ درصد فسفر و ۱۰ درصد پتاسیم است. دارای فسفر زیادی می‌باشد که باعث بهبود رشد گیاه می‌شود. به‌صورت پودری در بسته‌های آلومینیومی عرضه می‌شود. این کود برای رشد ساقه گیاه بسیار مناسب است و یکی از کودهای محبوب و پرمصرف جهان به شمار می‌رود. برای کلیه محصولات کشاورزی قابل‌استفاده و مصرف است. باعث جوانه‌زنی بهتر گیاه می‌شود و از زرد شدن برگ‌ها جلوگیری می‌کند.

کود NPK 12 12 36

کود NPK 12 12 36 دارای ۱۲ درصد نیتروژن، ۱۲ درصد فسفر و ۳۶ درصد پتاسیم می‌باشد، در کنار این عوامل این کود دارای عناصری همچون مس، روی، منگنز و … نیز می‌باشد که مواد آلی را برای رشد بهتر گیاه فراهم می‌کند. برای افزایش گلدهی مناسب می‌باشد. تأثیر مثبتی را در عملکرد رشد گیاه ایفا می‌کند. پسماند موجود در این کود بسیار ناچیز می‌باشد و باعث از بین رفتن خاک نمی‌شود. توجه داشته باشید که این کود را باید در جای خشک و خنک و به دور از نور مستقیم خورشید نگه‌داری کنید و برای گیاهان مختلف قابل‌استفاده است.

کود NPK 15 15 30

کود NPK 15 15 30 عناصر ضروری را برای رشد گیاه تأمین می‌کند، طوری که دارای ۱۵ درصد نیتروژن، ۱۵ درصد فسفر و ۳۰ درصد پتاسیم است. پتاسیم موجود در این کود بالاست طوری که باعث افزایش باردهی گیاه می‌شود. در این کود عناصری همچون کلات نیز وجود دارد که باعث ماندگاری بیشتر در خاک و در نتیجه جذب توسط ریشه می‌شود و شما می‌توانید محصول باکیفیتی را برداشت کنید. به سوخت ساز گیاه کمک شایانی می‌کند. هر گیاهی برای رشد و نمو نیاز به مراقبت و کود دارد تا بتواند رشد کند. استفاده از این کود سبب افزایش طعم، رنگ و کیفیت محصول می‌شود و از ترک خوردگی پوست میوه جلوگیری می‌کند.

کود NPK 15 50 5

کود NPK 15 50 5 دارای ۱۵ درصد نیتروژن، ۵۰ درصد فسفر و ۵ درصد پتاسیم می‌باشد. دارای فسفر زیادی است که برای رشد انواع سبزی‌ها مناسب است. سبزی‌ها مختلف برای رشد نیاز به کود دارند بنابراین این محصول می‌تواند انتخابی مناسب برای طیف وسیعی از سبزی‌ها برای رشد باشد. به سوخت ساز گیاه کمک می‌کند و باعث تقویت ریشه گیاه می‌شود. بهتر است در جای خشک و خنک نگهداری شود. به‌صورت محلول‌پاشی و آبیاری قابل استفاده است به‌راحتی در آب حل می‌شود و قدرت جذب بالایی دارد.

کود NPK 18 18 18

کود ان پی کا ۱۸ ۱۸ ۱۸ دارای ۱۸ درصد نیتروژن، ۱۸ درصد فسفر و ۱۸ درصد پتاسیم در کنار سایر عناصر همچون روی، مس، منگنز و … دارد. برای رشد انواع گیاهان زینتی من‌جمله انواع کاکتوس مناسب است. باعث تحریک رشد گیاه می‌شود. برای درختان مختلف نیز مناسب می‌باشد. این کود عناصر ضروری را به‌صورت مساوی در اختیار گیاه قرار می‌دهد. باعث بهبود عملکرد رشد گیاه می‌شود. به‌صورت پودری است. بدون بو می‌باشد و از گیاه شما در برابر آفات و پوسیدگی محافظت می‌کند. کاکتوس از جمله گیاهان زینتی است که برای رشد نیاز به مراقبت و کود دارد تا بتواند به‌درستی رشد کند.

کود NPK 20 20 20

کود NPK 20 20 20 همان‌طور که از نامش پیداست دارای ۲۰ درصد نیتروژن به همراه ۲۰ درصد فسفر و ۲۰ درصد پتاسیم است که باعث می‌شود گیاه رشد بهتری را تجربه کند و از زرد شدن برگ‌ها جلوگیری می‌کند. نوعی کود کامل به شمار می‌رود که تمامی احتیاجات موردنیاز گیاه را برطرف می‌کند. از این کود می‌توانید در تمامی مراحل رشد گیاه استفاده کنید. جذب سریع و فوق‌العاده‌ای دارد و باعث تحریک رشد گیاه می‌شود. مواد آلی را برای رشد در اختیار گیاه قرار می‌دهد.

کود NPK 3 11 38

کود NPK 3 11 38 دارای ۳ درصد نیتروژن به همراه ۱۱ درصد فسفر و ۳۸ درصد پتاسیم است. برای رشد انواع گیاهان زینتی به‌خصوص انواع کاکتوس‌ها و ساکولنت ها مناسب است. تأثیر مثبتی در عملکرد رویشی گیاه ایفا می‌کند. برای محصولات کشاورزی مناسب می‌باشد. دارای پتاسیم زیادی است که از زرد شدن برگ‌ها جلوگیری می‌کند و به‌صورت پودری است که به‌راحتی در آب حل می‌شود.

کود NPK 30 10 10

کود NPK 30 10 10 دارای ۳۰ درصد نیتروژن، ۱۰ درصد فسفر و ۱۰ درصد پتاسیم است. در کنار این سه عنصر حیاتی دارای عناصر دیگری همچون روی، مس و …نیز است. برای ریشه‌زایی انواع گیاهان مناسب می‌باشد. به‌صورت پودری است که توسط ریشه جذب می‌شود، قدرت جذب بالایی دارد، مواد آلی را برای رشد در اختیار گیاه قرار می‌دهد.

کود NPK 4 5 40

کود NPK 4 5 40 دارای ۴ درصد نیتروژن، ۵ درصد فسفر و ۴۰ درصد پتاسیم است. برای داشتن میوه بزرگ‌تر می‌توانید از این محصول استفاده کنید؛ علاوه بر این استفاده از این کود سبب می‌شود تا میوه شما علاوه بر بزرگ‌تر شدن، خوش‌طعم و خوش‌بو نیز شود گل‌های شما نیز بزرگ‌تر می‌شود. این کود را زمانی استفاده کنید که شکوفه‌های گیاه در حال ریزش است. به‌صورت پودری است که به‌راحتی در آب حل می‌شود دارای پتاسیم زیادی است که از زرد شدن برگ‌های جلوگیری می‌کند. باعث ماندگاری محصول می‌شود. برای محصولات کشاورزی مختلفی قابل‌استفاده است. از ریزش شکوفه‌ها نیز جلوگیری می‌کند.

مشخصات کامل کود NPK

کود NPK در بسته‌های آلومینیومی و به‌صورت پودری عرضه می‌شود. در تهیه این محصول از سه عنصر حیاتی که گیاه برای رشد به آن نیاز دارد استفاده شده است این سه عنصر به ترتیب نیتروژن، فسفر و پتاسیم است که عناصر لازم و ضروری را در اختیار گیاه قرار می‌دهد تا گیاه بتواند رشد کند. مدت تأثیرگذاری این کود بر گیاه در حدود یک سال است. باید در جای خشک و خنک نگهداری شود. در بسته‌های مختلف ۱ تا ۱۰ کیلوگرمی عرضه می‌شود.

طریقه مصرف NPK

طریقه مصرف این کود به این صورت است که پس از تهیه آن را در آب مخلوط‌ کنید (این کود به‌صورت پودری است که به‌راحتی در آب حل می‌شود) سپس مورداستفاده قرار دهید. برای استفاده هر دو گرم از این کود را در دو لیتر آب حل کنید. به‌صورت محلول‌پاشی و آبیاری مصرف می‌شود. توجه داشته باشید که میزان مصرف این کود بر روی محصول درج شده است. از استفاده بیش از حد خودداری کنید چرا که ممکن است به گیاه آسیب برساند و قبل از گلدهی گیاه از آن استفاده کنید.

نتیجه‌گیری

کود ان پی کا یکی از کودهای محبوب و پرطرفدار جهان است که متناسب با گیاهان مختلف در انواع مختلفی تولید می‌شود که شما بسته به نوع محصول خود می‌توانید از آن‌ها استفاده کنید. قابلیت استفاده برای تمامی محصولات کشاورزی را دارد و افزایش کیفیت محصول و باردهی از ویژگی‌های بارز این کود است. این کود در بسته‌های آلومینیومی به‌صورت پودری عرضه می‌شود. به‌صورت آبیاری، محلول‌پاشی و همچنین در خاک قابل‌مصرف و استفاده است. رشد گیاه را تسهیل می‌کند یکی از کودهای پرفروش جهان می‌باشد. این کود از مخفف سه کلمه N به معنای نیتروژن P به معنای فسفر و K به معنای پتاسیم تشکیل شده است. از زرد شدن برگ‌های جلوگیری می‌کند و باعث تحریک رشد گیاه می‌شود.

برای خرید کود NPK و سایر انواع کودها و دیگر محصولات کشاورزی به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

آردینی اوخو

صحبت از تغذیه گیاه که می‌شود، غالباً اهمیت آمینو اسیدها در کشاورزی و باغداری از همه بیشتر نادیده گرفته می‌شود. چه بخواهید سلول‌های گیاهی را در برابر بیماری تقویت کنید و چه بخواهید مواد مغذی را برای تقویت ریشه در خاک پخش کنید، آمینو اسیدها اجزای سازنده‌ی عملکرد گیاهی به شمار می‌روند. آمینو اسیدها در زمره‌ی مهم‌ترین مکمل‌های در دسترس برای گیاه‌تان هستند، ولی در مورد نقش‌شان در فیزیولوژی گیاهان اطلاعات نه چندان زیادی در اختیار عموم قرار دارد. این اسیدها، بالاخص وقتی حرف از گیاهان می‌شود، واقعاً شالوده‌ی حیات هستند.

تا آنجا که امروزه عقل‌مان قد می‌دهد، در تمامی جنبه‌های حیات بر روی کره‌ی زمین، در بین میلیون‌ها پروتئینی که در آفرینش تمامی گونه‌های گیاهی و جانوری نقش دارند تعداد یک‌صد آمینو اسید وجود دارد که اجزای سازنده‌ی پروتئین‌های مذکور به شمار می‌روند و فقط بیست عدد از آن‌ها در بدن انسان و جانوران یافت می‌شود. اصلاً فرقی نمی‌کند که هدف‌تان داشتن گل‌های بزرگ‌تر باشد، شکستن رکورد برداشت محصول باشد یا فقط به‌دنبال رشد گیاهی فراوان هستید، وجود آمینو اسیدها ضروری است! نتایجی که گیاهان ارائه می‌دهند به خاطر کیفیت بسیار بالای سلول‌هایی است که شالوده‌شان حاوی آمینو اسید‌های تولید شده توسط گیاه است. برای ساخت آمینو اسید‌های لازم برای رشد چنین سلول‌هایی، گیاه به انرژی نیاز دارد.

اگر گیاه‌تان بتواند به آمینو اسید‌های مکملش دست یابد بدون اینکه مجبور شود آن‌ها را از اکسیژن، کربن، نیتروژن و هیدروژن و بعضی مواقع سولفور بسازد، انرژی بسیار مضاعفی در اختیار خواهد داشت که در موقع نیاز می‌تواند از آن استفاده کند. این مسئله در کنار رشد سالم و نیرومند درخت، مقاومت در برابر آفت‌ها و بیماری‌ها را نیز در بردارد. کیفیت آمینو اسیدها، یا از این مهم‌تر، چیزی که جاندار خودش تولید می‌کند نقش مهمی در تقویت سلول‌ها دارد. این نوع کیفیت کمک می‌کند تا شکل سه‌بعدی که توسط آمینو اسیدها شکل می‌گیرد در کنار تقویت این ساختارها موقع استفاده، یا جای گیری‌شان درون سلول، مشخص شود. به همین خاطر هم است که باید از مکمل‌های آمینو اسیدی با پایه‌ی گیاهی در باغ‌تان استفاده کنید.

آمینو اسیدها به بسیاری از فرآیندهای سیمبیوتیک که به بهبود بسیاری از ابعاد گیاهی، خاکی و میکروبیولوژی ختم می‌شود کمک می‌کند. در خاک، شلاتورهای شگفت‌انگیزی هستند. می‌توانند تولید مفید اکسین و فیتو هورمون‌ها را کلید بزنند یا پیش‌درآمدی برای آن دو باشند. همچنین با شیوه‌های مختلفی نظیر تقویت دیواره‌های بیرونی که اجازه می‌دهد در برابر شرایط سخت خارجی ایستادگی کنند، میکروفلورای مفید را ارتقا می‌بخشند. کلونی شاداب و قوی میکروبی به جذب بهتر مواد مغذی در کنار وجود سیستم ریشه‌ای گسترده و سالم که می‌تواند علیه بیماری‌ها مبارزه کند و در شرایط زیست‌محیطی شدید کارایی‌اش را حفظ کند، کمک می‌کند.

با اینکه آمینو اسیدها فواید مثبت زیادی در خاک دارند، بسیاری از آن‌ها فقط از طریق روزنه‌های برگ و با تغذیه‌ی برگی و محلول‌پاشی در اختیار گیاه قرار می‌گیرند. اگر از آمینو اسیدها به‌درستی استفاده شود، تأثیرات عمیقی خواهند داشت. بعضی از مهم‌ترین اثرات آن در ادامه ذکر شده است:

آمینو اسیدها و مقاومت در برابر استرس

عوامل استرس‌زا نظیر دماهای زیاد، رطوبت کم، یخبندان‌ها، حملات افت، طوفان‌های تگرگ یا سیلاب روی متابولیسم گیاه تأثیری منفی دارند و باعث می‌شود میزان کیفیت و کمیت محصولات با کاهش روبه‌رو شود. بهره‌گیری از آمینو اسیدها قبل، در طول و بعد از شرایط استرس‌زا، موادی را در اختیار گیاه قرار می‌دهد که مستقیماً مربوط به فیزیولوژی استرس است و از این رو هم تأثیر پیشگیرانه و هم تأثیر بازیابی قوای گیاهی را در بردارد.

آمینو اسیدها و فتوسنتز بهتر

در تولید کلروفیل، آمینو اسیدها بسیار ضروری هستند؛ کلروفیل موتور پشت پرده‌ی فتوسنتز است. آمینو اسیدها به تمرکز بالای کلروفیل در گیاهان کمک می‌کنند که به‌نوبه‌ی خود میزان فتوسنتز بسیار بالایی را رقم می‌زنند که در عوض، گیاه انرژی بسیار بیشتری در اختیار خواهد داشت.

کارکرد آمینو اسیدها روی روزنه‌های برگ گیاهان

علاوه بر عوامل خارجی نظیر نور، رطوبت و درجه دما، روزنه‌های گیاهان با کمک عوامل داخلی همچون، همانطور که حدس زدید، آمینو اسیدها، باز و بسته می‌شوند. این باز و بسته شدن‌ها به کنترل توازن رطوبت در گیاه کمک می‌کند. ولی از این مهم‌تر، سبب تسهیل دسترسی به گازهایی مثل کربن دی‌اکسید می‌شود که برای رشد شدید و پیوسته‌اش لازم است.

آمینو اسیدها و تأثیرشان روی گرده‌افشانی و میوه‌دهی

آمینو اسیدها به باروری گرده‌ها کمک کرده و برای همین برای گرده‌افشانی حیاتی هستند. آن‌ها جوانه‌زنی گرده و طول لوله گرده را افزایش می‌دهند و به بار نشینی میوه را بهبود می‌بخشند، برای بالابردن ماندگاری میوه‌ها، دیواره‌های سلولی را بیشتر تقویت می‌کنند و در بهبود مرحله‌ی رسیدن میوه کمک می‌کنند که روی داشتن طعم خوب تأثیر می‌گذارد.

تجربه نشان می‌دهد که برای رسیدن به بهترین نتیجه، استفاده از آمینو اسیدها باید هر هفته یا هر سه هفته یک‌بار در خاک و هر پنج الی هفت روز به‌صورت محلول‌پاشی انجام گیرد. نه‌تنها مجاز هستید، بلکه باید غلظت آمینو اسید در خاک نسبت به محلول‌پاشی را بیشتر باشد. برای آنکه آمینو اسیدها نیازها و ملزومات گیاهان را هنگام محلول‌پاشی تأمین کنند نیازی نیست محلول غلظت زیادی داشته باشد، زیرا فقط برگ‌ها از آن بهره می‌برند. با وجود این، وقتی در خاک استفاده می‌شود فقط ریشه‌ها نیستند که از آمینو اسیدها استفاده می‌برند.

زندگی میکروبی و حتی مؤلفه‌های فیزیکی خاک نیز از چنین پیشکشی سخاوتمندانه‌ای نهایت استفاده را می‌برند. این را به خاطر داشته باشید که آمینو اسیدها در ساختار خود حاوی مقادیر زیادی نیتروژن هستند و به خاطر حلالیت بالایشان در آب تا حدودی کود نیتروژن نیز محسوب می‌شوند. برای جبران این مشکل، تنظیم برنامه‌ی کوددهی‌تان به میزان اندک ضرورت دارد.

حتی در آن چرخه‌ی حیات گیاه که نیازی به نیتروژن اضافه محسوس نیست، همچنان آمینو اسیدها سودمند هستند. کافی است در برنامه‌تان روی استفاده از میزان اندکی آمینو اسید در اسپری‌های مرطوب‌کننده، ولی به دفعات بیشتر، تمرکز کنید. بدین شکل گیاهان، بدون ریسک تبدیل شدن آمینو اسیدها به کود‌های نیتروژنی، تمامی فواید فیزیولوژیکی آن را دریافت خواهند کرد. طی مراحل رویشی یا فقط در گیاهان رویشی که نیازمند کودهای نیتروژنی هستند یا که می‌توانند از آن استفاده کنند، آمینو اسیدها در فراهم ساختن این نیتروژن به میزان قابل توجه و بسیار باکیفیت مثال‌زدنی‌اند.

شیوه‌های مختلفی برای در اختیار قرار دادن آمینو اسید به محصولات‌تان وجود دارد که بعضی از آن‌ها بهتر از بعضی دیگر هستند. خبر خوب اینکه خود آمینو اسیدها کاملاً قابل حل در آب هستند و برای همین خیلی راحت می‌توانید از آن‌ها به شیوه‌های بسیاری و با استفاده از سیستم‌های گوناگون زیادی در باغ‌تان استفاده کنید.

همانطور که قبلاً ذکر کردم، آمینو اسیدها شلاتورهای مغذی طبیعی و بسیار مؤثری هستند. می‌توانید در بسیاری از کود‌هایی که حاوی مواد میکرو‌مغذی هستند، بالاخص مواد حل‌شونده در آب، ترکیبات دارای شلاتور را پیدا کنید. بعضی از این محصولات، آمینو اسیدها را در قالب ترکیبات دارای شلاتور استفاده کرده‌اند. این کار ضمن در دسترس قرار دادن مواد مغذی بیشتر، باعث می‌شود مقادیری آمینو اسید نیز برای گیاه تأمین شود.

آمینو اسیدها نقشی بسزا در سلامت گیاهان ایفا می‌کنند و حس می‌کنم باید صد در صد مطمئن شوید که گیاه‌تان به هر اندازه آمینو اسیدی که نیاز دارد دسترسی داشته باشد. به تجربه دریافته‌ام بهترین روش برای کسب بیشترین فایده استفاده از مکمل‌های آمینو اسید کامل، صد در صد محلول و مخصوص گیاه است. بدین شکل روی اینکه کجا، کی و چه مقدار از آن را در اختیار گیاه قرار دهید کنترل کاملی خواهید داشت؛ به همین دلیل، خواهید توانست بهترین میزان استفاده‌ای واقف شوید که به محصول‌تان اجازه می‌دهد به ظرفیت کاملش برسد.

برای خرید کود آمینو اسید و سایر انواع کودها و دیگر محصولات کشاورزی به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

آردینی اوخو

هیومیک اسید یک محرک زیستی طبیعی می‌باشد که از لئوناردایت مشتق شده است و در حال حاضر یکی از غلیظ‌ترین مواد آلی در دسترس است. آنالیز عنصری نشان داده که هیومیک اسید حاوی مقادیر زیادی کربن و اکسیژن است (به ترتیب حدود ۵۰% و ۴۰%). اسید هیومیک همچنین حاوی هیدروژن (حدود ۵%)، نیتروژن (حدود ۳%)، فسفر و سولفور (هر دو کمتر از حدود ۱%) است. اسید هیومیک مجموعه‌ای از ریز‌مولکول های به‌شدت به هم مرتبط است. اندازه‌ی این مولکول‌ها محدوده‌ای بین کمتر از ۱۰۰۰ تا بیشتر از ۱۰۰۰۰۰ دالتون را شامل می‌شود که جرم‌های کمتر، نشانگر مواد جوان‌تر است.

ترکیبات هوموس، ترکیبات آلی طبیعی و پیچیده‌ای هستند که در خاک، توسط بقایای گیاهان و طی فرآیند ایجاد هوموس (humification) تشکیل می‌شوند. مواد هوموس مجموعه‌ای پیچیده به رنگ‌های قهوه‌ای تا سیاه از مواد آمورفوس هستند که از تجزیه‌ی بقایای گیاهان و جانوران، توسط میکروارگانیسم‌ها، تحت شرایط هوازی و بی‌هوازی، در خاک، خَلاش [خاک باتلاقی] و حوزه‌های آبی نشئت گرفته‌اند. از نظر شیمیایی، هوموس شامل مواد تشکیل‌دهنده‌ی خاصی از مواد گیاه اصلی که نسبت به تجزیه در آینده مقاوم هستند، مواد در حال تجزیه، مجموعه‌ی حاصل تجزیه توسط فرآیندهای هیدرولیز یا اکسیداسیون و احیا و ترکیبات متنوع ساخته شده توسط میکروارگانیسم‌ها می‌باشد.

نقش هیومیک اسید در بهبود کیفیت خاک

بیشتر افراد سریعاً هیومیک اسید را نوعی کود شیمیایی می‌نامند، اما در واقع یک اصلاح کننده‌ی خاک است. مزایا بر معایب پیشی می‌گیرند و هم‌اکنون با توجه به فرسایش گسترده‌ی خاک در سرتاسر جهان، اسید هیومیک ها محصولات مؤثری جهت برگرداندن فرآیند کنونی فرسایش می‌باشند. در جهانی که شاهد رشد جمعیت با نرخ نمایی و از دست دادن هکتارها زمین قابل‌کشت زراعی می‌باشیم، ما ملزم هستیم که با کودرسانی به محصولات کشاورزی، محصول را به حداکثر برسانیم و گرسنگان را سیر کنیم.

از طریق تأمین خاک با مقادیر کافی هیومیک اسید، به اتصال کاتیون‌ها (عناصر با بار مثبت) به یکدیگر کمک می‌کنیم. توانایی کلات کردن یون‌های مولتی‌والان با بار مثبت (منیزیم، کلسیم، آهن و دیگر مواد معدنی کم‌نیاز باارزش برای گیاه) احتمالاً، مهم‌ترین نقش هیومیک اسید، با توجه به خاک شما، است. با کلات کردن یون‌ها، هیومیک اسید برداشت یون‌ها را توسط شماری از مکانیسم‌ها تسهیل می‌کند که یکی از آن‌ها ممانعت از ته‌نشینی می‌باشد (عبور مواد از مابین دانه‌های خاک). مورد دیگر تأثیر مستقیم و مثبت بر فراهمی زیستی است. همچنین می‌تواند خاک را از فلزات سنگین پاک‌سازی کند. تحقیقات نشان داده است که فلزات سنگین با اضافه کردن هیومیک اسید، به دام می‌افتند.

نقش هیومیک اسید در بهبود رشد گیاه

یکی از راه‌های بهبود رشد گیاه توسط بهبود ساختمانی خاک رسی و شنی است که اجازه‌ی نمو بهتر ریشه را می‌دهد. رشد گیاه، هم‌چنین، توسط توانایی گیاه در برداشت و دریافت مواد مغذی بیشتر بهبود می‌یابد. اسید هیومیک به‌طور خاص، در آزادسازی مواد مغذی موجود در خاک مفید است تا آن‌ها را متناسب با نیاز گیاه در اختیارش قرار دهد. برای مثال اگر یک مولکول آلومینیوم به یک مولکول فسفر متصل شود، هیومیک اسید با جدا کردن آن‌ها از یکدیگر، فسفر را برای استفاده‌ی گیاه در دسترس می‌گذارد. هیومیک اسید هم‌چنین به علت توانایی‌اش در کلات کردن ریزمغذی‌ها و در نتیجه افزایش کارفرمایی زیستی آن‌ها، اهمیت خاصی دارد. فعالیت‌های میکروب‌های مفید خاک برای پایداری رشد هر نوع گیاهی ضروری هستند. هیومیک اسید فعالیت میکروبی را با تأمین کردن میکروب‌های بومی با یک منبع کربن برای تغذیه، تحریک و در نتیجه رشد و فعالیت گیاه را تقویت می‌کند. میکروب‌های خاک وظیفه‌ی حل کردن مواد مغذی حیاتی، مانند فسفر را بر عهده دارند تا بعداً توسط هیومیک اسید جذب شود و به‌نوبه خود برای رشد بهتر و نمو ریشه در اختیار گیاه قرار گیرد. علاوه بر این، میکروب‌ها برای توسعه‌ی مداوم هوموس در خاک مسئول هستند که به تجزیه‌ی موادآلی که به‌طور کامل تجزیه نشده‌اند، ادامه می‌دهد. این تولید درجای هوموس، به‌طور پیوسته به میزان پایه‌ی هیومیک اسید و مزایای آن می‌افزاید.

برای خرید اسید هیومیک و سایر انواع کودها و دیگر محصولات کشاورزی به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

 

آردینی اوخو

در کشاورزی بهتر است بدانیم که کود کلاته آهن چیست و چگونه می‌توان با استفاده از آن به بر کیفیت محصولات افزود. درواقع برای دستیابی به هدف افزایش محصولات استفاده از کود آهن اهمیت کلیدی دارد. مواد ریزمغذی یکی از فاکتورهای اساسی محیطی برای رشد و توسعه گیاه هستند. آهن جزو ریزمغذی‌ها طبقه‌بندی می‌شود که می‌تواند به‌راحتی اکسید و یا در خاک رسوب کرده و غیرقابل استفاده گردد.

ترکیبات کود کلاته آهن چیست؟

ترکیب یون مغذی فلزی با یک مولکول آلی طویل لیگاند یا کلاتگر نامیده می‌شود. ترکیب لیگاند یا کلاتگر با یک ریزمغذی کود کلاته را تشکیل می‌دهد. کلات ریزمغذی از اکسیداسیون، رسوب و غیرمتحرک شدن در امان است. لیگاند می‌تواند یک ترکیب حلقه‌ای به دور ریزمغذی تشکیل دهد، نحوه اتصال ریزمغذی به لیگاند ویژگی‌های سطحی ریزمغذی را تغییر می‌دهد و آن را برای جذب آسان توسط گیاه آماده می‌سازد.

چرا به کود کلات آهن نیاز است؟

چون خاک ناهمگن و پیچیده است میکرومغذی‌ها به‌سرعت اکسید می‌شوند و یا رسوب می‌کنند. کلاته سازی میکرومغذی را از واکنش‌های نامطلوب در خاک حفاظت می‌کند. کود آهن دسترسی میکرو مغذی‌هایی مثل آهن، مس، منگنز و روی را افزایش داده و به‌نوبه خود به بهره‌وری و سودآوری تولیدات محصولات تجاری کمک می‌کند. کود کلاته پتانسیل بالاتری برای افزایش عملکرد تجاری نسبت به میکرومغذی‌های معمول را دارد.

اگر خاک نتواند نیازهای غذایی محصولات را تأمین کند باید از منابع کلاته استفاده کنیم. فاکتورهای زیادی دسترسی آهن را کاهش می‌دهند که می‌توان از pH بالای خاک، محتوای بالای بی‌کربنات، گونه‌های گیاهی (گونه‌های چمنی معمولاً بیشتر از سایر گونه‌ها لیگاندها را دفع می‌کنند.) و تنش‌های غیرزنده نام برد.

گیاهان به‌طورمعمول از آهن به فرم Fe2+ (فرو) استفاده می‌کنند، آهن فرو می‌تواند به‌راحتی اکسید و از دسترس گیاه خارج شود. فرم فریک (Fe3+) هنگامی که pH خاک بالاتر از ۵٫۳ است غیرقابل دسترس می‌شود. کمبود آهن معمولاً در pH بالای ۷٫۴ رخ می‌دهد. کلات آهن از تبدیل فرو به فریک جلوگیری می‌کند.

[caption id="" align="alignnone" width="450"] کود آهن EDDHA[/caption]

کود کلات آهن

استفاده مستقیم از مواد مغذی مثل آهن در خاک ناکارآمد است (چون آهن به دلیل بار مثبتی که دارد به‌راحتی با اکسیژن و یا هیدروژن واکنش داده و ترکیبات جدیدی تولید می‌کنند که توسط گیاه قابل‌جذب نیستند). لیگاندها می‌توانند از ریزمغذی‌ها در برابر اکسیداسیون و رسوب محافظت کنند. استفاده از کلات آهن یک روش آسان و عملی برای جلوگیری از هدر رفت است.

در خاک ریشه گیاهان می‌تواند موادی ترشح کند که شامل کلات‌های طبیعی است. اسیدآمینه‌های غیر پروتئینی یکی از کلات‌های طبیعی فتوسیدروفور است که توسط گیاهان علفی که در تنش آهن رشد می‌کنند تولید می‌شود. کلات‌های ترشح شده مثل وسیله نقلیه عمل می‌کنند و به گیاهان برای جذب مواد مغذی در سیستم محلول ریشه و خاک کمک می‌کنند.

[caption id="" align="alignnone" width="450"] کلات آهن[/caption]

اصلاح کمبود آهن توسط کلاته آهن

درواقع باید بدانیم که مشکلات ناشی از کمبود کلاته آهن چیست و نقش کلات‌ها در تغذیه گیاهان به چه صورت خواهد بود. کلروز ناشی از کمبود یک اختلال شایع تغذیه‌ای در بسیاری از محصولات کشاورزی به‌ویژه در خاک‌های قلیایی یا آهکی است. اصلاح کمبود آهن بستگی به پاسخ‌های متفاوت گیاهان و سایر فاکتورها دارد. کلات آهن نسبت به کودهای غیر کلاته با افزایش دسترسی به مواد غذایی مؤثرتر بوده و باعث افزایش راندمان می‌شوند.

کلات‌های آهن در تولیدات تجاری کودهای محلولی هستند که توسط نور کارایی خود را از دست می‌دهند. بنابراین برای ذخیره سازی کود باید از بسته‌بندی و قوطی‌های مات استفاده نمود. فرم‌های جامد کود با نور تغییر ماهیت نمی‌دهند. اخیراً یک کلاتگر Fe2+ و Fe3+ با یک کمپلکس پایدار بین سیترات آهن و Fe-EDTA گزارش شده است که مقاومت بالایی به واکنش‌های نوری دارد و برای استفاده در زمان مشاهده کلروز آهن مناسب است. دو روش برای استفاده از کلات آهن وجود دارد:

استفاده کلات آهن به‌صورت خاک مصرف

محلول‌پاشی کلات آهن

مزایای کاربرد خاک مصرف شامل: استفاده از ریزمغذی در ابتدای چرخه زراعی بدون آسیب به گیاه، فراهم کردن بقایا برای گیاه، بدون نیاز به اسپری (محلول‌پاشی) و مهارت خاص است. در صورت کاربرد خاک مصرف بهتر است برای شستن کلات‌ها به محیط ریشه از آب استفاده شود.

استفاده به‌صورت محلول‌پاشی (کلات آهن یا معدنی) خیلی مؤثرتر از خاک مصرف است. محلول‌پاشی کلات آهن (ریزمغذی‌ها) جذب مواد غذایی برای گیاه را افزایش می‌دهد. از مزایای محلول‌پاشی میزان کاربرد کمتر، اثر فوری روی گیاه، سهولت کاربرد یکنواخت و بدون آسیب است.

کدام کود کلات آهن باید استفاده شود؟

تأثیر کود آهن بستگی به pH و محیط رشد گیاه دارد. لیگاندهای EDTA، DTPA و EDDHA معمولاً در کود آهن استفاده می‌شوند و اثربخشی متفاوتی دارند. کلات آهن EDDHA در pH های بالاتر از هفت پایدار است. پایداری سه کود آهن معمولی در pH های مختلف متفاوت است و طبق تحقیقی که توسط Guodong Liu و همکاران انجام شد عملکرد محصولات این سه کود کلاته (کلات آهن) به این ترتیب به دست آمد:

FeEDDHA > FeDTPA > FeEDTA

فرم EDDHA بیشترین میزان اثر را در pH بالاتر از ۷ داشت اما نسبت به فرم‌های دیگر گران قیمت‌تر است. پس از بررسی‌های انجام شده پیرامون اینکه کود کلاته آهن چیست و چه اثری در محصولات کشاورزی دارد می‌توان به این نتیجه دست یافت که استفاده از ۲۰-۱۰ گرم کلات آهن در درختان نتایج رضایت بخشی نشان داده است. کاربرد FeEDDHA و Fe-قند به میزان ۷ میلی گرم آهن در لیتر منجر به سبز شدن دوباره برگ‌ها در زمان کمبود آهن شده است.

کلات‌ها برای جذب توسط گیاه با یکدیگر رقابت می‌کنند. عوامل کلاتگری که آهن از آن‌ها آزاد شده است و تحت شرایط مساعد خاکی هستند با کلات منگنز برای جذب شدن توسط گیاه رقابت می‌کنند. کلاتگرها این توانایی را دارند که آهن را به میزان کافی برای تأمین آهن موردنیاز در سطح ریشه نگه دارند تا رقابت بین منگنز-آهن را تحت تأثیر قرار دهند.

طبق مطالعه‌ای که روی اثر کلات آهن بر بادام زمینی انجام گرفت مشخص شد تقابل طبیعی بین آهن و منگنز در بادام زمینی بستگی به منبع کاربرد آهن دارد بطوریکه کلات آهن به فرم Fe-EDDHA نسبت به FeSO 4 کاهش جذب منگنز بیشتری به دنبال داشت.

خرید کود آهن کلاته

خرید کود آهن کلاته یکی از راه‌های مؤثر جهت اضافه کردن میکرومغذی هایی نظیر یون‌های آهن است. کودهای کلات آهن به فرم‌های مایع و جامد به فروش می‌رسند. کودهای کلات آهن به‌صورت محلول‌پاشی و یا خاک مصرف، چالکود قابل استفاده می‌باشند کود آهن میکرولایز مشکل رسوب و گرفتگی شیرآلات کشاورزی و نازل ها را ندارد و با خیال راحت می‌توان آن را هم‌زمان با آبیاری نیز استفاده نمود. کودهای کلاته بسیار زود عمل می‌نمایند و در خاک نیز پایدارتر هستند.

[caption id="" align="alignnone" width="450"] کود کلات آهن[/caption]

هر زمان که علائم کمبود آهن را مشاهده نمودید و یا با آزمون خاک متوجه کمبود آهن شدید می‌توانید از کلات آهن استفاده کنید. خرید کود کلاته آهن نیاز گیاه به آهن را برطرف خواهد نمود. کود آهن کلات مانع از اکسیداسیون آهن در خاک می‌گردد. از فواید دیگر کود آهن کلاته سنتز کلروفیل در گیاه و احیای مسیرهای واکنش‌های شیمیایی در نتیجه افزایش متابولیسم گیاه می‌باشد. کلات‌ها نسبت به سایر کودها باعث کاهش آلودگی آب‌های زیرزمینی می‌شوند

برای خرید کود کلات آهن و سایر انواع کودها و دیگر محصولات کشاورزی به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

آردینی اوخو

بابوبه گیاهی است یک‌ساله، معطر و به ارتفاع ۲۰ تا ۴۰ سانتیمتر که به‌صورت خودرو در مزارع و کنار جاده‌ها می‌روید. ساقه آن دارای انشعاباتی است و برگ‌های آن بریدگی‌های باریک و دراز با ظاهر برگچه مانند دارد. گل‌ها به‌صورت گل آذین کاپیتول و به رنگ سفید و زرد است. گیاهی دائمی و همیشه سبز که توده گل‌های مینائی شکل آن به رنگ زرد لیموئی هر یک در انتهای ساقه‌ای باریک در فصل تابستان ظاهر می‌شوند. برگ‌ها بسیار منقسم و سرخس مانند بوده و در فصل زمستان جذابیت گیاه را تأمین می‌کنند. حداکثر بلندی و گستردگی آن به یک متر می‌رسد. گل بابونه گیاهی است از تیرۀ کاسنی، همه‌جایی، علفی، یک‌ساله، دارای ریشه مخروطی شکل و کم‌وبیش سطحی که همیشه در اواخر دورۀ رویش از انشعابات فراوانی برخوردار می‌شود. این گیاه دارای خواص دارویی فراوان است. ساقه‌اش استوانه‌ای شکل است. ارتفاع ساقه متفاوت و بسته به محل رویش و شرایط اقلیمی آن است. در زمین‌های شور ساقه کوتاه و به‌صورت خوابیده روی زمین قرار می‌گیرد. برگ‌ها فاقد کرک و صاف به‌صورت متناوب نسبت به یکدیگر روی ساقه قرار می‌گیرند. گل‌ها در انتهای ساقه‌های اصلی و فرعی ظاهر می‌شوند. قسمت میانی گل‌ها که مجموعه‌ای از گلچه‌های لوله‌ای زردرنگ است و در اوایل رویش نیمه کروی، با باز شدن گلچه‌های لوله‌ای، کم‌وبیش مخروطی می‌شوند. گل‌های بابونه شیرازی دو نوع گلچه زبانه‌ای به رنگ سفید و گلچه لوله‌ای به رنگ زرد است. بخش مورداستفاده این گیاه، کاپیتول‌های (مرکز گل گیاه) آن است که در فاصله ماه‌های اردیبهشت تا مهر ماه، آن را از ساقه جدا می‌کنند. گل‌های بابونه کوچک بوده و فرم آن همانند گل مینا یا آفتابگردان و خوراکی بوده که در تهیه چای بابونه مورداستفاده قرار می‌گیرد، البته این تنها راه مصرف آن نبوده، از این گیاه به‌عنوان چاشنی در برخی غذاها و سالادها استفاده می‌شود. طعم گل‌های بابونه به‌طور غالب شیرین است. ساقه آن به رنگ سبز مایل به سفید، برگ‌های آن کوچک متناوب و دارای بریدگی‌های باریک، نامنظم و پوشیده از کرک است. گل‌های آن مجتمع در یک طبق که به‌طور منفرد در انتهای ساقه گل دهنده در تابستان ظاهر می‌شود. در هر طبق، گل‌های سفید در اطراف و گل‌های زرد در قسمت وسط قرار دارند. بابونه از گیاهان بومی منطقه مدیترانه بوده ولی منشأ آن را در آسیای صغیر گزارش کرده‌اند. این گیاه امروزه پراکندگی وسیعی در اروپا، آسیای غربی، آفریقای شمالی آمریکای شمالی و جنوبی و استرالیا پیدا کرده است.

در ایران نیز گونه‌های مختلف جنس ماتریکاریکا در نقاط مختلف کشور رشد می‌کنند. این گیاه در آذربایجان، لرستان، فارس قیروکارزین غربی اندیمشک و خوزستان (دزفول، ایذه، هفت گل، شوشتر، رامهرمز و بهبهان) اطراف تهران و دماوند و همچنین در جنگل فندقلو ویلکیج نمینو همچنین در مناطق وسیعی از چمنزارهای استان چهارمحال و بختیاری در [میزدج و کوهرنگ و سایر نقاط] می‌روید. بعضی از گونه‌های دیگر بابونه مانند بابونه آلمانی در نواحی مختلف اروپا می‌روید.

کاشت بابونه

بابونه را معمولاً به‌صورت مستقیم کشت می‌کنند و نشاء گیری آن رایج نیست و توصیه نمی‌شود، بذر بابونه بسیار ریز بوده و در هر نیم گرم بیش از هزار عدد بذر وجود دارد. برای کاشت بابونه را می‌توان دو نوبت در سال به‌صورت مستقیم کاشت: ۱) نیمه دوم اسفندماه ۲) اواخر شهریور تا اواخر مهرماه

برای کاشت خانگی و به‌صورت محدود در تمامی طول بهار و تابستان می‌توان اقدام به کاشت در باغ (باغچه) و گلدان نمود. برای کاشت بذر بابونه در باغچه و مزرعه ابتدا خاک (بستر کشت) را به عمق ۱۵ تا ۲۰ سانتی‌متر زیرورو کنید و با کود حیوانی پوسیده یا کمپوست مخلوط کنید. بذرها را با ۳ تا ۵ برابر حجم آن با خاک یا ماسه مخلوط کنید و سپس به‌صورت دست پاش بر روی سطح خاک بپاشید و بر روی آن سطح نازکی از خاک نرم بریزید. علاوه بر گیاه بابونه که نیاز به نور کامل دارد، بذر بابونه نیز برای جوانه‌زنی نیاز به نور دارد در نتیجه در محیطی کاشته شود که پر نور باشد.

برخی معتقدند که روی بذر بابونه را نباید با خاک پوشاند زیرا برای جوانه‌زنی باید نور دریافت کنند ولی این عمل درصد جوانه‌زنی را کاهش می‌دهد چون برخی بذرها با خاک ارتباط برقرار نکرده و خشک می‌مانند و جوانه نمی‌زنند. برای کاشت بذر بابونه در گلدان، گلدان انتخابی باید عمقی حداقل ۱۰ سانتی‌متری داشته باشد. چون بذرها در عمق کمی کاشته شده حتماً به نحوی آبیاری شود که بذرها شسته نشود. تا قبل از جوانه‌زنی بذر، بستر کشت همیشه باید مرطوب باشد ولی غرق آبی نه برای تسریع در جوانه‌زنی بذرها می‌توانید بر روی بستر کشت یک مشما شفاف بیاندازید، توجه کنید که با این کار دما زیر مشما بالا می‌رود و درصورتی‌که هوا خیلی گرم باشد از انجام این کار پرهیز کنید و تنها مراقب باشید که خاک خشک نشود.

بعد از جوانه‌زنی بذرها، گیاهان قوی را نگه دارید و باقی را حذف کنید همچنین با حذف گیاهان اضافه فاصله گیاه بابونه‌ها را از یکدیگر ۱۵ تا ۲۰ سانتی‌متر برسانید تا فضای کافی برای رشد تمامی گیاهان فراهم شود. علف‌های هرز را از همان ابتدا حذف کنید، وجود علف هرز باعث رقابت در جذب مواد مغذی خاک میان گیاه و علف هرز می‌شود و باعث کاهش مواد دریافتی موردنیاز گیاه و کم شدن اسانس و عطر گیاه می‌شود. دمای کاشت بذر و جوانه‌زنی ۲۰ تا ۲۵ درجه مناسب است، بعد از رشد دماهای بالاتر را نیز تحمل می‌کند. (بذرها در دمای ۵ تا ۱۰ درجه نیز قابلیت جوانه‌زنی دارند) PH مناسب برای خاک بابونه ۸ تا ۹ است، بابونه تحمل خوبی در مقابل خاک‌های شور داشته و در این نوع خاک نیز قابل کاشت بوده ولی گلدهی و میزان اسانس را کاهش می‌دهد. آبیاری گیاه بابونه باید به‌طور منظم باشد، مرطوب بودن خاک پای گیاه باعث افزایش گلدهی و افزایش میزان اسانس می‌شود.

برای مبارزه با علف­های هرز بابونه می­توان از علف­کش مالوران به میزان ۳ الی ۴ کیلوگرم در هکتار به‌صورت محلول پاشی استفاده کرد. زمان مناسب برای استفاده از این علف­کش اواسط فروردین ماه است. این علف­ کش تأثیر سوئی بر گیاه ندارد و می­توان تا مرحله ۲ یا ۳ برگی از آن استفاده کرد. به کار بردن ۱ تا ۵/۱ کیلوگرم در هکتار نمک سدیم ۲٫۴٫D برای کنترل علف­های هرز مفید است. ترفلان به مقدار ۲ لیتر در هکتار به‌صورت پیش رویشی به خاطر عدم وجد پس مانده نامطلوب از این سم بسیار مورد استفاده قرار می­گیرد. از آنجایی که این گیاه بخصوص در مرحله ۲ تا ۳ برگی قدرت رقابت خوبی با علف­های هرز دارد، در کشت آن نیاز چندانی به علف‌کش نیست. اما درصورتی‌که نیاز به سم‌پاشی قطعی باشد بهتر است این کار را در حدود ۶ هفته قبل از کاشت با استفاده از علف­کش­هایی که روی بذر علف هرز مؤثر هستند و یا زمانی که علف هرز در حال جوانه­زنی است، انجام داد. آبیاری این گیاه معمولاً به‌صورت آبیاری این گیاه معمولاً به‌صورت ثقلی- کرتی صورت می­گیرد. مناسب­ترین رطوبت خاک بین ۶۰ تا ۷۰ درصد است. آبیاری در طی گل­دهی بسیار مفید بوده و سبب یک‌بار برداشت اضافی گل می­شود.

برداشت

قسمت مورد مصرف گل‌های گیاه بابونه است که به‌صورت خشک‌شده مصرف می‌کنند در نتیجه هنگامی‌که گل‌ها باز می‌شوند برداشت آغاز می‌شود. برداشت گیاه بابونه در جهان در سطح وسیع به‌وسیله ماشین‌های مخصوص و در سطح‌های کوچک‌تر با ابزارهای ساده و دستی انجام می‌شود که در تصویر زیر می‌بینید، گل‌ها معمولاً برای دسته‌بندی و جابجایی بهتر همراه با بخشی از دمگل (ساقه) گیاه برداشت می‌شوند (معمولاً ۵ سانتی‌متر) در این حالت دارای بالاترین اسانس است. برای داشتن بالاترین کیفیت، گل‌ها به فاصله کمی از برداشت باید خشک شوند. در هر هکتار زمین زیر کاشت بابونه معمولاً ۰٫۵ تا ۲ تن گل بابونه تازه برداشت می‌شود که پس از خشک نمودن می‌توان ۰٫۱ تا ۰٫۵ تن گل خشک به دست آورد.

خواص بابونه

بابونه از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است و از تقویت‌کننده‌های تلخ به حساب می‌آید.

یکی از مهم‌ترین خواص گل بابونه، درمان زخم و ورم معده است که به‌آسانی این مرض را درمان می‌کند.

بابونه اعصاب و قوای جنسی را تقویت می‌کند.

بابونه تقویت‌کننده مغز است.

بابونه ادرارآور و قاعده آور است.

این گیاه ترشح شیر را در مادران شیرده افزایش می‌دهد.

استفاده از بابونه در زیبایی به‌اندازه قدمت به‌کارگیری آن در عطاری‌ها سابقه دارد. خواص آن به‌خصوص برای پوست‌های شکننده و حساس در مقابل تغییرات جوی مفید است.

درمان‌کننده سردرد و میگرن است.

استفاده از بابونه سنگ مثانه را خرد و دفع می‌کند.

اگر کسی قطره‌قطره ادرار می‌کند، به او دم‌کرده بابونه دهید تا درمان شود.

بابونه درمان‌کننده کمی ترشحات عادت ماهیانه است.

برای درمان چشم‌درد، بابونه را در سرکه ریخته و بخور بابونه دهید.

برای تسکین دردهای عضلانی دم‌کرده بابونه بنوشید.

جویدن بابونه برای التیام زخم‌های دهان مفید است.

بابونه تب بُر و تسکین‌دهنده درد است.

بابونه تقویت‌کننده معده است.

برای تسکین درد در هنگام دندان‌درآوردن بچه‌ها، به آن‌ها دم‌کرده بابونه بدهید.

برای رفع بی‌خوابی و داشتن یک خواب آرام و راحت، کافی است ۱۰ دقیقه قبل از رفتن به رختخواب، یک فنجان دم‌کرده بابونه بنوشید.

بابونه برای رفع ورم روده مؤثر است.

بابونه درمان‌کننده بی‌اشتهایی است.

دم‌کرده بابونه درمان‌کننده کم‌خونی است.

از بابونه برای رفع کرم معده و روده استفاده کنید.

بابونه تسکین‌دهنده دردهای عادت ماهیانه است.

بابونه برای رفع زردی مفید است.

حمام بابونه اثر نیرو دهنده دارد. برای این منظور چند قطره اسانس بابونه را در وان حمام ریخته، مدت یک ربع در آن دراز بکشید.

برای تسکین درد، چند قطره اسانس بابونه را با یک قاشق روغن بادام مخلوط کرده و روی محل‌های دردناک بمالید تا درد را تخفیف می‌دهد.

اسانس بابونه مخلوط با روغن بادام برای رفع ناراحتی‌های پوستی نظیر اگزما، کهیر و خارش مفید است.

برای رفع گوش‌درد و سنگینی گوش، یک قطره روغن بابونه را در گوش بچکانید.

اسانس بابونه چون اثر تهوع‌آور دارد، در مسمومیت‌های غذایی مصرف می‌شود.

روغن بابونه را برای از بین بردن کمردرد، درد مفاصل و نقرس روی محل درد بمالید.

با دم‌کرده بابونه اگر موهای بلوند را بشویید آن‌ها را روشن‌تر و شفاف‌تر می‌کند.

خانم‌هایی که یائسه شده‌اند، بهتر است همه روزه دمنوش بابونه بنوشند، زیرا اختلالات یائسگی را برطرف می‌کند.

بابونه ضد آلرژی است.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

آردینی اوخو

کاکتوس گیاهی است از تیره کاکتوسیان (Cactaceae) تیره‌ای از میخک‌سانان که اغلب خاردار و گوشتی هستند. انواع کاکتوس در ابتدا تنها در شمال و جنوب و نواحی مرکزی آمریکا رشد می‌کرد اما امروزه در بسیاری از مناطق گرم و خشک جهان توسط مردم پراکنده شده است. کاکتوس طی طوفان‌های ناگهانی آب ذخیره کرده و آب ذخیره‌شده را طی ماه‌های خشک‌سالی به مصرف می‌رساند. کاکتوسیان در ایران گونه بومی ندارند. بیشتر کاکتوس‌ها ریشه‌های عمیقی داشته و ساقه شبکه مانندی دارند که به‌عنوان منبع ذخیره آب عمل می‌کنند ساقه کاکتوس توسط تیغ‌هایی محافظت می‌شود. کاکتوس‌ها برگ‌های خیلی کوچکی داشته یا اصلاً برگ ندارند.

شاید به جرأت می‌توان گفت که کاکتوس اچینو یکی از محبوب‌ترین کاکتوس‌های خاردار در بین طرفداران کاکتوس و حتی کسانی که برای نخستین بار تمایل به خرید کاکتوس پیدا می‌کنند است. اچینو نوعی کاکتوس است. کاکتوس اچینو همانند سایر کاکتوس‌ها نیازمند مراقبت ویژه و خاص خود است. اچینو در سال‌های گذشته یکی از گیاهان در معرض خطر انقراض به دلیل آب‌گرفتگی توسط سدی که در نزدیک زیستگاهش وجود داشت به شمار می‌رفت. یکی از گیاه شناسان مکزیکی این گیاه را در باغ گیاه‌شناسی خود حفظ و تکثیر کرد. او برای افزایش آگاهی کودکان از این گیاه آن را در اختیار کودکان گذاشت و باعث شد امروزه اچینو یکی از محبوب‌ترین کاکتوس‌ها به شمار برود. کاکتوس اچینو فوسالو، کاکتوس اچینو تیغ زرد، کاکتوس اچینو تیغ سفید، کاکتوس اچینوپسیس و کاکتوس اچینو گرزونی از جمله انواع کاکتوس اچینو هستند.

سرزمین مادری این گیاه مکزیک است. صحراهای بلند و گرم و صخره‌ها و دامنه‌های به وجود آمده مکان موردعلاقه برای رشد این گیاه است. علاقه‌مندی این گیاه به آفتاب مستقیم برای تمامی طول روز مسئله‌ای دور از انتظار نیست. این گیاه شکلی کروی همراه با برآمدگی‌های پوشیده از تیغ دارد. برای این گیاه تهویه اهمیت ویژه‌ای دارد پس گیاهتان در اتاقی قرار بدهید که تهویه آن کافی است. در فصل تابستان شما می‌توانید گیاه خود را در بیرون از منزل نگهداری کنید. طراحی دکور تراس یا حیاط به‌وسیله این گیاه خاص و جذاب می‌تواند جلوه ویژه‌ای به فضای شما ببخشد. اگر گیاه شما به سن گلدهی رسیده باشد قطعاً منظره به وجود آمده از جمله زیباترین مناظر موجود خواهد بود. آزتک های باستانی این گیاه را نماد خدای باران می‌دانند. البته در نظر گرفتن این گیاه به‌عنوان خدای باران بسیار عجیب است اما پشت این نماد فلسفه خاص خود وجود دارد. این گیاه به دلیل اندازه بزرگ خود مخزنی برای ذخیره آب در صحرا به‌حساب می‌رود و به افراد بومی نحوه ذخیره‌سازی و صرفه‌جویی آب در صحرا را می‌آموزد.

اچینو از یک ساقه تغییر شکل یافته کروی تشکیل شده است که به‌کندی رشد می‌کند. این گیاه در دوره بلوغ خود قطری حدود ۹۰ تا ۱۸۰ سانتی‌متر پیدا می‌کند. تیغ‌های فراوان این گیاه که به‌صورت شعاعی و منظم بر روی گیاه پدیدار می‌شوند شهرت بسیاری دارد.

خاک مناسب برای کاکتوس

یکی از معیارهای تعیین‌کننده خاک مناسب برای کاکتوس‌ها، آب‌وهوا است. به‌گونه‌ای که در آب‌وهوای گرم نیاز این گیاهان به خاک قابل‌نفوذ و سبک بیشتر احساس می‌شود درحالی‌که در آب‌وهوای سرد که گیاهان نیاز به آبیاری چندانی ندارند به خاکی سنگین‌تر نیاز خواهد بود. به‌طورکلی کاکتوس‌ها خاک‌های با PH کمتر از ۷ تا نزدیک به ۷ را می‌پسندند. در بیشتر متون، ترکیب اصلی خاک کاکتوس‌ها در اندازه‌های زیر سفارش شده است: یک قسمت خاک باغچه به‌اضافه یک قسمت شن و ماسه (به نسبت مساوی) به‌اضافه یک قسمت کمپوست (مواد پوسیده گیاهی و خاک‌برگ)، یا یک‌دوم قسمت خاک رسی به‌اضافه یک قسمت ماسه به‌اضافه یک قسمت خاک باغچه، یا یک قسمت کمپوست به‌اضافه یک قسمت خاک پیت به‌اضافه یک قسمت ماسه. هرگاه به ترکیب‌های بالا در انتها، ۵ درصد خاک زغال اضافه شود اثر ویژه‌ای در جلوگیری از پوسیدگی و دیگر بیماری‌های قارچی خواهد داشت (حضور پتاس در خاک زغال، باعث این امر می‌شود).

البته در متون مختلف و در گفته‌های افراد باتجربه در زمینه تولید و پرورش کاکتوس به فرمول‌های مختلف دیگری نیز اشاره شده است. برخی از افراد در ترکیب خاک خود از کود حیوانی و برخی دیگر از ورمی کمپوست استفاده می‌کنند. به‌عنوان‌مثال می‌توان به این ترکیب اشاره کرد: دو قسمت شن ریز شسته شده و شیرین (فاقد املاح) به‌اضافه کمتر از یک قسمت کود گاوی پوسیده به‌اضافه یک قسمت خاک‌برگ پوسیده با اندازه متوسط ذرات به‌اضافه مقدار بسیار کمی از قطعات خورد شده زغال چوب. خاک مناسب دیگری که معمولاً استفاده می‌کنند ۶۰ درصد شن شسته شده ۲۰ درصد پیت ماس و ۱۵ درصد ورمی کمپوست به‌علاوه مقداری زغال است.

شرایط محیطی مناسب برای کاکتوس

حرارت

این گیاه، به حد متوسط گرما در فصل بهار تا پاییز و شب‌های خنک نیاز دارد. هوای زمستان باید خنک باشد (حدود ۱۰ تا ۱۴ درجه سانتی‌گراد). کاکتوس‌هایی که تار دارند باید در محلی با دمای حداقل ۱۶ درجه نگهداری شوند. همچنین توجه داشته باشید که تهویه مناسب از جمله نیازهای کاکتوس است. بهترین درجه برای نگهداری کاکتوس‌ها ۱۸ تا ۳۲ درجه سانتی‌گراد است.

نور

باید توجه داشته باشید که میزان تابش نور و روشنایی محیط نگهداری کاکتوس‌ها در شکل ظاهری کاکتوس‌ها، رنگ گل، تعداد گل‌ها، ساقه‌ها و شکل غنچه‌های گل اهمیت فراوانی دارد. اما توجه داشته باشید به‌طورکلی، کاکتوس‌ها به نور زیاد (نزدیک پنجره‌های شرقی و غربی) و نور خیلی زیاد (نزدیک پنجره‌های جنوبی) نیاز دارند. نکته حائز اهمیت در مورد میزان نور محیط نگهداری کاکتوس‌ها در این است که چنانچه نور محیط کم باشد کاکتوس‌ها طراوت و زیبایی خود را از دست می‌دهند و در مورد کاکتوس‌هایی که گل دارند، توانایی گل‌دهی خود را از دست می‌دهند. کاکتوس بعد از مدتی در نور کم از بین می‌رود. البته نور زیاد در تابستان باعث آفتاب‌سوختگی می‌شود.

رطوبت

رطوبت برای گیاه کاکتوس اهمیت چندانی ندارد. چرا که بومی مناطق خشک و صحراهای آمریکا است.

هوا

آب‌وهوای گیاه کاکتوس باید تقریباً گرم یا کوهستانی باشد.

پرورش کاکتوس‌ها

ترکیب خاکی کاکتوس‌ها، باید شنی رسی و درصد بیشتری از شن یا سنگریزه باشد. کاکتوس‌ها آبیاری منظم و با فواصل بیش از گیاهان معمول نیاز دارند و بسته به‌سرعت رشد و فصل، تعداد و فواصل آبیاری تنظیم می‌شود. کاکتوس‌ها در مناطق گرم و پرنور رشد می‌کنند زیرا بومی آمریکای لاتین هستند. کاکتوس‌ها به نور زیادی احتیاج دارند و در محیط‌های کم‌نور معمولاً رشد علفی می‌کنند و منظره ظاهری آن‌ها از حالت کاکتوس بودن خارج می‌شود.

تکثیر کاکتوس‌ها

تکثیر کاکتوس‌ها به دو شیوه انجام می‌شود: جنسی و غیرجنسی. بعضی از کاکتوس‌ها نظیر مامیلاریا گل‌دهی منظم هر ساله دارند. بذر سیاه‌رنگ کوچک تولید می‌کنند. بعضی دیگر از کاکتوس‌ها نظیر زیئو کاکتوس که گل‌های بسیار کم‌دوامی دارند تولید بذر کمتری می‌کنند.

تکثیر بذری کاکتوس‌ها

عموم کاکتوس‌ها بذرهای بسیار ریز با قوه نامیه نسبتاً کوتاه دارند. نکات مهم در کشت بذر کاکتوس: - بذرها قوه نامیه مناسبی داشته باشند؛ یعنی تعداد جوانه‌زنی گیاه در زمان معین به‌اندازه قابل‌قبول باشد؛ نحوه کشت طوری باشد که بذرهای ریز بتوانند جوانه بزنند؛ بنابراین کاکتوس‌ها را در سبدهای پلاستیکی کم‌عمق با یک خاک بسیار سبک (ترجیحاً پیت ماس) کشت می‌کنند. آبیاری بسترهای کشت در پای گیاه انجام می‌گیرد، یا اینکه سبدها را در ظرف‌های آبی قرار داده که به‌تدریج آب را جذب می‌کند و گیاه و بذرها مرطوب شده و بعد جوانه می‌زنند. مثل هر گیاه دیگر بذرکاری باعث طولانی شدن زمان رشد و نمو و بلوغ گیاه می‌شود.

تکثیر رویشی کاکتوس

قلمه زدن

عمده‌ترین تکثیر رویشی کاکتوس‌ها قلمه زدن (به انگلیسی Cutting) است. قلمه زدن در کاکتوس به فصل بستگی دارد و بهترین فصل برای آن اوایل تابستان است. به‌طوری‌که آن‌ها را در یک بستر سبک و محیط با رطوبت کافی با آبیاری منظم کشت می‌کنند. اما قبل از اینکه قلمه کاکتوس مخصوصاً کاکتوس‌های گوشتی نظیر سرئوس‌ها وارد بسترهای کشت شوند باید شیرابه گیاه را قطع کرد. برای انجام چنین عملی قبلاً قطعات جداشده یا قلمه‌های کاکتوس را به مدت چندین ساعت در معرض تابش مستقیم آفتاب در تابستان قرار می‌دادند تا اینکه جریان شیرابه قطع می‌شد و سپس اقدام به کشت آن می‌کردند. اما امروزه با توجه به اینکه ریشه‌دار کردن گیاهان در کمترین زمان حائز اهمیت است قلمه‌ها را در آب ولرم حدود ۴۵ درجه سانتی‌گراد قرار می‌دهند؛ که درنتیجه جریان شیرابه قلمه‌ها قطع می‌شود. سپس آن‌ها را در بستر کاشت قرار می‌دهند. روش معمول این است که قلمه با توجه به سطح برش داده‌شده چند روزی در سایه و سپس در شن خالی کاشته می‌شود

پیوند زدن

کار دیگری که بیشتر به‌عنوان یک هنر به نظر می‌رسد عمل پیوند (به انگلیسی: Grafting) در کاکتوس است. پیوند زدن کاکتوس‌ها نیز مسئله‌ای است که توجه بسیاری از دوستداران گل‌ها و گیاهان را به خود جلب می‌کند. اگرچه پیوند زنی یکی از روش‌های کاشت کاکتوس محسوب می‌شود؛ اما بسیاری از پرورش‌دهندگان سعی می‌کنند تا با پیوند زدن انواع مختلف کاکتوس بر روی‌هم، گیاهانی با منظره‌ای جالب‌توجه ایجاد کنند. به‌هرحال دلیل هر چه که باشد اصول انجام کار فرقی نمی‌کند. کاکتوس‌ها را در هر سنی می‌توان روی هم پیوند زد؛ اما بهتر است که کاکتوسی را که پیوندک (قسمت بالایی) را تشکیل می‌دهد، گیاهی جوان و به سن یک یا دو ساله باشد. ساده‌ترین روش پیوند زنی این است که پیوندک را به طول چند سانتیمتر از قسمت جوانه انتهایی ساقه و یا شاخه‌ها به شکل افقی برید. سپس سر کاکتوسی را که نقش پایه را دارد نیز به‌وسیله چاقو و یا تیغ تیز به شکل افقی قطع کرد و این دو را بر روی هم قرار داد و یا اصطلاحاً سوار کرد. با فشار ملایم پیوندک بر روی پایه اتصال آنان را محکم‌تر می‌کنیم. برای اتصال و استحکام بیشتر پیوندک بر روی پایه می‌توان از نوارهای پلاستیکی نیز استفاده کرد. این نوارها در حدود ۳-۲ هفته می‌توانند باقی بمانند و سپس برداشته شوند. البته سوار کردن پیوندک بر روی پایه ظرافت کاری خود را نیز دارد. زیرا اصولاً گیاهان در درون ساقه خود لایه‌ای با نام آوند دارند که نقش آنان تولید سلول‌های جدید است. حال اگر در زمان پیوند زنی بتوان طوری پیوندک را بر روی پایه قرار داد که آوند آنان با یکدیگر تماس داشته باشند، بعد از مدتی و با تولید سلول‌های جدید، پیوندک و پایه با یکدیگر ارتباط برقرار خواهند کرد و اصطلاحاً جوش خواهند خورد.

نحوه نگهداری کاکتوس در خانه

با توجه به استقامت و بردباری کاکتوس‌ها نسبت به شرایط محیطی و گسترش آپارتمان‌نشینی و زندگی پرمشغله امروزی سال‌به‌سال بر تعداد پرورش‌دهندگان این گیاه افزوده می‌شود. کاکتوس یکی از گیاهان پرطرفدار است که می‌توانید یک گیاه عالی برای آپارتمان‌های بدون بالکن امروزی باشد. برخی از افراد به این دلیل کاکتوس‌ها را دوست دارند که فکر می‌کنند این گیاه مقاومت بیشتری نسبت به سایر گیاهان دارد و در نتیجه نگهداری از آن هم زحمت کمتری خواهد داشت. این طرز فکر تا حدودی درست است به این دلیل که کاکتوس می‌تواند آب اضافی را در خود ذخیره کند و هنگام کم‌آبی از آن تغذیه کند، اما باید به یاد داشته باشیم این به آن معنا نیست که نگهداری کاکتوس بدون کمترین زحمتی امکان‌پذیر است. البته باز هم تأکید می‌کنیم کاکتوس به دلیل توان ذخیره آب، بهترین گیاه برای نواحی خشک و کم آب به‌حساب می‌آید. شاید شما هم در صحراهای خشک کاکتوس‌های بزرگی را دیده باشید که در شرایط آب و هوایی بسیار بد هم دوام آورده‌اند؛ دلیل این موضوع آن است که کاکتوس می‌تواند با یک‌بار ذخیره آب، ماه‌ها بدون آب به زندگی خود ادامه دهد. این نکته هم جالب است که ذخیره آب توسط ریشه‌های کاکتوس انجام می‌شود.

کاکتوس ریشه‌های بسیار بلندی دارد که به کمک آن‌ها می‌تواند آب موردنیاز را در خود ذخیره کند. شاید بتوان گفت این بزرگ‌ترین تفاوت کاکتوس با سایر گیاهان است. اگر شما در خانه گیاه کاکتوس دارید دقت کنید درون خاک کاکتوس باید از شن و سنگریزه نیز استفاده کنید. همچنین به خاطر داشته باشید این گیاه به نور زیاد احتیاج دارد و باید در محیطی گرم قرار بگیرد. از دیگر نکاتی که باید به آن توجه کنید آبیاری کاکتوس است. به خاطر داشته باشید کاکتوس نسبت به سایر گیاهان باید با فاصله زمانی طولانی‌تری آبیاری شود. البته آبیاری کاکتوس باید با توجه به نوع آن، فصل، گرمای محیط و اندازه گیاه تعیین شود. با در نظر گرفتن همه این موارد و از آنجا که امروزه کاکتوس‌ها در اندازه‌های مختلف ارائه و فروخته می‌شوند، می‌توانید با توجه به فضای خانه خود، تعدادی از این گیاه را در نقاط مختلف نگهداری کنید. گلدان‌های رنگی و کوچک کاکتوس به‌خوبی می‌توانند پشت پنجره، روی میزهای کنار دیوار و کنار قاب عکس‌های رومیزی قرار بگیرند و جلوه‌ای خاص به اتاق، سالن و خانه شما بدهند.

آردینی اوخو

زوفا گیاهی پایا از تیره نعناییان است که به حالت خودرو می‌روید. نام‌های دیگر این گیاه گل زوفا، گل پونه و زوفای یابس است. زوفا دارای گل‌هایی زیبا، معطر، آبی و گاهی سفید و صورتی است که در انتهای ساقه ظاهر می‌شوند. اسانس این گیاه شبیه نعنا است. زوفا بومی کشور فرانسه، یونان و ایتالیا است و بیشتر در مناطق اطراف دریای مدیترانه می‌روید و در ایران به حالت خودرو در نواحی جنوب یافت می‌شود. قسمت‌های مورداستفاده این گیاه اندام رویشی آن شامل گل، برگ و میوه است و برگ زوفا دارای طعمی تند و مطبوع هستند. از گیاه زوفا می‌توان به شکل دم‌کرده، تنتور و جوشانده استفاده کرد.

گیاه زوفا Hyssop نام علمی Hyssopus Officinalis درختچه‌ای است که ارتفاع آن تا ۶۰ سانتیمتر می‌رسد. این گیاه به حالت خودرو در نواحی جنوب اروپا، ایران، هند، ترکیه و شوروی می‌روید. برگ‌های آن کوچک، خط‌دار، نوک‌تیز و سبزرنگ است. گل‌های آن آبی و گاهی سفیدند که در انتهای ساقه ظاهر می‌شود. ریشه زوفا مستقیم است و انشعابات فراوانی دارد. ساقه آن چهارگوش مستقیم و ارتفاع آن cm70- 50 است. قسمت تحتانی (پای ساقه) چوبی و قهوه‌ای رنگ و از انشعاب‌های فراوانی برخوردار است ولی قسمت فوقانی آن نرم و سبزرنگ است. برگ‌های صاف، فاقد دندانه، باریک، کشیده و کم‌وبیش نیزه‌ای شکل و رنگ آن سبز روشن است.

زوفا گیاهی خشبی و چندساله است. منشأ این گیاه آسیای صغیر گزارش شده و همچنین زوفا در سطح وسیعی در مرکز و جنوب اروپا، عمدتاً در روسیه، بلغارستان، مجارستان، ایتالیا و اسپانیا، فرانسه و کشمیر و هند کشت می‌شود و از دریای خزر تا دریای سیاه همچنین در مناطق شنی نواحی مدیترانه می‌روید. ریشه زوفا مستقیم است و انشعابات فراوانی دارد.

کاشت

گیاه زوفا را هم به‌صورت مستقیم در زمین یا گلدان اصلی کشت می‌کنند و هم ابتدا بذرها را در خزانه و محیط مناسب نشاء می‌کنند و پس از رسیدن گیاه به ارتفاع مناسب اقدام به جابجایی به محل اصلی کاشت می‌نمایند. البته کشت مستقیم رایج‌تر بوده ولی تلفات بذر ممکن است در این روش بالا باشد. اگر چه قوه نامیه بذر گیاه زوفا بالا بوده و به‌راحتی حتی در شرایط کاشت پایین و متوسط نیز جوانه می‌زند. بهترین زمان برای کاشت زوفا اوایل بهار یا نیمه دوم اسفندماه است. برای کاشت مستقیم می‌توان بعد از رفع سرمای بهار اقدام به کاشت نمود. درصورتی‌که هوا خیلی گرم باشد جوانه‌زنی کاهش می‌یابد.

برای کاشت بذر زوفا به‌صورت خانگی در فصل بهار یا تابستان بذر گیاه دارویی زوفا را ۲۴ ساعت در آب خیس نمایید سپس در سینی نشاء یا لیوان‌های یک‌بار مصرف که با خاک تمیز ترجیحاً ترکیب (کوکوپیت + پرلیت + پیت ماس) پرشده در عمق ۰٫۵ تا ۱ سانتی بکارید. تا قبل از جوانه‌زنی بذرها و همچنین در اوایل رشد گیاه بستر همیشه مرطوب باشد، بعد از رشد کامل گیاه آبیاری هنگامی انجام شود که خاک کاملاً خشک شده است. بعد از رشد گیاهان و رسیدن به ارتفاع ۱۰ تا ۱۵ سانتی‌متر لیوان یک‌بار مصرف را پاره نموده و گیاه را به همراه خاک به زمین اصلی یا گلدانی با سایز حداقل ۱۶ سانتی‌متر منتقل کنید. (یا اگر در سینی نشاء کاشته‌اید به‌آرامی گیاه را همراه خاک خارج کنید)

برای کاشت ردیفی در مزرعه فواصل بین دو بوته را ۴۰ تا ۷۰ سانتی‌متر و فواصل بین ردیف‌ها را ۸۰ تا ۱۲۰ سانتی‌متر در نظر بگیرید. برای کاشت تجاری و وسیع زوفا در خاک‌های اشباع و خیس یا شنی نباید کاشته شود، ph مناسب برای خاک بستر کشت گیاه زوفا بین ۵٫۲ تا ۷٫۵ باید در نظر گرفته شود. برای کاشت خانگی و به‌صورت محدود در تمامی طول بهار و تابستان می‌توان اقدام به کاشت در باغ (باغچه) و گلدان نمود یا در کل طول سال با ایجاد شرایط کاشت اقدام به پرورش این گیاه نمود. دمای ایده آل برای رشد و جوانه‌زنی بذر گیاه زوفا ۲۰ تا ۲۵ درجه است. گیاه بالغ تا دمای ۴۰ درجه یا بالاتر از آن را نیز تحمل می‌کند.

برای کاشت بذر گیاه زوفا در باغچه و مزرعه ابتدا خاک (بستر کشت) را به عمق ۱۵ تا ۲۰ سانتی‌متر زیرورو کنید و با کود حیوانی پوسیده یا کمپوست مخلوط کنید. بعد از رشد جوانه‌ها و آماده شدن نشاءها یعنی رسیدن گیاه به ارتفاع ۱۰ تا ۲۰ سانتی‌متر، آن‌ها را به محل اصلی کاشت منتقل کنید. تا قبل از جوانه‌زنی بذر گیاه زوفا، بستر کشت همیشه باید مرطوب باشد ولی نیازی به غرق آبی نیست. برای تسریع در جوانه‌زنی بذرها می‌توانید بر روی بستر کشت یک مشما شفاف بیندازید. توجه کنید که با این کار دما زیر مشما بالا می‌رود و درصورتی‌که هوا خیلی گرم باشد از انجام این کار پرهیز کنید و تنها مراقب باشید که خاک خشک نشود. علف‌های هرز را از همان ابتدا حذف کنید، وجود علف هرز باعث رقابت در جذب مواد مغذی خاک میان گیاه و علف هرز می‌شود و باعث کاهش مواد دریافتی موردنیاز گیاه و کاهش اسانس گیاه می‌شود. زوفا چندساله بوده و معمولاً ۴ تا ۸ سال مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد.

برداشت

گیاه زوفا برای دو منظور کشت می‌شود. یکی اسانس گیری و دیگری استفاده از برگ‌ها و گل‌ها برای مصارف دارویی به‌صورت جوشانده و عرق زوفا و ادویه و چاشنی و غیره. مقدار عطروطعم گیاه زوفا در فصل گلدهی به بالاترین مقدار خود می‌رسد. در نتیجه در ابتدای فصل گلدهی برداشت آغاز می‌شود. البته درصورتی‌که قصد بهره‌برداری به‌صورت اسانس گیری داشته باشید بهتر است اواسط زمان گلدهی برداشت آغاز شود یعنی در مردادماه. هنگام برداشت گیاه از محل تلاقی اندام‌های نیمه چوبی و چوبی گیاه باید بریده شود و شاخه‌ها و ساقه‌ها به همراه گل‌ها از پایه جدا می‌شود و سپس به‌وسیله دستگاه‌های خشک‌کن یا به روش سنتی خشک و بسته‌بندی می‌شود. میزان برداشت گیاه زوفا در هر هکتار زمین تحت کشت در سال اول کاشت ۲٫۵ تا ۳٫۵ تن و در سال دوم ۶ تا ۹ تن گیاه تازه و خشک نشده است که بعد از خشک نمودن تقریباً کمتر از یک‌سوم وزن خود را از دست می‌دهد. برای اسانس گیری نیز از هر هکتار زمین تحت کشت زوفا سالانه ۹ تا ۱۶ کیلوگرم اسانس به دست می‌آید. بذر زوفا نیز ارزشمند بوده و می‌توان بذر را نیز برداشت نمود. بعد از پاپان فصل گلدهی بذرها ظاهر می‌شود در هر هکتار زمین می‌توان تا ۵ کیلوگرم یا کمی بیشتر بذر زوفا برداشت نمود.

خواص زوفا

۱) سرفه و ناراحتی‌های ریوی را برطرف می‌کند.

۲) نرم‌کننده سینه است

۳) خلط‌آور است

۴) معده را تقویت می‌کند

۵) نفخ شکم را برطرف می‌کند

۶) ادرارآور است

۷) داروی مفیدی برای مداوای آسم است

۸) اشتها را زیاد می‌کند

۹) برای رفع کم‌خونی مفید است

۱۰) افسردگی را برطرف می‌کند

۱۱) برای درمان صرع مفید است

۱۲) برای التیام زخم برگ‌های زوفا را له کرده و روی زخم بگذارید

۱۳) برای درمان تب‌خال مفید است و کسانی که تب‌خال می‌زنند باید از دمنوش زوفا استفاده کنند.

۱۴) درد شکستگی را می‌توان با کمپرس زوفا آرام کرد.

موارد منع مصرف

در برخی اسناد قدیمی مرتبط با طب سنتی بیان شده که از این گیاه برای سقط‌جنین استفاده می‌شده است. در نتیجه برای زنان باردار این گیاه توصیه نمی‌شود. مصرف بیش‌ازحد آن می‌تواند به کبد آسیب بزند. بهتر است مقدار مصرف آن را از یک متخصص گیاهان دارویی با توجه به نیاز خود بپرسید. مصرف زیاد این گیاه باعث افزایش فشارخون می‌شود. در نتیجه به افرادی که دارای فشار بالای خون هستند توصیه نمی‌شود. مصرف این گیاه به کودکان زیر ۵ سال بدون تجویز متخصص گیاهان دارویی توصیه نمی‌شود. در برخی موارد ممکن است برای کودکان تب و تشنج به همراه داشته باشد.

آردینی اوخو

کود NPK ترکیبی پیچیده از سه ماده‌ی اصلی موردنیاز برای رشد گیاه است. صنعت کشاورزی به‌شدت بر استفاده از کود NPK برای تأمین غذا در سطح دنیا و سلامت محصولات تکیه دارد. در نتیجه همین افزایش تولید ناشی از استفاده‌ی کودهای معدنی، جمعیت جهان تقریباً دو برابر شده است.

ترکیبات کود NPK

گیاه برای رشد سالم و بهینه‌ی خود به واحد‌های مغذی زیادی نیاز دارد. بدون این مواد مغذی گیاهان نمی‌توانند به اندازه تمام توان خود رشد کنند، میزان برداشت کاهش پیدا می‌کند و بیشتر در معرض بیماری قرار می‌گیرد. مهم‌ترین مواد مغذی درختان که بدون آن‌ها قادر به ادامه‌ی حیات نیستند، به‌عنوان عناصر ماکرو (مغذی‌های اصلی) (Macronutrient) شناخته می‌شوند: نیتروژن (N)، فسفر (P) و پتاسیم (K).

خاک‌ها در اغلب موارد دچار کمبود این مواد هستند که می‌تواند طبیعی و یا نتیجه‌ی کشت بیش‌ازحد و دیگر عوامل محیطی باشد. در صورت وجود کمبود، مواد مغذی باید به خاک اضافه شود تا محیط مناسبی برای رشد بهینه‌ی گیاه ایجاد شود.

هر یک از مواد عناصر ماکرو (مغذی اصلی)، در تغذیه‌ی گیاه ضروری است و در رشد، گسترش و تولیدمثل گیاه نقش اساسی ایفا می‌کند.

نیتروژن - ازت (N)

نقش نیتروژن در گیاهان

نیتروژن یکی از اجزای اصلی در بسیاری از فرایندهای موردنیاز برای رشد است. به‌خصوص، نیتروژن برای کلروفیل که به گیاه امکان فتوسنتز (فرایندی که گیاه با دریافت نور خورشید، از کربن دی‌اکسید و آب، قند تولید می‌کند) می‌دهد ضروری است. همچنین نیتروژن یک بخش مهم در آمینواسید‌ها (اساس پروتئین) می‌باشد. نیتروژن در ترکیباتی که عمل ذخیره‌‌سازی انرژی را انجام می‌دهند نیز شرکت دارد. تأثیر حذف کود نیتروژن‌دار در برداشت غلات نشان داد که در غیاب نیتروژن، میانگین برداشت ذرت ۴۱٪، برنج ۳۷٪، جو ۱۹٪ و گندم ۱۶٪ کاهش یافت.

منابع نیتروژن

نیتروژن را می‌توان از اتمسفر دریافت و به مواد مغذی مفید تبدیل کرد و یا ممکن است به‌طور طبیعی در خاک موجود باشد، با این حال بهتر است همیشه اطمینان داشت که به میزان کافی برای رشد بهینه‌ی گیاه موجود باشد. مواد زیر را می‌توان در ترکیبات NPK به‌عنوان منابع نیتروژن به کار برد:

منابع غیر ارگانیک رایج نیتروژن در ترکیبات NPK

اوره

آمونیوم نیترات اوره

آمونیاک بدون آب (Anyhdrous Ammnia)

منابع ارگانیک رایج نیتروژن

کود طبیعی (Manure)

کمپوست

فسفر (P)

این ماده نیز در مجموعه‌ای از عملکردهای موردنیاز برای رشد سالم گیاه، استحکام ساختاری، کیفیت محصول، تولید دانه و...، نقش مهمی ایفا می‌کند. همچنین فسفر رشد ریشه‌ها و شکوفه‌زنی را افزایش می‌دهد و برای DNA گیاه ضروری است. فسفر در تبدیل انرژی خورشیدی به انرژی‌های مفید نقش مهمی دارد.

منابع فسفر

همانند نیتروژن، فسفر را نیز می‌توان از منابع ارگانیک یا غیر ارگانیک به دست آورد:

منابع رایج غیرارگانیک فسفر

منبع غیرارگانیک اصلی فسفر، سنگ فسفات است. سنگ خردشده‌ی فسفات را می‌توان به‌طور مستقیم در خاک استفاده کرد. با این حال اگر این سنگ را فرآوری کرد تا گیاه راحت‌تر بتواند آن‌ را جذب کند تأثیر بسیار بیشتری دارد.

منابع رایج ارگانیک فسفر در ترکیبات NPK

کود طبیعی

کمپوست

بیوسالیدها (Biosolids)

پتاسیم (K)

پتاسم در فرایندهای مختلف رشد و گسترش گیاه نقشی ضروری دارد. از پتاسیم معمولاً به‌عنوان «عنصر کیفیت» نام برده می‌شود، زیرا در بسیاری از خصوصیات مرتبط با کیفیت، مثل اندازه، شکل، رنگ و حتی مزه نقش دارد. گیاهانی که دارای کمبود پتاسیم هستند رشد ناقص و میزان محصول کمتری دارند.

منابع پتاسیم

پتاسیم از منابع ارگانیک و غیرارگانیک مختلفی به دست می‌آید:

منابع غیرارگانیک

منبع غیرارگانیک اصلی برای پتاسیم مورداستفاده در کودهای NPK، پتاس است. همانند سنگ فسفات، پتاس نیز در سرتاسر دنیا استخراج و تبدیل به یک محصول پالایش شده می‌شود. همچنین می‌توان پتاسیم را از پتاسیم سولفات، لنگ بنیت (langbeinite) و پودر گرانیت به دست آورد.

منابع ارگانیک

کود طبیعی

کمپوست

خاکستر چوب

تولید کودهای NPK

کودهای NPK به‌صورت مایع، گاز و گرانول (پودر) وجود دارند که رایج‌ترین نوع آن پودر (granular) است. روش‌های زیادی برای تولید کود NPK گرانولی وجود دارد. اجزای مختلف را می‌توان به‌صورت جدا تولید و با فرمولاسیون‌های خاصی با یکدیگر ترکیب کرد تا نسبت‌های موردنظر مواد مغذی را ایجاد کرد. همچنین می‌توان گرانول‌های کاملی ساخت که هر گرانول نسبت‌های دلخواهی داشته باشد. رایج‌ترین روش‌های تولید کود NPK، عبارت‌اند از:

سیستم‌های گرانولاسیون لوله و راکتور

سیستم‌های گرانولاسیون مخزنی (Drum Granulation Systems)

سیستم‌های گرانولاسیون میکسر – خشک‌کن (به همراه آسیای مخلوط کننده‌ی گل)

سیستم‌های حبه کن دیسکی (Disc Pelletizing Systems)

سیستم‌های گرانولاسیون کروی ساز (Spherodizer Granulation Systems)

سیستم‌های کپسول ساز (Prilling Systems)

با این که کود NPK در اصل از سه ماده‌ی مغذی اصلی ساخته شده‌اند، انعطاف در برابر تغییرات فرایندها این امکان را می‌دهد که از مواد ریزمغذی (میکرو Micronutrient) دیگری نیز در ترکیب استفاده شود. برای مثال NPKS دارای سولفور (S) است برای خاک‌هایی که دارای کمبود سولفور هستند، می‌باشد.

برای خرید انواع کود و سایر محصولات کشاورزی به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

آردینی اوخو

فلفل گیاهی است یک‌ساله که درجه حرارت پایین باعث کم شدن دوره رشدش می‌شود. در بعضی از مناطق که آب‌وهوا مساعد باشد، ممکن است ساقه خشبی شود و بیش از یک سال عمر کند و به‌صورت گیاه دوساله درآید. وقتی‌که ساقه اصلی آن ۱۰ تا ۱۲ برگ تولید میوه می‌کند. سپس شاخه‌های جانبی آن به وجود می‌آیند که در انتهای آن‌ها گل‌ها ظاهر می‌شوند. در بعضی از ارقام آن بوته عرضی رشد کرده، روی زمین پهن می‌شود. برگ‌ها به‌صورت ساده، منفرد، بیضی شکل و متناوب روی ساقه قرار دارند. اگر بر اثر جابه‌جا شدن بوته انتهای ریشه قطع نشود، ممکن است تا عمق ۵۰ تا ۶۰ سانتی‌متری در داخل خاک رشد کند. هر گل فلفل دارای گلبرگ پیوسته است که به رنگ سفید یا ارغوانی دیده می‌شود. گاهی رنگ پرچم‌ها به‌صورت آبی دیده می‌شود و حشرات در گرده‌افشانی آن نقش مهمی ایفا می‌‌کنند. میوه آن به‌صورت سته است که دارای تعداد زیادی بذر است و داخل آن از چند حفره یا قسمت تشکیل شده است که ممکن است بین ۲ تا ۴ و گاهی تا ۵ قسمت متغیر باشد. گاهی روی یک بوته تمام انواع میوه با حفره‌های مختلف دیده می‌شود.

شکل میوه بسیار متغیر است. آن‌ها به‌صورت کشیده، نوک‌تیز، گرد و کروی، مخروطی و یا استوانه‌ای مشاهده می‌گردند. رنگ میوه نارس سبز است ولی وقتی‌که رسید به رنگ‌های زرد، قرمز و یا قهوه‌ای ظاهر می‌شود. فلفل از جمله سبزی‌های بسیار خوش‌طعم است که تقریباً در همه غذاها و خوراک‌ها از آن استفاده می‌کنیم. فلفل در انواع مختلف شیرین، تند، چیلی، سفید، زرد، نارنجی، قرمز، سبز، بنفش و حتی قهوه‌ای موجود است. فلفل‌ها اندازه‌های بزرگ یا کوچک دارند. کشیده و قلمی یا چاق و گرد هستند. انواع دلمه‌ای و ساده دارند. به‌طورکلی، خانواده فلفل‌ها بسیار وسیع و گسترده است و همه آن‌ها طرفداران بی‌شماری در سراسر دنیا دارند؛ اما به‌طورکلی فلفل را به دو دسته فلفل تند یا فلفل شیرین تقسیم‌بندی می‌کنند. بهترین نمونه فلفل شیرین، فلفل دلمه‌ای است. البته فلفل‌های دیگری نیز هستند که شیرین هستند؛ اما فلفل دلمه‌ای همیشه و در هر شرایطی شیرین است. دلیل تند بودن فلفل‌های چیلی نیز کپسای سین (نوعی الکالوئید) است که در آن‌ها وجود دارد. میزان تندی فلفل‌ها نیز با هم فرق دارد. به‌طور مثال، فلفل‌های قرمز بسیار تندتر از فلفل سبز تند هستند.

فلفل قلمی قرمز تند دارای طعمی بسیار تند است و موارد مصرف آن، ساخت ترشی، تازه خوری و استفاده از خشک‌شده و پودر آن است. می‌توانید در هر فصلی با به وجود آوردن شرایط کاشت فلفل، این بذر را در گلدان و در بالکن آفتاب‌گیر خود پرورش دهید. فلفل قلمی قرمز تند، قلمی بوده و در ابتدای تشکیل بر روی بوته سبز بوده و به‌مرور به رنگ قرمز تبدیل می‌شود.

احتیاجات آب‌وهوایی

فلفل مانند گوجه فرنگی و بادمجان یک سبزی فصل گرم است. فوق‌العاده به سرما حساس است. کلیه احتیاجات آب‌وهوایی، کودی، اعمال زراعی آن شبیه گوجه فرنگی و بادمجان است. ذکر این نکته لازم است که شاید فلفل خشکی را بهتر تحمل کند. مقادیر نامناسب آب و حرارت دو عامل مهم در افتادن گل و میوه آن است. حرارت زیاد و رطوبت کم باعث ریزش گل و میوه می‌گردد. در طول دوره رشد، دما نباید از ۳۵ درجه سانتی‌گراد بیشتر شود و یا از ۱۸ درجه سانتی‌گراد پایین‌تر رود. مناسب‌ترین دما برای رشد فلفل بین ۲۱ تا ۲۹ درجه سانتی‌گراد است. شایان‌ذکر است که دما در شب در تشکیل میوه تأثیر بسزایی دارد. چنانچه دما در شب پایین‌تر از ۵/۱۶ درجه سانتی‌گراد و یا بالاتر از ۲۴ سانتی‌گراد برسد، میوه تشکیل نمی‌شود.

خاک مناسب

خاک‌های لوم شنی که رطوبت را تا اندازه‌ای در خود نگه می‌دارد، برای فلفل مناسب است. فلفل نسبت به کودهای آلی و شیمیایی عکس‌العمل مثبت نشان می‌دهد. pH بین ۵/۶ تا ۵/۷ برای رشد آن مناسب است؛ ولی در pH کمتر از ۵/۶ تا ۵/۵ نیز می‌تواند به‌خوبی رشد کند و محصول بدهد. فلفل pH کمی اسیدی را بهتر از گوجه فرنگی و بادمجان تحمل می‌کند. البته خاک‌های کمی اسیدی را می‌توان با آهک اصلاح نمود.

کاشت

فلفل را می‌توان مانند گوجه فرنگی و بادمجان مستقیماً کاشت و یا خزانه‌گیری کرد. حدود ۵۰۰ تا ۹۰۰ گرم بذر فلفل برای تهیه نشا برای یک هکتار زمین کافی است. بوته‌ها ممکن است ۷ تا ۱۰ هفته در خزانه باقی بمانند. فلفل را در جوی و پشته نشا می‌کنند. عرض پشته‌ها که همان فاصله دو خط کشت است، حدود ۵۰ تا ۷۰ سانتی‌متر و فاصله دو بوته روی خط کشت بین ۳۰ تا ۶۰ سانتی‌متر متغیر است.

باغبان‌هایی که به غذاهای تند علاقه دارند و طرفدار فلفل تند هستند، می‌بایست پرورش فلفل‌های چیلی در باغ خودشان را مد نظر داشته باشند. حتی اگر فضای لازم برای کشت فلفل را در باغ ندارید، گونه‌های مختلفی از این گیاه موجود هستند که می‌توانند در داخل خانه پرورش داده شوند. در حقیقت، پرورش فلفل چیلی در داخل خانه برای تازه‌کارها راحت‌تر است، زیرا می‌توانند کنترل بهتری بر آب، درجه حرارت و نور (به‌عنوان سه عنصر حیاتی در تولید یک محصول موفق) داشته باشند.

مرحله‌ی ۱: آماده‌سازی فلفل

گونه‌ی فلفل چیلی دلخواهتان را انتخاب کنید. گونه‌هایی از فلفل‌های تزئینی کوتاه‌قد موجود هستند که کاشتشان در داخل خانه راحت‌تر و بهتر است.

۱- گونه‌ی چیلی دلخواهتان را انتخاب کنید. گونه‌هایی از فلفل‌های تزئینی کوتاه‌قد موجود هستند که کاشتشان در داخل خانه راحت‌تر و بهتر است، زیرا در صورت انتخاب گونه‌های بزرگ‌تر، امکان دارد فضای کافی برای رشد ریشه‌ی آن‌ها در داخل یک گلدان وجود نداشته باشد. انتخاب گلدان پلاستیکی نسبت به گلدان رسی بهتر است. گلدان‌های رسی (نظیر خاک‌های رس قرمزرنگ) تمایل زیادی به جذب رطوبت خاک علی‌الخصوص در شرایط گرم و پرنور موردنیاز برای رشد دارند.

۲- انتخاب گلدان پلاستیکی نسبت به گلدان رسی بهتر است. گلدان‌های رسی (نظیر خاک‌های رس قرمزرنگ) تمایل زیادی به جذب رطوبت خاک،علی‌الخصوص در شرایط گرم و پرنور موردنیاز برای رشد فلفل‌های چیلی، دارند. این فلفل‌ها نیاز به میزان زیادی از رطوبت برای رشدشان دارند و امکان خشک شدن آن‌ها در گلدان رسی وجود دارد.

۳- گلدانی را انتخاب کنید که دارای سوراخ تخلیه باشد. ازآنجایی‌که فلفل‌های چیلی نیاز به آبیاری زیاد برای رشدشان دارند، می‌بایست سوراخ‌های تخلیه در گلدان وجود داشته باشد تا آب اضافی خارج‌شده و ریشه‌ها را غرق در آب یا پوسیده نکند.

۴- قبل از استفاده گلدان را ضدعفونی کنید. قبل از استفاده گلدان را ضدعفونی کنید. بسیاری از گلدان‌ها، علی‌الخصوص مواردی که قبلاً مورد استفاده قرار گرفته‌اند.

دارای باکتری‌ها یا تخم حشرات مخفی هستند که می‌توانند زندگی گیاه را به سمت نابودی بکشانند. گلدانتان را با استفاده از آب گرم و صابون بشویید تا این تهدیدها را خنثی نمایید.

۵-مخلوط خاک گلدان تهیه نمایید. خاک باغچه معمولاً دارای باکتری‌هایی است که به بذرهای فلفل آسیب‌زده، از جوانه‌زدن جلوگیری کرده و مانعی برای رشد بوته‌ها می‌شوند. می‌توانید مخلوطی از خاک و کمپوست را از فروشگاه‌ها تهیه نمایید تا کیفیت خاکتان افزایش پیدا کند. هر قدر کیفیت خاک بیشتر باشد، احتمال پرورش موفق گیاه افزایش پیدا خواهد کرد. در ادامه کیفیت خاکتان را با افزایش مقداری ورمی کولیت افزایش دهید.

مرحله‌ی ۲: تسریع فرایند جوانه‌زدنی فلفل

۱-.یک مشت بذر فلفل چیلی را میان ورقه‌های حوله‌ی کاغذی مرطوب بگذارید. بذرها می‌بایست به‌صورت صاف و تک‌لایه روی حوله قرار گیرند تا رطوبت به‌صورت مساوی میان آن‌ها توزیع شود.

۲- بذرها و حوله‌ی کاغذی را در داخل محفظه‌ای دردار بگذارید. می‌توانید از یک ظرف غذای پلاستیکی با در محکم استفاده کنید.

۳- بذرها را در قفسه‌ای گرم و دارای تهویه بگذارید. هم گرما وهم رطوبت از موارد لازم برای جوانه‌ زدن هستند.

۴- پس از گذشت ۲ الی ۵ روز، بذرها را بررسی کنید. اگر متورم شده باشند، برای کاشت آماده هستند. حتی امکان دارد که جوانه‌های کوچکی از داخل برخی از بذرها بیرون زده باشد.

مرحله‌ی ۳: کاشت بذر فلفل

۱- گلدان را با مخلوط خاک پر کنید. فاصله خالی حداقل ۲.۵ سانتی‌متری میان سطح بالای خاک و لبه گلدان در نظر بگیرید.

۲- بذرهایتان را در داخل گلدان بکارید. فاصله‌ی میان هر دو بذر می‌بایست ۵ سانتی‌متر باشد.

۳- مقدار کمی کمپوست روی بذرها بریزید. شما می‌بایست فقط حدود ۰.۵ نیم سانتیمتر کمپوست روی بذرها داشته باشید تا صرفاً مواد معدنی لازم برای خاک مهیا شود.

۴- با استفاده از اسپری آب روی بذرها بپاشید. هر چند وقت یک‌بار این کار را انجام دهید تا رطوبت خاک حفظ شود. آب برای فلفل‌های چیلی علی‌الخصوص در مراحل اولیه‌ی کاشت ضروری است.

۵- وضعیت گلدان را برای مشاهده‌ی رشد بذرها رصد کنید. بسته به گونه‌ی فلفلی که انتخاب کرده‌اید، یک الی ۶ هفته طول می‌کشد تا اولین جوانه بر روی خاک ظاهر شود.

مرحله‌ی ۴: داشت و برداشت فلفل

۱- فلفل‌های چیلی را در نزدیکی یک پنجره‌ی آفتاب‌گیر بگذارید. پنجره‌ای را انتخاب کنید که رو به غرب یا جنوب باشد تا بهترین و گرم‌ترین نور برای گیاه فراهم شود. فلفل‌های چیلی با استفاده از نور کامل آفتاب رشد می‌کنند، بنابراین گیاه را در نزدیک‌ترین فاصله‌ی ممکن به پنجره قرار دهید تا امکان برخورد نور آفتاب با آن ماکزیمم شود.

۲- نور فلورسنت برای گیاه فراهم کنید. اگر نمی‌توانید نور طبیعی کافی را برای گیاه در داخل خانه به وجود آورید، آن‌ها را در زیر نور مصنوعی فلورسنت قرار دهید. این چراغ‌ها می‌بایست حدوداً ۲۰ سانتی­متر بالای گلدان قرار گیرند و بین ۱۴ الی ۱۶ ساعت در هر روز روی گیاه روشن باشند تا نور و گرمای کافی را برای آن فراهم کنند.

۳- جریان هوای لازم را به‌صورت روزانه برای گیاه مهیا کنید اما از جریان‌های هوای شدید دوری نمایید. به مدت چند ساعت در روز، پنجره‌ای را باز کرده یا پنکه‌ای با دور کند روشن کنید. ایده‌آل این است که جریان هوا دمای اتاق را در حالت نسبتاً گرم نگهداری. جریان‌های شدید هوای داغ و سرد می‌توانند مانع رشد شوند، بنابراین بوته‌های فلفلتان را از وسایل تهویه یا دریچه‌های هواساز دور نگهدارید.

۴- پس از مشاهده‌ی جوانه‌ها در بالای خاک، فلفل‌هایتان را کاملاً خیس کنید. هرگاه حس کردید سطح خاکتان خشک شده، فلفل‌های چیلی را آبیاری کنید. آن‌قدر به گیاه آب بدهید تا اینکه آب اضافی از طریق سوراخ‌های انتهایی گلدان تخلیه شوند.

۵- فرایند رشد را با استفاده از کود سبزی‌ها به‌صورت ماهیانه تقویت کنید. از یک کود متعادل ۱۵ -۱۵-۱۵ که حاوی نیتروژن، فسفر و پتاسیم است استفاده کنید.

سه عددی که روی کیسه‌ی کود نوشته‌شده، نشان‌دهنده‌ی درصد نیتروژن، فسفر و پتاسیم موجود در کود است. کود ۱۵-۱۵-۱۵ درصد یکسانی برای این سه عنصر دارد و این بدین‌ معناست که شاخ‌ و برگ، سیستم ریشه، گل‌ها و میوه‌ی فلفل به‌اندازه‌ی مساوی از غذا بهره‌مند می‌شوند. نیتروژن باعث تقویت شاخ‌ و برگ می‌شود، پتاسیم به رشد گل‌ها و قدرت کلی گیاه کمک می‌کند و فسفر نیز کیفیت ریشه و میوه را ارتقا می‌دهد.

۶- فلفل‌هایتان را به‌صورت جداگانه بچینید. به سایز و رنگ استاندارد (قرمز،نارنجی،زرد یا سبز) برای گونه‌ی چیلی خاصی که انتخاب کرده‌اید، توجه کنید. هنگامی‌که فلفلتان به آن سایز و رنگ استاندارد رسید، از قیچی برای چیدن فلفل استفاده کنید و ساقه‌ی بالای میوه را جدا نمایید. بوته‌های فلفل چیلی ۹۰ روز پس از جوانه ‌زدن، آماده‌ی بهره‌برداری هستند و می‌توانید فلفل‌هایشان را برداشت کنید.

اهمیت غذایی و دارویی

خواص فلفل خیلی زیاد است. فلفل دارای انواع ویتامین‌های A، B۱، B۲، نیاسین و C است. بخصوص فلفل از نظر ویتامین‌های A از اهمیت خاصی برخوردار است. همچنین فلفل دارای املاح کانی فراوان است. عناصری هم چون کلسیم، فسفر، آهن، سدیم و به‌خصوص پتاسیم در فلفل به حدود وفور وجود دارد. همچنین فلفل دارای پروتئین، چربی، کربوهیدرات و ترکیبات فیبری است. بیش از ۹۰ درصد وزن فلفل را آب تشکیل می‌دهد. تندی فلفل مربوط به ترکیبات فنولیک به نام کاپسا ایسین می‌باشد که مقدار آن در ارقام مختلف فلفل متفاوت است و قرمزی رنگ فلفل در هنگام رسیدن میوه مربوط به ترکیبات مختلف شیمیایی به نام کاپ سانتین، کاپ سانوهین، کاپ سوربین، زی زانتین، کریپتوزانتین و لوتئین است که برای خوش‌رنگ و خوش‌طعم کردن غذا به آن اضافه می‌کنند. از فلفل به‌عنوان دارو استفاده می‌شود و آن در درمان روماتیسم، سوءهاضمه، ناراحتی‌های اعصاب و لمباگو تجویز می‌گردد. چگونگی برداشت فلفل به نوع فلفل و طرز مصرف آن بستگی دارد. ارقام فلفل شیرین را وقتی برداشت می‌کنند که میوه‌های آن‌ها هنوز سبز هستند؛ ولی باید به رشد کاملشان رسیده باشند. این نوع فلفل را به‌عنوان سبزی مصرف می‌‌نمایند. برای تهیه ادویه باید میوه کاملاً رسیده و قرمز باشد.

آفات و بیماری‌ها

از آفات مهم فلفل می‌توان از شته‌ها، تریپس، کرم شب‌پره زمستانه، کک‌های گیاهی و انواع مختلف نماتدها همچون Root-knot-nematode نام برد. از بیماری‌های مهم فلفل آنتراکنوز، پژمردگی باکتریایی، لکه برگی، پوسیدگی میوه، سفیدک حقیقی، بیماری بوته میری فیتوفترایی فلفل و بیماری‌های ویروسی قابل ذکر است.

فلفل دارای ویتامین‌های A، B، B6، C، پروتئین، کالیم، کلسیم، منیزیم، چربی، روغن، فیبر، بتاکاروتن، هیدروکربن، شکر، بیوفلاونیدن، کپساسین و آنتی اکسیدان است که باعث جلوگیری از سرطان دستگاه گوارشی و پائین آوردن کلسترول خون و افزایش جریان خون می‌گردد. فلفل باعث ترشح آنتی باکتری‌ها و جلوگیری از عفونت روده‌ها می‌گردد و در تسکین و آرامش اعصاب قبل از خواب نقش بسزایی دارد. همچنین به دستگاه گوارشی در هضم غذا کمک می‌کند.

برای خرید بذر فلفل به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

آردینی اوخو