گل ساعتی گیاهی زینتی و همچنین دارویی و خوراکی است که به خاطر گل‌های درشت و شبیه به ساعت آن به این اسم نام‌گذاری شده است. به خاطر پیچک‌هایی که از روی ساقه رشد کرده و به اجسام و گیاهان کنارش می‌پیچد و بالا می‌رود به آن پیچ ساعتی هم گفته می‌شود و جزو گیاهان بالارونده و مناسب برای سر درب منازل، حصارها، نرده‌ها و سایبان‌ها محسوب می‌شود. ساقه‌های این گیاه نازک بوده و نیاز به قیم یا تکیه‌گاه دارد و در صورت مناسب بودن شرایط رشد تا ۱۰ متر هم می‌تواند رشد کند. گل‌های درشت و زیبای آن که با گلبرگ‌هایی با آرایش مدور میله‌های ابریشمی شعاعی و مادگی آن، شکل ساعت را در ذهن تداعی می‌کنند. انواع گل ساعتی در گونه‌های مختلف با مخلوطی از رنگ‌های سفید، یاسی، آبی، ارغوانی و بنفش خودنمایی می‌کنند. گل‌ها پس از گرده‌افشانی تبدیل به میوه می‌شوند که رنگ میوه در بیشتر گونه‌ها سبز تا نارنجی است و در تعدادی از گونه‌ها این میوه‌ها خوراکی و حتی دارای خواص دارویی هستند. گل ساعتی حاوی فلاونوئید و آلکالوئیدهای گروه هارمالا و اسید سیانیدریک و میوه آن دارای اسید سیتریک، پرولین و مالتول است که هم برگ‌ها و هم میوه آن دارای خواصی همچون آرام‌بخش، خواب‌آور، ضد اضطراب و همچنین ضد درد و اسپاسم هستند. این گیاه هم در باغچه و هم در گلدان توانایی رشد دارد و یک گیاه نیمه همیشه سبز محسوب می‌شود. در مناطق معتدل به‌صورت همیشه سبز و در مناطق با زمستان‌های سرد دارای خزان شاخسار است. گونه P.caerulea که گل ساعتی آبی خزان‌دار هم نامیده می‌شود یکی از فراوان‌ترین گونه‌های این گیاه است. در زمان خشک شدن شاخسار باید ساقه‌های خشک را هرس و با کوددهی و تقویت گیاه به آن برای رشد مجدد در بهار کمک کرد.

کاشت و نگهداری

گل ساعتی را به‌وسیله بذر و قلمه می‌توان تکثیر کرد. قلمه گیری معمولاً در فصل بهار یا اوایل پاییز انجام می‌شود. قلمه‌ها از نوک یا طول ساقه به طول حدوداً ۱۰ تا ۱۵ سانتیمتر به‌طوری که روی آن حداقل دو گره (ناحیه اتصال برگ به ساقه) وجود داشته باشد؛ جدا می‌شوند. برگ‌های پایینی قلمه حذف و برگ‌های بالایی اگر خیلی بزرگ هستند؛ تا نیمه برش زده می‌شوند. بستری از مخلوط کوکوپیت یا پیت ماس و شن و ماسه آماده می‌کنیم و قلمه‌ها را تا یک‌سوم طول داخل آن فرو می‌بریم. بستر را آبیاری کرده و سعی می‌کنیم تا زمان ریشه دهی قلمه‌ها آن را به‌طور نسبی مرطوب نگه داریم و نه غرقاب. برای حفظ رطوبت قلمه می‌توانید یک روکش پلاستیکی شفاف بر روی ظرف قلمه بکشید. تکثیر گل ساعتی به‌وسیله بذر هم یکی از راه‌های تجاری و مطمئن برای گل ساعتی است.

برای این کار بذرها را لابه‌لای یک دستمال یا کوکوپیت قرار داده و آن را با اسپری آب مرطوب نگه می‌داریم و به مدت یک ماه داخل کیسه‌ای در یخچال با دمای ۵ درجه نگه‌داری می‌کنیم. بعد از این مدت آن را از یخچال خارج کرده و در ظرفی با مخلوط خاک کوکوپیت به همراه ۱۰ درصد شن و ماسه می‌کاریم. فقط به‌اندازه سه برابر قطر بذر باید روی آن خاک بریزید نه بیشتر. بستر را آبیاری کرده و در مکانی روشن با دمای حدوداً ۲۰_۲۳ درجه قرار می‌دهیم. در طی مدت زمان جوانه‌زنی بستر را به‌وسیله اسپری آب مرطوب نگه می‌داریم. بعد از جوانه‌زنی آبیاری را با میزان بیشتر و دفعات کمتر ادامه می‌دهیم تا گیاهچه کمی بزرگ شود و قابل انتقال به محل اصلی بگردد.

فاصله کاشت بذر گل ساعتی بین ۲۰ تا ۴۰ سانتی‌متر است. عمق کاشت بذر پیچ گل ساعتی ۱ سانتی‌متر است. پیچ گل ساعتی برای رشد به خاک رسی، لومی ماسه‌ای و کمی اسیدی نیاز دارد. ترکیبی از خاک باغچه، کمپوست یا خاک‌برگ به همراه مقداری شن و ماسه برایش ایده آل است. توجه داشته باشید که خاک مورد کشت باید از زهکشی مناسبی برخوردار باشد.

دمای ایده آل برای رشد این گیاه ۱۸ تا ۲۰ درجه سانتی‌گراد است. گل ساعتی از گیاهان آفتاب دوست می‌باشد که برای رشد به نور زیاد خورشید نیاز دارد. این گیاه به نور مستقیم آفتاب روزانه به مدت ۴_۶ ساعت نیاز دارد. البته گیاهان کوچک بهتر است در طول تابستان به‌وسیله سید یا سایبان از اشعه مستقیم آفتاب به‌خصوص در هنگام ظهر محافظت شوند. تأکید می‌شود که این گیاه یک گیاه فضای باز بوده و داخل آپارتمان قابل نگهداری نیست. زمان گلدهی پیچ گل ساعتی از اوایل تابستان شروع و تا شروع فصل سرما در اواسط پاییز ادامه دارد. بیشترین گلدهی آن در زمانی که دمای هوا بین ۲۰_۲۵ درجه سانتی‌گراد باشد اتفاق می‌افتد. پیچ گل ساعتی به آبیاری کم و متوسطی نیاز دارد.

گل ساعتی به دلیل رشد سریعی که دارد برای رشد مناسب و رسیدن نور و مواد غذایی همه قسمت‌های آن بایستی به‌طور منظم و یکنواخت هرس و نگهداری شود. هنگام هرس شاخه‌هایی که باعث تراکم بیش از اندازه مرکز گیاه شده‌اند را حذف کنید. بهتر است هرس به‌صورت خلوت کردن شاخه‌های در هم تنیده و حذف شاخه‌های خشک انجام شود. در مناطقی که دارای زمستان‌های سرد هستند؛ می‌توان در صورت خزان گیاه، شاخسارهای خشک را هرس و همراه با کود حیوانی پوسیده در اطراف طوقه گیاه ریخت تا ریشه‌ها از سرما محافظت شوند. استفاده از کودهای با درصد پتاسیم بالا که به‌صورت چالکود و برای درختان میوه نیز مصرف می‌شود. به همراه کود حیوانی پوسیده می‌تواند رشد متعادل رویشی و گلدهی مطلوب آن را در پی داشته باشد.

خواص گل ساعتی

درمان اضطراب و افسردگی

گیاه، بذر و میوه گل ساعتی اضطراب و افسردگی را برطرف می‌کند. آلکالوئیدهای موجود در گل ساعتی مانند کریسین و بنزوفلاون (گاما آمینو بوتریک اسید) فعالیت هورمون‌های مغزی را افزایش می‌دهند و می‌توانند سلول‌های عصبی مغز را آرام کنند. دمنوش گل ساعتی مانند گل گاو زبان سیستم عصبی را آرام می‎کند و همچنین به اعصاب کمک می‌کند تا پیام درد را دریافت نکند.

درمان اختلال خواب

اگر مشکل اختلال خواب دارید، دمنوش گل ساعتی را امتحان کنید. گل ساعتی مثل یک دیازپام قوی و شل کننده عضلات عمل می‌کند و می‌تواند شما را به یک خواب عمیق و طولانی فرو ببرد. بهتر است قبل از خواب یک فنجان چای گل ساعتی بنوشید.

کاهش علائم یائسگی

گل ساعتی یک گیاه مفید برای قاعدگی و یائسگی خانم‌ها و کاهش علائم و درد مربوط به آن‌ها است. این گیاه علاوه بر خاصیت آرام‌بخشی علائم یائسگی مثل تعریق شبانه و گرگرفتی را از بین می‌برد.

درمان بیش فعالی

اگر شما یک کودک بیش فعال دارید یا خودتان به این عارضه مبتلا شده‌اید، دمنوش گل ساعتی می‌تواند هورمون‌های بدن شما را تنظیم و بیش فعالی و علائم آن را کنترل کند.

کنترل قند خون با میوه گل ساعتی

پوست میوه گل ساعتی زرد می‌تواند به کاهش مقاومت انسولین در افراد مبتلا به دیابت درجه دو کمک کند. میوه گل ساعتی مثل بامیه به‌عنوان یک جایگزین مناسب برای کنترل قند خون شناخته شده است.

خاصیت ضد سرطانی گیاه و بذر گل ساعتی

ویتکسین و آپیژنین موجود در بذر گل ساعتی اثرات قوی ضد سرطان دارند؛ نوشیدن یک فنجان گل ساعتی به‌صورت روزانه می‌تواند خطر ابتلا به سرطان‌های مختلف مثل سرطان کبد، سرطان روده بزرگ، سرطان سینه و سرطان پروستات را کاهش دهد. همچنین برگ گل ساعتی اثر شیمی درمانی را روی فرد بیمار افزایش می‌دهند و باعث تقویت سیستم ایمنی و دفاعی بدن می‌شوند.

سلامت قلب با دمنوش گل ساعتی

دمنوش گل ساعتی مثل چای ترش، گیاه بابا آدم و دیگر گیاهان دارویی دوست قلب شما است. ویتکسین موجود در گل ساعتی از تصلب شرائین قلب و گرفتگی عروق جلوگیری می‌کند، آپیژنین و کریسین هم خطر حملات قلبی را کاهش می‌دهند.

مضرات گل ساعتی

از جمله عوارض گل ساعتی این که مصرف بیش‌ازحد گل ساعتی یا تداخل دارویی با این گیاه (مثل زعفران) می‌تواند مشکلاتی چون خواب آلودگی، سرگیجه و حالت تهوع را در پی داشته باشد؛ بنابراین در مصرف این دمنوش گیاهی زیاده‌روی نکنید.

گل آشلانتوس گیاهی از تیره آمارانتوس است که سال‌ها در ایران کشت و کار می‌شود و کشت آن در حاشیه‌های گل‌کاری شمال کشور رایج است. گیاهی چندساله است که به‌صورت یک‌ساله کشت و کار می‌شود. بسیار کوتاه است و به خاطر برگ‌های آن‌که به رنگ سبز زیتونی و زرد، باریک و قاشقی شکل است کشت می‌شود. برگ‌ها به طول ۲.۵سانتی‌متر و دارای لکه‌هایی به رنگ قرمز، بنفش و برنزی است. گل‌های آن سفید و غیرقابل تشخیص بوده و روی سنبله جانبی تشکیل می‌شوند. باغبان‌های ایران اصطلاحاً به این گیاه آشلانتوس می­ گویند. آشلانتوس گیاه یک‎ساله با نام علمی Amaranthus cruentus از خانواده Amaranthaceae است که به‎صورت طبیعی در نواحی گرم و مرطوب و شبه گرم و مرطوب آمریکای جنوبی می‎روید. این گیاه به‎عنوان گیاه زینتی در مناطق مختلف کشور کاشته می‌شود.

گل آپارتمانی آشلانتوس بیشتر به خاطر برگ‌های قرمز زرشکی و زیبایی که دارد کاشته می‌شود و کشت آن در حاشیه‌های گل‌کاری در شمال کشور رایج است، گیاهی است چندساله که به‌صورت یک‌ساله کشت و کار می‌شود. آشلانتوس به‎عنوان گیاه زراعی دانه‎ای (جهت استفاده از دانه‎ها) و گاهی به‎عنوان علوفه‌ای در تعدادی از کشورهای دنیا از جمله پرو، اکوادور، آرژانتین، چین، آمریکا و … کاشته می‎شود. گیاه تا ارتفاع ۱۰۰ سانتیمتر و گاهی تا ۱۵۰ سانتیمتر رشد می‎کند و برای رشد مناسب به آفتاب کامل نیاز دارد. گیاه در هر دو منطقه خشک و مرطوب به‎آسانی پرورش می‎یابد. برای جلوگیری از تنش در شرایط خشک، آبیاری باید به‎طور منظم صورت گیرد. تکثیر گل آشلانتوس به‌آسانی از طریق دانه صورت می گیرد و پرورش‌دهندگان غیرمتخصص نیز به‌راحتی می‌توانند از کاشت آن در باغچه‌های خود لذت ببرند. در مناطق معتدل می‌توان قبل از آغاز بهار گیاه را در داخل خانه و یا گلخانه کشت نمود و در اوایل بهار آن را به زمین اصلی منتقل نمود. بسته به منطقه کاشت، گیاه ۶۰-۱۱۰ روز پس از کاشت وارد مرحله گلدهی می‌شود که در شرایط ایران گلدهی ۲-۳ ماه به طول می‌انجامد. گونه‎های متعددی از این جنس به‎صورت طبیعی و خودروی در ایران رویش می‎یابند که در موارد بسیاری به‎عنوان گیاهان هرز باغ‎ها و مزارع مطرح هستند. قدرت رشد سریع، توانایی تولید بذر زیاد و سازگاری با اقلیم‎های متنوع رمز موفقیت این گیاه است؛ به‌طوری‌که از ارتفاع صفر در کنار دریا تا ارتفاعات ۳۵۰۰ متری مناطق کوهستانی دیده می‎شوند.

کاشت گل آشلانتوس

خاک‌های غنی از مواد آلی و حاصلخیز مناسب پرورش این گیاه زیبا هستند. هر چند گیاه کم‌توقعی است و در خاک‌های فقیر نیز رشد می‎کند. خاک‌های خنثی تا کمی اسیدی (۶/۵-۵/۷) با زهکشی خوب، مناسب رشد این گیاه هستند. گیاه حتی در خاک‎های با شوری کم نیز سازگاری خوبی نشان داده است. خاک‌های غنی باعث رشد سریع و توسعه اندام‌های هوایی گیاه می‎شوند. برای تقویت خاک و جلوگیری از سله بستن آن‌که مانع جوانه‌زنی و رشد گیاهان جوان می‌شود استفاده از مواد آلی راه‌حل کارآمدی است. این گیاه برای تولید مناسب و انجام فرایند فتوسنتز نیاز مبرمی به دمای مناسب دارد بنابراین یکی از عوامل محدودکننده رشد، دماهای پایین است. دمای مناسب رشد در این گیاه ۲۰-۳۰ درجه سانتی‌گراد و حتی کمی بیشتر است. باوجوداین، به‎خوبی با مناطق مختلف کشور سازگار شده است. دماهای زیر ۱۵ درجه سانتی‌گراد مناسب رشد این گیاه نیستند و محدودکننده رشد محسوب می‎شود. در دمای ۴ درجه سانتی‌گراد رشد گیاه متوقف می‎شود و در دمای زیر صفر درجه سانتی‌گراد از بین می‎رود. آشلانتوس نیاز به نور کامل خورشید دارد و در شرایط نیم‎سایه رشد مناسبی ندارد. گیاه در نور ضعیف اندام‎ها و گل‎آذین ضعیفی تولید می‎کند. به دلیل اینکه یک گیاه C4 است بنابراین راندمان تولید در این گیاه بالا است. برای بهره‌گیری از توانایی بالقوه گیاه، آب و مواد غذایی، دما و نور کافی باید در اختیار گیاه قرار گیرد. گیاه روزکوتاه است و رشد زایشی (تولید گل) معمولاً با کوتاه شدن روزها در اوایل تابستان آغاز می‎گردد.

دانه‎ها پس از سپری شدن آخرین یخبندان در بهار کاشته می‎شود که در صورت دریافت دمای مناسب ۱۰-۱۴ روزه جوانه می‎زند. حداقل دمای خاک برای جوانه‎زنی ۱۵ درجه سانتی‌گراد است و این دما زمانی حادث می‎شود که دمای محیط ۲۰-۲۵ درجه سانتی‌گراد باشد. در صورت خراش دادن سطح بذر با اسید سولفوریک غلیظ و یا کاغذ سمباده، درصد جوانه‌زنی بذرها افزایش می‎یابد. بهترین عمق کاشت بذر گل آشلانتوس ۱-۵/۱ سانتیمتر است و در صورت کاشت عمیق درصد سبز کردن بذرها کمتر می‎شود. علاوه بر کاشت بذر گل آشلانتوس به‎صورت مستقیم، ۶-۸ هفته قبل از پایان یخبندان نیز می‎توان دانه‎ها را در گلخانه و یا منزل کشت و پس از سپری شدن خطر سرمازدگی، در زمین اصلی نشا نمود که در این مدت ارتفاع گیاه تقریباً به ۸ سانتیمتر می‎رسد. گیاهان جوان حداقل یک‌بار به وجین (مبارزه با گیاهان هرز) و سله‎شکنی (در خاک‎های سله‎دار و سنگین) نیاز دارند و زمانی که ارتفاع گیاه به ۳۰ سانتیمتر برسد به‎خوبی بر گیاهان هرز چیره می‎شود. با توجه به اینکه گیاه در تراکم بالا کشت می‎شود و گیاهچه‎ها به تعداد زیاد سبز می‎شوند، پس از اطمینان از خطر حمله حشرات، سرمازدگی، گیاهان هرز و … نسبت به تنک کردن آن اقدام نمایید.

برای نگهداری گل آشلانتوس، این گیاه برای رشد مناسب نیاز به آب کافی دارد که بهتر است به‎صورت قطره‎ای و یا سیستم نشتی و در غیر این صورت از آبیاری جوی و پشته‎ای استفاده شود. برای جلوگیری از تنش آبیاری هنگام صبح و یا در پایان روز انجام شود. خاک‎های آلی توانایی حفاظت آب بیشتری در خاک دارند و مناسب پرورش گل آشلانتوس می‎باشند. حتی‌الامکان از بروز تنش خشکی در این گیاه خودداری شود چرا که باعث کوتاهی قامت و تولید تاج گل ضعیف در گیاهان می‎شود؛ بنابراین به آب کافی و منظم نیازمند است.

پوسیدگی ریشه و لکه برگی قارچی شایع‎ترین بیماری‎های گیاه می‌باشند که ناشی از آلترناریا و مایکوپلاسما می‎باشند. برای مقابله با این بیماری توصیه می‌شود از تراکم مناسب، عدم استفاده از آبیاری بارانی، حذف برگ‌ها و شاخه‌های اضافه (به‌هیچ‌عنوان سرشاخه اصلی را هرس نکنید) به‌منظور کاهش رطوبت در کانوپی، استفاده از سموم قارچ‌کش و ... استفاده شود. لارو آگروتیس و اِمنیا که در مرحله جوانه‎زنی خسارات زیادی وارد می‎کنند؛ همچنین کرم‎های برگ‎خوار، سرخرطومی، ملخ‌ها و شته‎ها ازجمله مهم‎ترین آفات آشلانتوس می‎باشند. نکته قابل‌ذکر اینکه آفات و بیماری‎های گیاهی، معمولاً بوته‎های ضعیف را موردحمله قرار می‎دهند و گیاهان قوی و سالم در برابر آن‌ها مقاومت می‎کنند.

خواص گل آشلانتوس

در بسیاری از ممالک دنیا دانه‌های این گیاه در تهیه حریره، سوپ و یا در پخت نان کاربرد دارد. جوانه دانه‌ها به‎عنوان سبزی مغذی در سالاد استفاده می‌شود. برگ‌ها نیز به‌عنوان سبزی قابل استفاده می‌باشند. علاوه بر آن ریشه به‌عنوان ملین و دانه برای خروج کرم کدو و درمان بیماری‌های چشم و اسهال خونی آمیبی استفاده می‌شود. در هند این گیاه به‌عنوان یک ادرارآور و درمان‌کننده زخم استفاده می‌شود.

هانی بری میوه‌ای خوراکی است که رنگی شبیه به بلوبری دارد. گیاه هانی بری به‌صورت درختچه‌ای کوتاه و زینتی پرورش داده می‌شود. هانی بری از گیاهان چندساله است. میوه این گیاه خوراکی است و طعم شیرینی دارد. این گیاه حدود سه تا چهار سال زمان می‌برد تا به تولید برسد. هانی بری از جمله گیاهانی است که در دنیای امروز شهرنشینی که به‌ندرت خانه‌های باغچه دار با آفتاب مناسب برای گیاهان دیده می‌شود. شما عزیزان می‌توانید با صرف انرژی و هزینه محدود پشت پنجره اتاق یا دفتر کارتان به پرورش آن بپردازید.ارتفاع این گیاه متغیر و بین ۱ تا ۲ متر و گاهی بیشتر نیز است. عمر هر بوته هانی بری حدوداً ۳۰ سال خواهد بود. این گیاه برگ‌ریز و خزان‌گر است و شاخه‌ها به‌صورت افتاده و پراکنده می‌باشد. برگ‌های بیضی شکل ساقه‌ی هانی بری، روبه‌رو و مقابل هم قرار می‌گیرند. طول برگ‌ها ۳ تا ۸ سانتی‌متر و پهنای آن‌ها ۱ تا ۳ سانتی‌متر است. رنگ برگ‌ها سبز مایل به خاکستری و بافت آن‌ها کمی موم مانند است.رنگ گل‌های گیاه هانی بری، سفید مایل به زرد و طول آن‌ها حدوداً ۱۲ تا ۱۶ میلی‌متر می‌باشد و دارای ۵ پر مساوی هستند که به‌صورت جفت روی شاخه‌های نورسته قرار می‌گیرند؛ به طوری که بوته‌ی گیاه در این زمان دارای گل‌های فراوان می‌شود و جلوه‌ی زیبایی به خود می‌گیرد.

میوه هانی بری تا حدودی به شکل مستطیل است و هر کدام از آن‌ها حدود ۱/۳ تا ۲/۲ گرم وزن دارد و ضخامت آن‌ها نیز به ۱ سانتی‌متر می‌رسد. این میوه کمیاب به رنگ آبی بوده و ظاهری زنگوله مانند و مستطیلی شکل دارد. میوه این گیاه زینتی است و چنان از دور خودنمایی می‌کند طوری که آدمی را به حیرت وا می‌دارد. طعم این میوه شیرین و ترکیبی از طعم‌های بلوبری و تمشک (Raspberry) است. داخل هر بری حدوداً ۲۰ هسته وجود دارد. این هسته‌ها از نظر شکل و اندازه تا حدودی شبیه به دانه‌ها و بذرهای گوجه‌فرنگی هستند؛ اما هنگام جویدن، زیر دندان زیاد احساس نمی‌شوند. میوه این گیاه در اوایل فصل پاییز می‌رسد. این میوه به دلیل رنگ و طعمش می‌تواند جایگزین تمام بری‌ها (به‌ویژه بلوبری) در دستورات غذایی مختلف شود. استفاده از آن‌ها به‌صورت میکس در لبنیات (شیر، ماست، بستنی و خامه) می‌تواند ترکیب فوق‌العاده‌ای برای تهیه‌ی یک دسر باشد. هانی بری را می‌توان در تهیه‌ی انواع آبمیوه، مربا، چای، شکلات و دسرهای مختلف استفاده کرد. از خواص هانی بری این که سرشار از آنتی‌اکسیدان بوده و به سلامتی بدن و زیبایی پوست کمک شایان توجهی می‌نماید. همچنین هانی بری دارای ویتامین‌های زیادی است که مصرف آن برای بیماران قلبی و عروقی به‌شدت توصیه می‌گردد.

کاشت هانی بری

هانی بری از طریق بذر تکثیر می‌شود. در کاشت بذری پس از تهیه بذرها را در درون گلدان یا خزانه‌ای در خاک و عمق مناسب بکارید و سپس آن را آبیاری کنید. تا زمان جوانه‌زنی نیز سطح خاک را مرطوب نگه‌دارید. پس از گذشت مدت زمانی بذر هانی بری شروع به جوانه‌زنی می‌کند و سر از خاک بیرون می‌آورد. زمانی که گیاه به حد معینی از رشد رسید، نهال هانی بری به دست آمده را به زمین اصلی منتقل کنید. فاصله کاشت بذر هانی بری بین ۹۰ تا ۱۲۰ سانتی‌متر است. عمق کاشت بذر هانی بری بین ۰٫۵ تا ۲ سانتی‌متر است. هانی بری برای رشد به خاک رسی و حاصلخیز با زهکشی مناسب نیاز دارد. هانی بری اصولاً در اطراف و داخل تالاب‌های جنگلی شمال کره‌ی زمین و مناطق قطبی و سردسیری قابل دسترسی است که خاک سنگین و غنی از کودهای طبیعی دارد. میوه هانی بری همچنین در مناطق کوهستانی و در امتداد سواحل شمال شرقی آسیا و شمال غربی آمریکا که خاکی غنی از کلسیم دارند نیز یافت می‌شود. بسیاری از ارقام گیاه هانی بری، ۱/۵ تا ۲ متر رشد می‌کنند و در طیف وسیعی از اسیدیته‌ی خاک (۳/۹ تا ۷/۷) قابل پرورش هستند؛ اما اسیدیته‌ی مناسب خاک برای رشد آن‌ها، ۵/۵ تا ۶/۵ است. این گیاه برای باردهی مناسب نیاز به مواد ارگانیک، خاک با زهکشی مناسب دارد. هانی بری دمای مناطق سردسیری را می‌پسندد. دمای بین ۱۰ تا ۱۵ درجه سانتی‌گراد مناسب است. زمان گلدهی هانی بری فصل بهار است. هانی بری به آبیاری متوسطی نیاز دارد. در برابر خشک‌سالی مقاوم است. هانی بری به آفتاب زیاد برای رشد نیاز دارد. روزانه به ۶ تا ۸ ساعت نور خورشید نیاز دارد.

سفیدک سطحی (Powdery mildew) یک بیماری قارچی رایج در گیاه هانی بری است که همیشه بعد از رسیدن میوه‌های آن از اواسط تا اواخر تابستان مشاهده می‌شود. این بیماری باعث می‌شود رنگ برگ‌های گیاه به سفید، همراه با بخش‌های قهوه‌ای رنگ تغییر کند و کم‌کم در سطح آن گسترش می‌یابد.

باردهی درخت هانی بری از سال دوم شروع می‌شود؛ اما حدود ۵ تا ۶ سال طول می‌کشد تا به حداکثر باردهی مطلوب خود برسد. به‌طور میانگین، باردهی یک بوته‌ی سالم، حدود ۳ کیلوگرم در سال است. البته یک بوته‌ی بالغ و بزرگ از یک واریته‌ی مناسب، می‌تواند ۵ تا ۱۰ کیلوگرم هم میوه هانی بری تولید کند. برداشت میوه هانی بری از اواخر بهار یا اوایل تابستان شروع خواهد شد.

برای خرید بذر هانی بری و سایر بذر میوه ها به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

نعناع گیاهی علفی و چندساله است. نعنا از خانواده نعنایان یا لب گشادگان است. ارتفاع نعنا بین ۳۰ تا ۵۰ سانتی‌متر است. از برگ نعناع برای مصارف دارویی، خوراکی، آرایشی و …. استفاده می‌شود. نعنا جزء سبزیجات موردعلاقه ایرانیان است که به‌صورت تازه و خشک‌شده مصرف می‌شود. گیاه معطری است طوری که فضای مورد کشت را عطرآگین می‌کند. طعم تندی دارد. از نعناع برای تهیه دم‌نوش و نوشیدنی استفاده می‌شود. برگ‌های آن برای مصرف بهتر است در سایه خشک شود تا عطر آن حفظ شود. از این نعنا در تهیه ادویه نیز استفاده می‌شود. معمولاً در انتهای ساقه گل‌های خوشه‌ای کوچک سفید و بنفش‌رنگی ظاهر می‌شود. توجه نمایید قبل از اینکه گیاه به گل بنشیند آن را برداشت کنید. با هر بار برداشت دوباره ساقه نعناع رشد می‌کند. این گیاه برگ‌های به نسبت ساده و متقابلی دارد. گیاهی ریزوم دار است که ریشه‌های آن دارای انشعابات فراوانی است طوری که محیط مورد کشت را طی مدت‌زمانی فرا می‌گیرد. نعناع به‌وسیله ریشه‌های زیرزمینی گیاهان جدید تولید می‌کند.

کاشت

بذرهای نعنا بسیار ریز بوده و برای کاشت باید مراقب بود بذرها در عمق کم کاشته شود تا توانایی جوانه‌زنی را داشته باشند. نعنا گیاهی است که برای رشد نیاز به خاک سبک و با زهکشی بالا نیاز دارد. نعنا گیاهی آفتاب دوست بوده ولی بهتر است در نیم‌سایه کاشته شود تا نتیجه بهتری حاصل شود و از عطروطعم آن کاشته نشود. این گیاه را از اسفند تا اواسط تابستان کشت می‌کنند. مدت‌زمان کاشت تا برداشت این گیاه ۶۰ تا ۹۰ روز بعد از کاشت است.

بهتر است برای کاشت در گلدان از خاک‌های آماده همانند کمپوست یا پیت ماس استفاده شود تا هم مواد مغذی گیاه تأمین شود و هم برای نگه‌داری گلدان در منزل حشرات و آفات شما و نعنا را اذیت نکنند. دوره رشد و مدت‌زمان کاشت بذر تا بالغ شدن گیاه ۶۰ تا ۹۰ روز است. مدت‌زمان جوانه زدن بذر نعنا بستگی به دمای کاشت و شرایط خاک از ۷ تا ۱۵ روز متغیر است، اگر دما بین ۱۵ تا ۱۸ درجه بوده و خاک زهکشی مناسبی داشته باشد بذرها در کمتر از یک هفته جوانه خواهند زد. دمای کاشت را حتماً رعایت کنید تا نتیجه‌گیری موفقیت‌آمیز باشد. برای کاشت در فضای باز در فصل بهار و بعد از رفع سرمای بهاره اقدام کنید.

برای کاشت در گلدان، گلدان موردنظر را از خاک مرغوب (بهتر است خاک آماده استفاده کنید) پر می‌کنیم (بیش از ۳/۴ گلدان). گلدان انتخابی باید زهکشی خوبی داشته باشد (در انتهای آن سوراخ مناسبی برای خروج آب اضافی باشد). سپس اقدام به آبیاری گلدان می‌کنیم تا آب کاملاً از گلدان خارج شود. فواصل بذرها را ۱۰ تا ۱۵سانتی‌متر در نظر بگیرید، برای کاشت در زمین به‌صورت ردیفی باید فاصله بین ردیف‌ها را ۵۰ تا ۷۰ و فاصله بین گیاهان را ۱۵ تا ۲۰سانتی‌متر در نظر گرفت. عطر بالای نعنا باعث دور شدن حشرات از اطراف گیاه و گلدان می‌شوند و مقابله گر خوبی برای برخی آفات است.

برای کاشت گلدانی باید از گلدان با عمق حداقل ۱۵ تا ۲۰سانتی‌متری و دهنه ۱۰ تا ۱۵سانتی‌متری استفاده نمود. برای کاشت در باغچه و باغ به فواصل ۱۵ تا ۲۰سانتی‌متر ۲یا ۳ عدد بذر قرار می‌دهیم و بعد از رشد از میان ۳ گیاه، ۲ گیاه ضعیف‌تر را حذف کرده و گیاه قوی‌تر را نگه می‌داریم. البته می‌توان برای اینکه بذر کمتری مصرف نمود ابتدا بذرها را در سینی نشاء یا لیوان‌های یک‌بارمصرف بکاریم و بعد از رشد و رسیدن به ارتفاع حداقل ۵سانتی‌متری اقدام به جابجایی آن‌ها به زمین اصلی نماییم.

بعد از چند ساعت از آبیاری گلدان بذرها را بر روی خاک به فاصله ۱۰ تا ۱۵سانتی‌متر از یکدیگر قرار می‌دهیم و حداکثر به ارتفاع دو برابر طول بذرها روی آن خاک می‌ریزیم (نیم سانتی‌متر). ریختن خاک زیاد روی بذرها باعث خفه شدن آن شده و نمی‌توانند رشد کنند. سپس با افشانه آب را بر روی سطح خاک اسپری کنید به صورتی که مطمئن شوید آب به بذرها رسیده و این کار را هر روز یا روزی دو بار انجام دهید. قبل از سبز شدن بذر نعنا نباید اجازه دهید سطح خاک خیلی خشک شود در این صورت از جوانه زدن خبری نیست. آبیاری زیاد نیز باعث می‌شود هوا به بذرها نرسد و خفه شوند و جوانه‌زنی صورت نگیرد. هنگامی‌که سطح خاک کمی خشک شد اقدام به آبیاری مجدد کنید.

البته می‌توانید بذرها را به‌صورت دست پاش بر روی سطح خاک بریزید و با چنگال سطح خاک را زیرورو کنید تا بذرها به زیر خاک بروند و بعد از رشد گیاهان را با فاصله ۳۰سانتی‌متری وجین کنیم و آن‌هایی را که از خاک خارج کرده‌ایم در جایی دیگر بکاریم. نعنا فضای زیادی را نمی‌گیرد. فاصله بین هر دو گیاه از هم ۱۰ تا ۱۵سانتی‌متر یا کمی بیشتر باشد. در گلدان سایز کوچک ۵ عدد و در سایز متوسط حداکثر ۱۰ عدد بذر با فاصله قرار دهید. می‌توانید در سینی نشاء هم اقدام به کاشت بذرها بکنید و بعد از رشد گیاهان (نعنا)، آن‌ها را به محل اصلی انتقال بدهید.

بذر نعنا را در هر فصلی می‌توان کاشت ولی برای کاشت در زمین و فضای باز بهترین فصل برای کاشت آن بهار و تابستان است. هیچ چیزی لذت‌بخش‌تر از این نیست که هر روز از سبزی‌ای مصرف کنیم که خودمان در گلدان یا باغچه کاشتیم و رشدش رو دیدیم و با آبی آبیاری کردیم که از تمیز بودنش اطمینان داریم. مشاهده رشد هر روزه سبزی‌ها در گلدان و برداشت و مصرف آن یکی از راه‌های یافتن آرامش در این ایام است.

ابزار موردنیاز برای بذر نعنا در باغچه عبارت‌اند از: بذر، خاک استاندارد (پیت ماس و کمپوست آماده)، گلدان مناسب، دستکش، آبپاش کوچک، بیلچه و الک تنها ابزارهای کاشت سبزی در آپارتمان. خاک را الک (سرند) کرده تا نرم و یکدست شود. برای این کار بهتر است ابتدا مقداری خاک‌برگ یا کمپوست یا کود حیوانی بر روی باغچه ریخته و با بیلچه خاک را زیرورو بکنیم و سپس خاک را نرم و تخت و یکدست می‌کنیم. بذرها را با فاصله ۱۵ تا ۲۰سانتی‌متر از هم و ردیف‌هایی به فاصله ۵۰ تا ۷۰سانتی‌متر بکارید و بر روی آن به ارتفاع ۰٫۵سانتی‌متر خاک بریزید. سپس به‌آرامی اقدام به آبیاری می‌کنیم به صورتی که آب بذرها را جابجا نکند. تا قبل از سبز شدن باغچه نباید اجازه دهیم خاک خشک شود. می‌توانید در هر گود ۲یا ۳ عدد بذر قرار دهید و بعد از رشد گیاه، دو گیاهی که ضعیف‌ترند را حذف نموده و گیاه قوی‌تر را نگه داشت. بهتر است در سینی نشاء اقدام به کاشت بذرها بکنید و بعد از رشد، آن‌ها را به محل اصلی انتقال بدید.

برای برداشت به‌خصوص در اولین برداشت‌ها بهتر است از قیچی استفاده کنیم زیرا بذرها زیاد در عمق قرار نداشته و ریشه قوی ندارد درنتیجه ممکن است از خاک دربیایند. برای برداشت سبزی‌ها را نباید از ریشه دربیاوریم بلکه تنها چند برگ بالایی آن را به‌صورت سرچین جدا کرده و مصرف می‌کنیم. بعد از گذشت چند روز از برداشت نعنا، مجدد می‌توانید آن را برداشت کنیم و سبزی‌ها دوباره سبز می‌شوند.

خواص نعنا

۱. نعناع و کاهش وزن

نعناع سلاح سری شما برای کاهش وزن خواهد بود. نعناع آنزیم‌های هضم غذا را تحریک می‌کند تا مواد مغذی را از غذا جذب کنند و چربی را به‌عنوان انرژی، استفاده کنند. در سال ۲۰۰۳، محققان به بررسی ۱۴ گیاه و ادویه پرداختند تا اثر آنها را روی فعالیت آنزیم‌های گوارشی درون پانکراس و روده‌ی کوچک موش‌ها مشاهده کنند. محققان دریافتند که نعناع یکی از مؤثرترین گیاهانی بود که باعث تحریک این فعالیت‌ها و تبدیل غذا به انرژی می‌شد. سیستم گوارش انسان‌ها نیز بسیار شبیه موش‌ها است. با اضافه کردن نعناع به رژیم غذایی، بیشتر چربی‌‌های مصرفی به انرژی تبدیل خواهد شد. افرادی که تمایل دارند وزن خود را کاهش دهند، یک ربع قبل و بعد از مصرف غذا ، نصف استکان عرق نعنا مصرف کنند چرا که مصرف نعنا، میزان چربی سازی را در بدن کاهش می دهد.

۲. نعناع و سوءهاضمه و گاز معده

این دو عارضه از بدترین مشکلات گوارشی هستند که یک فرد می‌تواند آنها را تجربه کند. انسان‌های باستان برای کنترل گاز معده کمی نعناع را می‌جویدند. باور بر این است که نعناع سبب بهبود جریان صفرا، درون معده می‌شود که به هضم غذا خیلی کمک می‌کند. به همین دلیل، مصرف چای نعناع یک داروی خانگی برای درمان نفخ شکم و درد ناشی از گاز معده و نفخ است. برگ‌های نعناع فلفلی (منتا پیپریتا) می‌توانند به‌صورت نعناع خشک یا تازه در تهیه‌ی چای به‌کار روند. برگ نعنا درمان مناسبی برای رفع سردرد، تب، حالت تهوع، اختلالات گوارشی و … محسوب می شود. شربت نعنا نیز سیستم گوارشی را تسکین می دهد و در رفع گاز معده کمک می کند.

۳. نعناع سبب افزایش هشیاری ذهنی و حافظه می‌شود

مطالعه‌ای که اخیراً انجام شده نشان می‌دهد افرادی که آدامس نعناعی می‌جوند، از هشیاری و حافظه‌ی بیشتری نسبت به بقیه برخوردارند.

۴. نعناع سبب کاهش آلرژی‌های فصلی می‌شود

نعناع نوعی آنتی‌اکسیدان به نام اسید رزمارینیک دارد. این آنتی‌اکسیدان در انواع گیاهان وجود دارد اما هیچ‌‌یک به اندازه‌ی نعناع دارای این ماده‌ی ارزشمند نیستند. تحقیقات زیادی روی اثر این ماده بر آلرژی‌های فصلی انجام شده است و به‌خاطر خواص ضدالتهابی‌اش، یکی از مؤثرترین روش‌های درمانی علائم آلرژی است. دمنوش نعنا می تواند در تنفس بهتر به فرد کمک کرده راه تنفسی را باز کرده و حتی می تواند به صورت یک عامل ضد میکروبی در دهان عمل کند.

۵. نعناع و خواص ضددرد آن

دفعه‌ی بعد که سردرد داشتید، به‌جای رفتن به داروخانه، کمی نعناع مصرف کنید. بنا به نتایج تحقیقات دانشگاه نیو‌کاسل، جویدن نعناع به اندازه‌ی مسکن‌های موجود در بازار مؤثر است. دانشمندان ترکیبات ضددرد نعنای برزیلی را امتحان کردند و دریافتند که اثر آن به اندازه‌ی آسپرین‌های مصنوعی است. روغن نعناع، علایم معده درد، گرفتگی عضلانی و سندروم روده تحریک پذیر را تسکین می دهد و در نتیجه عضلات نرم و شل می شوند.

۶. اثر نعناع روی سرماخوردگی

سرماخوردگی سبب افزایش خلط و آبریزش بینی می‌شود. شاید گاهی اوقات نیاز داشته باشید تا دارو مصرف کنید اما نعناع نیز می‌تواند همان اثر را داشته باشد. همچنین مصرف نعناع همراه با چای، سبب رفع گلودرد می‌شود.

۷. نعناع به درمان حالت تهوع کمک می‌کند

اگر حالت تهوع دارید می‌توانید چند برگ نعناع را در کف دست خود خرد و آنها را بو کنید. رایحه‌ی این گیاه به‌سرعت حال شما را خوب می‌کند. چای نعنا از تهوع صبحگاهی در دوران بارداری پیش گیری می کند.

۸. نعناع سبب آسانی فرایند شیردهی به کودک می‌شود

محققان باور دارند که نعناع در درمان درد ناشی از شیردهی به کودک بسیار مؤثر است. تحقیق منتشر شده در مجله‌ی (Breastfeeding) نشان می‌دهد که آب نعناع جلوی ترک خوردن نوک پستان‌ها و درد آنها را خواهد گرفت.

۹. نعناع به درمان خارش پوست کمک می‌کند

از نعناع می‌توانید برای درمان خارش پوست ناشی از گزش حشرات، حساسیت و جوش استفاده کنید. شما می‌توانید به صورت موضعی، نعناع را روی پوست قرار دهید و سبب آرامش آن شوید.

۱۰. نعناع به درمان سندرم روده‌ی تحریک‌پذیر کمک می‌کند

آمار مبتلایان به این بیماری بسیار بالا است. در سال ۲۰۱۱ در آمریکا از هر ۵ نفر یکی به سندرم روده‌ی تحریک‌پذیر مبتلا بود. اولین بار محققان استرالیایی نشان دادند که نعناع چطور به درمان این عارضه کمک می‌کند. آنها در تحقیقات‌شان نشان دادند که چطور نعناع درون روده‌ی بزرگ یک کانال ضددرد ایجاد می‌کند و درد ناشی از التهاب را در دستگاه گوارش برطرف می‌کند. البته مهم است که بدانید روغن نعنا باید مستقیما درون روده‌ی بزرگ قرار بگیرد تا اثر خود را نشان بدهد. مصرف کپسول‌های ژلاتینی معمول فقط سبب ایجاد بازگشت اسید معده می‌شود.

برای خرید بذر نعنا و سایر سبزی جات به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

کاشتن هندوانه در گلدان روشی جالب برای کسانی است که به کاشت سبزی‌ها و میوه‌ها در منزل علاقه دارند ولی به دلیل نداشتن باغچه نمی‌توانند از پرورش میوه‌جات لذت ببرند. بوته هندوانه از گیاهانی است که علیرغم اندازه بزرگ می‌توان آن را در گلدان‌های کوچک پرورش داد و از پرورش دادن آن لذت برد.

شیوه کاشتن هندوانه در گلدان

برای کاشت بذر هندوانه در گلدان به یک گلدان با اندازه مناسب برای کاشت نیاز است تا بذر هندوانه بتواند در آن رشد کند. بذر هندوانه به‌سرعت رشد می‌کند و به مقدار زیادی آب نیاز دارد، بنابراین توصیه می‌شود از یک گلدان ۵ گالنی یا بزرگ‌تر استفاده شود. اطمینان حاصل کنید گلدانی که از آن استفاده می‌کنید به اندازه کافی سوراخ زهکشی داشته باشد. گلدان را از خاک پر کنید. خاک مناسب برای کاشت بذر هندوانه خاک رسی شنی با PH 5 تا ۸/۶ است. خاک مناسب برای رشد بذر هندوانه خیلی مهم است تا بتواند بهتر رشد کند.

بعد از پر کردن گلدان، شما به یک واریته از هندوانه نیاز دارید که به‌خوبی در گلدان رشد کند. بذر هندوانه هایی برای کاشت در گلدان مناسب هستند که بوته جمع‌وجوری دارند و میوه‌های کوچکی تولید می‌کنند. بعد از انتخاب گونه هندوانه، بذر هندوانه را در خاک بکارید. عمق کاشت بذر هندوانه باید ۳ برابر طول دانه باشد. بعد از کاشت به‌خوبی به بذر هندوانه آب دهید. زمانی که هوا سرد است باید گلدان در خانه نگه‌داری شود. بهتر است بذر هندوانه را قبل از کاشت ۲۴ ساعت در آب خیساند.

مراقبت از هندوانه در گلدان پس از کاشته شدن

زمانی که بذر هندوانه در گلدان کاشته می‌شود نیاز به مراقبت‌هایی دارد. معمولاً کسانی بذر هندوانه را در گلدان می‌کارند که فضای محدودی دارند. بوته هندوانه به‌صورت تاک رشد می‌کند و بنابراین به داربست نیاز دارد. اگر هندوانه در خانه کاشته شود باید گرده افشانی با دست انجام شود زیرا گرده افشانی به اندازه کافی انجام نمی‌شود. گلدان بذر هندوانه نیاز به آبیاری روزانه دارد و باید در دمای کمتر از ۲۶ درجه سانتی‌گراد نگه‌داری شود. می‌توان هفته‌ای یک‌بار از کود مایع و یا ماهی یک‌بار از کود پودری استفاده کرد.

برای خرید بذر هندوانه و سایر بذر صیفی جات به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

خربزه دارای ارقام زیادی است. خربزه پوست سبز دارای پوست سبز رنگ تیره است و چروک‌های بزرگی بر روی پوست وجود دارد. خربزه پوست سبز دارای گوشت سبز رنگ است. خربزه خاتونی دارای پوست زرد به همراه خطوط موازی سبز کمرنگ و میوه به صورت دوکی شکل کشیده با گوشتی سفید و مایل به زرد می‌‎باشد. خربزه سرشار از ویتامین A و C است. خربزه گوشت زرد میوه‌ای مناسب برای افرادی است که در روزهای گرم تابستان به دنبال یک میوه شیرین و تازه می‌گردند. این میوه معمولاً به خاطر پوست صاف و گوشت رنگ زردشناخته شده است و یکی از محبوب‌ترین اعضای خانواده Cucumis melo همراه با هندوانه و طالبی است. خربزه گوشت زرد همچنین دارای ارزش غذایی بالایی است. از ویتامین B تا زینک، هر تکه از این میوه حاوی ویتامین‌ها و مواد معدنی مختلفی است. اندازه آن معمولاً از کوچک تا متوسط در شکل گرد یا بیضی‌شکل است. برخلاف سایر خربزه‌هایی که در آب‌وهوای گرمسیری رشد خوبی دارند، خربزه گوشت زرد در مناطق گرم و خشک بهتر رشد می‌کنند.

خربزه تیل نوعی خربزه از خانواده Cucurbitaceae با نام علمی Galia Melom است. خربزه تیل آتشی بسیار شبیه به طالبی است ولی بسیار شیرین‌تر می‌باشد و به دلیل شیرینی بسیار زیاد معروف شده است. بوته خربزه تیل آتشی مانند سایر خربزه‌ها است. گیاه دارای ساقه طویل و خزنده بوده و برگ‌های درشت آن به‌صورت متناوب در طول ساقه می‌رویند. در هر بوته ۳ تا ۵ میوه تولید می‌شود. خربزه تیل آتشی دارای ویتامین C، ویتامین A، کاروتنوئید، بیوفلاوونویدها، مواد معدنی مختلف مانند پتاسیم، کلسیم و آهن است و همچنین حاوی مقادیر قابل‌توجهی از فیبرهای غذایی، ازجمله پکتین است. همچنین چربی، کلسترول و کالری کمی دارند.

یکی از این ارقام مشهور خربزه آناناسی (Ananas Melon) از خانواده Cucurbitaceae است. خربزه آناناس برای اولین بار در آفریقا یافت شد. سپس از آفریقا در سال ۱۷۷۷ میلادی به فرانسه راه یافت. توماس جفرسون در سال ۱۷۹۴ آن را در Monticello (خانه شخصی و آرامگاه توماس جفرسون، نویسنده اعلامیه استقلال آمریکا و از بنیان‌گذاران کشور ایالات‌متحده است) کشت نمود. این نوع خربزه دارای عطری خوش و مزه‌ای بسیار لذیذ و خوشمزه است و گوشت آن زرد تیره تا نارنجی‌رنگ می‌باشد. خربزه آناناس در سراسر خاورمیانه کاشته می‌شود. بوته‌های آن رونده بوده و بر روی زمین پخش می‌شوند. خربزه آناناسی مخزنی از بتا کاروتن، فولات، پتاسیم، منیزیم، منگنز، مس، ویتامین A، C و K و فیبر رژیمی بوده. بوته‌های را به‌صورت ردیفی کشت می‌کنند. فاصله بین هر دو بوته را ۵۰ سانتی‌متر و فاصله ردیف‌های کاشت را ۱۵۰ سانتی‌متر در نظر می‌گیرند.

خربزه گوشت سبز میوه‌ای مناسب برای افرادی است که در روزهای گرم تابستان به دنبال یک میوه شیرین و تازه می‌گردند. این میوه معمولاً به خاطر پوست صاف زرد و گوشت رنگ سبز شناخته شده است و یکی از محبوب‌ترین اعضای خانواده Cucumis melo همراه با هندوانه و طالبی است. خربزه گوشت سبز همچنین دارای ارزش غذایی بالایی است. از ویتامین B تا زینک، هر تکه از این میوه حاوی ویتامین‌ها و مواد معدنی مختلفی است. اندازه آن معمولاً از کوچک تا متوسط در شکل گرد یا بیضی‌شکل است. اگر چه این میوه به‌طورمعمول برای داشتن گوشت سبز مایل به سبز و پوست زرد شناخته شده است، اما در واقع در سایر رنگ‌ها و بافت نیز موجود می‌باشد. تعدادی از آن دارای پوست زرد روشن به علت جهش هستند، درحالی‌که گونه‌های دیگر دارای گوشت نارنجی فوق‌العاده هستند. برخلاف سایر خربزه‌هایی که در آب‌وهوای گرمسیری رشد خوبی دارند، خربزه گوشت سبز در مناطق گرم و خشک بهتر رشد می‌کنند. اگر در یک منطقه مرطوب کاشته شوند ممکن است میوه‌های کوچک‌تر را با مقاومت کم‌تر نسبت به آفات و بیماری‌ها تولید کنند.

خربزه مینو یا خربزه مشهدی (تایباد) یا راکت زرد نام محبوب‌ترین خربزه در ایران بوده که ممکن نیست طعم آن را نچشیده باشید، این خربزه درصورتی‌که در زمان مناسب از بوته جدا شود و به‌طور کامل رسیده باشد طعم شیرین دارد. شهرستان‌های تایباد در خراسان رضوی، گرمسار، سمنان و سرخه از مکان‌های مهم کشت خربزه در ایران است که در این بین خربزه تایباد (که بعضاً به اشتباه خربزه مشهدی نامیده می‌شود) به لحاظ طعم و کیفیت و شهرت در رتبه بالاتری قرار دارد.

خربزه کاناری یا خربزه قناری که به دلیل رنگ زرد قناری آن نام گرفته است و ربطی به جزایر قناری ندارد اغلب با نام جون کاناری (Juan Canaria) شناخته می‌شود. این خربزه شیرین‌تر از خربزه عسل بوده و بافت داخلی آن همانند گلابی ولی نرم‌تر از آن است. خربزه کاناری گاهی با نام‌هایی همچون خربزه اسپانیایی، خوان کانری، Jaune des Canaries و Amarillo نیز شناخته می‌شود. خربزه کاناری بیشتر در مناطق آسیایی مانند ژاپن، کره جنوبی و مراکش یافت می‌شود. در ایران نیز به‌صورت محدودتر از خربزه‌های تایباد و مشهد کاشته می‌شود. خربزه کاناری نسبتاً میان‌رس بوده و بعد از ۹۰ تا ۱۰۰ روز از کاشت برداشت آغاز می‌شود. یکی از ویژگی‌های خربزه کاناری ماندگاری بالای آن است که باعث شده جزو خربزه‌های صادراتی در جهان محسوب شود. خربزه‌های کاناری منبع خوبی از ویتامین‌های A و C هستند. آن‌ها همچنین یک منبع آروماتیک فیبر هستند. همچنین بهبوددهنده بیماری قلبی، دیابت، چاقی و فشارخون بالا است.

کاشت

کاشت خربزه مانند بقیه گیاهان هم‌خانواده به‌صورت جوی پشته و کپه‌ای و به روش نم­کاری است. تعداد ۳ الی ۵ بذر خربزه خیس‌خورده در هر کپه کاشته می‌شود. بعد از سبز شدن تعداد بوته‌ها به ۲ یا ۳ و گاهی به یک بوته کاهش داده می‌شود و این زمانی است که بوته ۴ برگی شده باشد فاصله بین دو بته حدود ۶۰ تا ۱۰۰ سانتی‌متر و فاصله دو خط کشت بین ۲ تا ۳ متر است.

برای داشتن محصولی زودرس یا در مناطقی که دوره رشد کوتاه است می‌توان در گلخانه یا شاسی داخل گلدان‌های جیفی پات اقدام به کشت کرد و در زمان مناسب بوته‌های آماده‌شده در جیفی پات را به محل اصلی منتقل نمود. مقاوم کردن بوته‌ها قبل از انتقال به محل اصلی الزامی است.

داشت

مراقبت‌های لازم پس از کاشت نشاء عبارت‌اند از آبیاری، دفع علف‌های هرز و سله شکنی است. پس از کشت، آبیاری اهمیت زیادی دارد. به‌طوری‌که یک دوره خشکی شدید باعث ریزش گل‌ها و میوه‌ها می‌شود. پس از انتقال نشا باید ابتدا روزانه آبیاری صورت گیرد و پس از آن بسته به نوع خاک و شرایط آب و هوایی هر ۷ روز یک‌بار باید آبیاری انجام گیرد. طول دوره رشد خربزه بین ۸۰ تا ۱۰۰ روز متفاوت است. سله شکنی، آبیاری و وجین علف‌های هرز از جمله مراقبت‌های زراعی خربزه است. هرس و گل گیری در خربزه مرسوم است. به‌این‌ترتیب که پس‌ازآنکه گیاه گل داد، به ازای هر ساقه ۲ تا ۴ میوه را نگه‌داشته و بقیه را حذف می‌کنند. در هرس خربزه، ساقه اصلی را بعد از برگ سوم و ساقه فرعی را بعد از برگ پنجم قطع می‌کنند.

برداشت

زمان برداشت به عوامل مختلفی بستگی دارد، این گیاه گونه‌های زودرس، میان‌رس و دیررسی دارد. لذا موقع برداشت آن‌ها به نوع واریته هم بستگی دارد. از دیگر عوامل زمان برداشت فاصله تا بازار مصرف است. اگر بازار نزدیک باشد بهتر است دیرتر برداشت شود تا شیرین‌تر شود و کامل برسد ولی در صورت دوری بازار مصرف توصیه می‌شود زودتر برداشت شود چون میوه‌های رسیده شدید در هنگام جابجایی آسیب می‌بیند. معمولاً خربزه را در زمان رسیدن کامل برداشت می‌کنند زیرا در این زمان میوه‌ها دارای قند زیادتر هستند. خربزه زمانی رسیده است که در اطراف دم میوه خطوط مدوری تشکیل گردد. همچنین خربزه رسیده را می‌توان از برجستگی شبکه‌های روی خربزه، تغییر رنگ پوست آن و نرم شدن سر خربزه تشخیص داد.

آب‌وهوا

خربزه مانند بقیه گیاهان خانواده Cucurbitaceae طالب آب‌وهوای گرم و آفتابی است. آها گیاهان یک‌ساله‌اند و احتیاج به فصل رشد طولانی دارند. در مناطقی کاشته می‌شود که بین آخرین سرمای بهاره و اولین سرمای پاییزه حدود ۱۴۰ روز فاصله باشد. هوای مرطوب مناسب رشد آن‌ها نیست و میوه آن‌ها در این نوع هوا شیرین نمی‌شود. ضمن اینکه هوای مرطوب در آن‌ها موجب اشاعه بیماری‌های قارچی می‌شود. هوای گرم و خشک باعث شیرین‌تر شدن میوه در این گیاه می‌گردد. همین‌طور هوای ابری مناسب رشد خربزه نیست.

خاک

بهترین زمین برای کاشت این گیاه خاکه‌ای شنی و سبک با pH بین ۵/۵ تا ۷ است. در کشت باید به این نکته توجه کرد که خربزه در زمین‌های سنگین و رسی رشد خوبی ندارد و باید کمی هوموسی و دارای مواد آلی باشد. خربزه از جمله صیفی‌هایی است که مواد غذایی زیادی از زمین جذب می‌کند. به همین دلیل استفاده از کودهای شیمیایی کامل ازت فسفر و پتاسیم توصیه می‌شود.

نور

نور کامل و آفتاب مستقیم برای این گیاه مناسب است.

آبیاری

صرف‌نظر از اینکه در باغچه یا در گلدان می‌کارید، همیشه خاک آن را باید مرطوب نگهدارید. مخصوصاً زمانی که گیاه در حال رشد است باید همیشه خاک آن خیس باشد. البته باید گلدان و یا خاک باغچه شما زهکشی مناسبی داشته باشد زیرا که آبیاری زیاد نیز موجب گندیدن گیاه می‌شود.

برای خرید بذر خربزه و سایر صیفی جات به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

گل مغربی گیاهی علفی و گل‌دار از خانواده Onagraceae و بومی آمریکای شمالی و جنوبی بوده که بیشتر به‌عنوان گیاهی دارویی کاشته می‌شود ولی می‌توان به جهت گل‌های زیبایش آن را به‌عنوان گیاهی زینتی مورد کاشت قرار داد. گل مغربی دارای گونه‌های فراوانی (حدوداً ۱۵۰ تا ۲۰۰ مدل) و دو رنگ گل مغربی زرد و گل مغربی صورتی است که به‌صورت یک‌ساله یا چندساله کشت می‌شود. گل مغربی اوایل قرن هفدهم به‌عنوان گیاه زینتی در باغ گیاه‌شناسی به اروپا معرفی شد و پس از حدوداً ۱۰۰ سال بعد خواص دارویی آن کشف شد و به‌عنوان گیاهی دارویی شناخته شد. تمامی قسمت‌های گیاه گل مغربی مصارف دارویی، آشپزی، خوراکی، پزشکی دارد. این شامل ریشه‌ها، برگ‌ها، شکوفه‌ها، جوانه‌های گل و دانه می‌شود.

ریشه‌های گل مغربی ضخیم و گوشتی و به رنگ قرمز است. ریشه‌ها می‌توانند خام یا پخته‌شده مانند سیب‌زمینی مصرف شوند. برگ‌های گیاه گل مغربی در سال اول و تا قبل از رویش گل‌ها می‌تواند به‌صورت خام به‌عنوان سالاد یا در سوپ و مانند اسفناج مصرف نمود. در برخی قبیله‌های آمریکایی از برگ‌های آن نوعی چای تهیه می‌کنند. گل‌های زرد گیاه مغربی معمولاً پس از غروب آفتاب شکوفا می‌شود و دلیل نام‌گذاری آن نیز همین است. گل‌های آن دارای عطر مطلوبی است و جذب کنده پرنده‌ها و پروانه‌ها و زنبورها است که معمولاً در طول روز به‌صورت جمع و پژمرده دیده می‌شود و بعد از غروب آفتاب تا طلوع آن شکوفا می‌شود. ارتفاع این گیاه حدوداً ۴۰ تا ۱۵۰ سانتی بوده و برگ‌های کشیده و بیضوی دارد و گل‌های آن به رنگ زرد و در برخی گونه‌ها به رنگ سفید یا صورتی بوده که از اواخر بهار تا اواسط یا اواخر تابستان ظاهر می‌شود. گل‌ها در برخی گونه‌ها درشت‌تر و در برخی گونه‌ها کوچک‌تر ظاهر می‌شود.

گل مغربی در اصل گیاهی دارویی بوده ولی از این گیاه برای کاشت در حاشیه باغ‌ها نیز مورداستفاده قرار می‌گیرد. کشور چین بزرگ‌ترین تولیدکننده گیاه مغربی است. از این گیاه در صنایع عطرسازی، داروسازی و لوازم آرایشی استفاده می‌شود. ساقه گل دهنده گل مغربی که دارای کرک‌های ریزی است گاهی در سال دوم کاشت ظاهر می‌شود. گل‌ها دارای چهار گلبرگ بوده و معمولاً به‌صورت گل آذین خوشه‌ای ظاهر می‌شود. کپسول‌های بذر این گیاه نیز حاوی دانه‌های ریز و قهوه‌ای‌رنگ می‌باشد که به‌سرعت بعد از رسیدن به روی زمین پخش می‌شود و یکی از مشکل‌های برداشت بذر است.

گل مغربی گیاهی مقاوم به خشکی و کم‌آبی است و به غرق آبی بودن خاک حساس است همچنین نسبت به سرما نیز مقاوم بوده اگرچه سرما باعث کاهش مواد مؤثر در دانه‌ها و گیاه می‌شود. بخش اصلی و دارویی گل مغربی دانه‌های روغنی و تلخ مزه آن است که معمولاً ماه مرداد تا مهرماه زمان برداشت می‌باشد. عملکرد بذر گل مغربی در چین بین ۱۱۲۵ و ۱۵۳۰ کیلوگرم در هکتار است. نام‌های دیگر گیاه گل مغربی عبارت‌اند از: Narrow leaf evening، primrose، sun drops، Evening primroses، narrow leaved sundrops و حشیشه الحمار.

کاشت

گل مغربی به‌راحتی از طریق بذر تکثیر می‌شود. ولی قلمه‌زنی و خوابانیدن نیز روش‌های رایج برای ازدیاد این گیاه است. کاشت بذر نیز هم به‌صورت مستقیم و هم غیرمستقیم (نشاء کاری) انجام می‌شود که معمولاً کاشت غیرمستقیم پیشنهاد می‌شود و رایج‌تر است. بذر معمولاً در فصل بهار یا پاییز کشت می‌شود. تقسیم بوته در اوایل بهار و قلمه‌زنی که از گیاه‌های چندساله گرفته می‌شود در اواخر بهار صورت می‌گیرد. قبل از کاشت بذر گل مغربی را به مدت ۶ تا ۱۲ ساعت در آب خیس نمایید. سپس بذر گل مغربی را در عمق ۰٫۵ تا ۱٫۵سانتی‌متری بکارید. بهترین فصل برای کاشت بذر گل مغربی بهار و تابستان و در مناطق گرمسیر پاییز است هنگامی‌که دمای هوا بالاتر از ۱۵ درجه شد و سرمای زمستان به اتمام رسید می‌توانید بذرهای خود را مستقیم در زمین اصلی یا گلدان موردنظر بکارید.

برای کاشت در گلدان باید گلدانی با حداقل سایز ۱۰ انتخاب نمایید و به‌طورکلی در هر سایز گلدان، بذرها را به فاصله ۵ تا ۱۰سانتی‌متر در گلدان بکارید بعدازاینکه گیاهان رشد کردند می‌توانید گیاهان اضافی را برای رشد بهتر باقی گیاهان حذف نمایید. برای کاشت خانگی در فصل بهار یا تابستان بذر گل مغربی را ۶ تا ۱۲ ساعت در آب خیس نمایید سپس در سینی نشاء یا لیوان‌های یک‌بار مصرف که با خاک تمیز ترجیحاً ترکیب (کوکوپیت + پرلیت + پیت ماس) پرشده در عمق ۰٫۵ تا ۱٫۵سانتی‌متری بکارید. تا قبل از جوانه‌زنی بذرها و همچنین در اوایل رشد گیاه بستر همیشه مرطوب باشد. همچنین از آبیاری زیاد بپرهیزید تنها کافی است اجازه ندهید خاک خشک شود بعد از رشد کامل گیاه آبیاری هنگامی انجام شود که خاک کاملاً خشک شده است. بعد از رشد گیاهان و رسیدن به ارتفاع ۱۰ تا ۱۵سانتی‌متر آن‌ها را به زمین اصلی یا گلدانی با سایز حداقل ۱۰سانتی‌متر منتقل کنید یا اینکه از همان ابتدا بذرها را به‌صورت مستقیم در محل اصلی بکارید تا نیاز به جابجایی نباشد.

برای کاشت خانگی و به‌صورت محدود در تمامی طول بهار و تابستان می‌توان اقدام به کاشت در باغ (باغچه) و گلدان نمود یا در کل طول سال با ایجاد شرایط کاشت اقدام به پرورش این گیاه نمود. برای کاشت بذر گل مغربی در باغچه و مزرعه ابتدا خاک (بستر کشت) را به عمق ۱۵ تا ۲۰سانتی‌متر زیرورو کنید و با کود حیوانی پوسیده یا کمپوست مخلوط کنید. بعد از رشد جوانه‌ها و آماده شدن نشاءها یعنی رسیدن گیاه به ارتفاع ۱۰ تا ۲۰سانتی‌متر، آن‌ها را به محل اصلی کاشت منتقل کنید. تا قبل از جوانه‌زنی بذر گل مغربی، بستر کشت همیشه باید مرطوب باشد ولی غرق آبی نه. برای تسریع در جوانه‌زنی بذرها می‌توانید بر روی بستر کشت یک مشما شفاف بیاندازید. توجه کنید که با این کار دما زیر مشما بالا می‌رود و درصورتی‌که هوا خیلی گرم باشد از انجام این کار پرهیز کنید و تنها مراقب باشید که خاک خشک نشود.

علف‌های هرز را از همان ابتدا حذف کنید. وجود علف هرز باعث رقابت در جذب مواد مغذی خاک میان گیاه و علف هرز می‌شود و باعث کاهش مواد دریافتی موردنیاز گیاه می‌شود. گل مغربی را هم به‌صورت کرتی و هم به‌صورت ردیفی می‌توانید کشت کنید. برای کاشت ردیفی فواصل بین ردیف‌ها را ۵۰ تا ۷۰ و فواصل بین گیاهان را ۲۰ تا ۳۰سانتی‌متر در نظر بگیرید. گل مغربی گیاهی مقاوم بوده و تقریباً دچار آفات خاصی نمی‌شود. بخش اصلی و دارویی گل مغربی دانه‌های روغنی و تلخ مزه آن است که معمولاً ماه مرداد تا مهرماه زمان برداشت می‌باشد. عملکرد بذر گل مغربی در چین بین ۱۱۲۵ و ۱۵۳۰ کیلوگرم در هکتار است.

شرایط محیط و نگهداری

خاک

برای کاشت و رشد نیاز به خاک نیمه سبک و با زهکشی مناسب دارد که خیلی آب را در خود نگه ندارد. خاک شنی ماسه‌ای و لومی مرطوب و دارای زهکشی مناسب با ph حدوداً ۶ برای رشد گل مغربی ایده آل است. این گیاه تحمل خاک‌های آهکی، شور، صخره‌ای، خشک و کم‌عمق را نیز دارد و به‌طورکلی نسبت به نوع خاک حساس نیست.

آبیاری

تحمل خشکی و کم‌آبی گیاه گل مغربی نسبتاً خوب است ولی در کل نیاز به آبیاری آن متوسط است و آبیاری منظم باعث افزایش عملکرد آن می‌شود. تا قبل از جوانه‌زنی بذرها و همچنین در اوایل رشد گیاه بستر همیشه مرطوب باشد. همچنین از آبیاری زیاد بپرهیزید تنها کافی است اجازه ندهید خاک خشک شود بعد از رشد کامل گیاه آبیاری هنگامی انجام شود که خاک کاملاً خشک شده است.

نور

نیاز به محیطی کاملاً پرنور و روشن و آفتاب کامل و مستقیم دارد. رشد و عملکرد آن در سایه کاهش می‌یابد.

دما

گل مغربی گاهی تا دمای ۵- درجه را نیز تحمل می‌کند. دمای مناسب برای جوانه‌زنی بذر گل مغربی ۱۵ تا ۲۰ درجه بوده و دمای مناسب برای رشد این گیاه حداقل ۲- و حداکثر ۳۵ درجه است.

خواص دارویی و نحوه مصرف

همان‌طور که گفته شد در ابتدای کشف گل مغربی این گیاه بیشتر به‌عنوان گیاهی زینتی کاشته می‌شد و صد سال بعد به‌عنوان گیاهی دارویی شناخته شد و به فواید گل مغربی پی بردند. امروزه از این گیاه در قالب کپسول گل مغربی، قرص گل مغربی، پماد گل مغربی ، روغن گل مغربی و لوسیون گل مغربی یافت می‌شود. دانه‌های رسیده این گیاه بخش اصلی دارویی این گیاه را تشکیل می‌دهد. ذرت‌های این گیاه دارای ۲۰ تا ۳۰ درصد روغن هستند که یک منبع تجاری مهم جهت گاما لینولنیک اسید (GLA) می‌باشند. برخی از محققین عنوان کرده‌اند که باوجود حضور سطوح بالای گاما لینولنیک اسید در بذر گیاهانی مانند گل‌گاوزبان به نظر می‌رسد روغن بذور گل مغربی فعال‌ترین فرم بیولوژیکی گاما لینولنیک اسید را دارا است.

در ادامه به برخی خواص گل مغربی اشاره می‌کنیم:

بهبود و التیام دهنده زخم‌ها

خاصیت ضدالتهابی

بهبود درمان بیش فعالی کودکان

آرام‌بخش و ملین

برای درمان بیماری آرتریت روماتوئید و بیماری اسکلروز مفید است

درمان بیماری‌های پوستی و اگزما

کاهش آسیب عصبی ناشی از دیابت

درمان عفونت‌های ویروسی

درمان بیمارهای ناشی از کم‌کاری سلول‌های کبدی

تأمین‌کننده اسیدهای چرب ضروری بدن

ضد سرطان و کاهش‌دهنده سطح کلسترول

کاهش‌دهنده فشارخون

گشنیز با نام علمی Coriandrum Sativum از خانواده چتریان (Apiaceae) گیاهی علفی و یک‌ساله، بدون کرک، به ارتفاع ۶۰-۳۰ سانتی‌متر که دارای ساقه راست، شفاف و کم‌وبیش شیاردار است. اگرچه منشأ اصلی آن به نواحی جنوب غربی آسیا و مدیترانه نسبت داده می‌شود، ولی امروزه در سرتاسر جهان یافت شده و پرورش می‌یابد. قسمت مورداستفاده گیاه،‌ ساقه و برگ و دانه (بذر) آن است. دانه گشنیز گرد و به رنگ زرد و سبز تیره است. بوی تازه آن مطبوع نبوده و تقریباً بد بو است ولی بر اثر خشک شدن این بو از بین رفته و خوشبو می‌شود. بذر گشنیز حاوی ۰/۵ تا ۱ درصد روغن ضروری است که سرشار از مواد مغذی گیاهی مفیدی نظیر کارون، ژرانیول، لیمونن، بورنئول، کامفور، المول و لینالول است.

متأسفانه این روزها برخی اخبار مبنی بر آبیاری سبزی‌ها با آب فاضلاب و ناسالم بودن آنها به گوش می‌رسد. بنابراین بهتر است امسال برای کاشت سبزی مصرفی خودمان دست به کار شده و دیگران را نیز به کاشت سبزی در منزل و آپارتمان تشویق کنیم. مشاهده رشد هر روزه سبزی جات در گلدان و برداشت و مصرف آن یکی از راه‌های یافتن آرامش در این ایام است. اگر می‌خواهید سبزی‌هایتان را پشت پنجره و تو گلدان‌های زیبا پرورش بدهید بهتر است از خاک آماده و تمیز استفاده کنید تا فضای آپارتمان از حشره و موجودات دیگر پر نشود. بهترین خاک برای کاشت سبزی کمپوست آماده است. اگر فقط می‌خواهید چند نمونه سبزی بکارید بدون شک ریحان سبز یا بنفش، تربچه، جعفری و شاهی اولین انتخاب‌ها هستند. برای اینکه سبزی‌های شما همیشه سبز و شاداب و از بیماری و آفات به دور باشند می‌توانید از کود NPK همانند ۲۰-۲۰-۲۰ استفاده کنید.

بذر معمولی سبزی معمولاً به‌صورت کیلویی عرضه می‌شود و ناخالصی دارد و بخشی از آن را تخم علف تشکیل می‌دهد و نسبت به بیماری‌ها مقاومت پایینی دارد و انتخاب مناسبی برای کاشت در آپارتمان و ابعاد کوچک مثل گلدان نیست. برخلاف تصور خیلی از ما بذر اصلاح‌شده به معنای دست‌کاری ژنتیکی و تراریخته نیست. بلکه به معنای دقت در بذرگیری و انتخاب محصول مناسب برای بذرگیری است و گرده افشانی و تلقیح به‌صورت علمی و بر اساس استاندارهایی انجام می‌گیرد. درنتیجه بذر اصلاح‌شده نسبت به بیماری و آفات مقاوم است و درصد خلوص بالاتری دارد. همچنین از نظر رنگ و شادابی برتر از بذرهای معمولی‌اند. درنتیجه انتخاب مناسب‌تری برای کاشت بوده و تجربه بسیار خوبی از کاشت را به همراه دارد.

روش کاشت در گلدان

بذر، خاک استاندارد (کمپوست پیشنهاد می‌شود)، گلدان مناسب، دستکش، آبپاش کوچک، بیلچه و الک تنها ابزارهای کاشت سبزی گشنیز در آپارتمان هستند. ابتدا بذرها را برای مدت ۱۰ ساعت و حداکثر ۳ روز خیس می‌کنیم. خاک را الک کرده تا نرم و یکدست شود. گلدان موردنظر را از خاک مرغوب (کمپوست آماده) پر می‌کنیم (بیش از ۳/۴ گلدان). گلدان انتخابی باید زهکشی خوبی داشته باشد (در انتهای آن سوراخ مناسبی برای خروج آب اضافی باشد). سپس اقدام به آبیاری گلدان می‌کنیم تا آب کاملاً از گلدان خارج شود. بعد از چند ساعت از آبیاری گلدان بذرها را بر روی خاک می‌ریزیم و حداکثر به ارتفاع دو برابر طول بذرها روی آن خاک می‌ریزیم. ریختن خاک زیاد روی بذرها باعث خفه شدن آن شده و نمی‌توانند رشد کنند. سپس با افشانه آب را بر روی سطح خاک اسپری کنید به صورتی که مطمئن شوید آب به بذرها رسیده و این کار را هر روز یا روزی دو بار انجام دهید. قبل از سبز شدن بذر سبزی نباید اجازه دهید سطح خاک خیلی خشک شود در این صورت از جوانه زدن خبری نیست. آبیاری زیاد نیز باعث می‌شود هوا به بذرها نرسد و خفه شوند و جوانه‌زنی صورت نگیرد. هنگامی‌که سطح خاک خشک شد اقدام به آبیاری مجدد کنید. البته می‌توانید بدون خیس کردن بذرها در آب، آن‌ها را به‌صورت دست پاش بر روی سطح خاک بریزید و با چنگال سطح خاک را زیرورو کنید تا بذرها به زیر خاک بروند. کوددهی را از هفته دوم بعد از جوانه‌زنی شروع کنید.

روش کاشت در باغچه و زمین

برای کاشت گشنیز در باغچه و زمین بهتر است ابتدا مقداری خاک‌برگ یا کمپوست یا کود حیوانی بر روی باغچه ریخته و با بیلچه خاک را زیرورو می‌کنیم و سپس خاک را نرم و تخت و یکدست می‌کنیم. بذرها را به‌صورت دست پاش و یکنواخت در محل موردنظر ریخته و سپس با شن کش یا چنگال خاک را با آرامی زیرورو می‌کنیم تا بذرها به زیر خاک بروند. سپس به‌آرامی اقدام به آبیاری می‌کنیم به‌صورتی که آب بذرها را جابجا نکند و با خود نبرد. تا قبل از سبز شدن باغچه بهتر است هر روز یا روزی دو بار باغچه را آبیاری کنیم.

برداشت از باغچه یا گلدان

برای برداشت سبزی به‌خصوص در اولین برداشت‌ها بهتر است از قیچی استفاده کنیم زیرا بذرها زیاد در عمق قرار نداشته و ریشه قوی نداشته درنتیجه ممکن است از خاک دربیایند. برای برداشت سبزی‌ها را نباید از ریشه دربیاوریم بلکه تنها نوک آن را جدا کنیم و مصرف کنیم. بعد از گذشت چند روز از برداشت سبزی، مجدد می‌توانیم آن را برداشت کنیم و سبزی‌ها دوباره سبز می‌شوند.

خواص بذر گشنیز

۱- بذر گشنیز و خواص آنتی‌اکسیدانی و ضدسرطانی

خاصیت آنتی‌اکسیدانی بذر گشنیز به علت وجود ترکیبات مختلفی همانند: کوئرستین، کامفرول، رامنتین، اپی‌ژنین، کافئیک اسید، کلروژنیک اسید و تیانین است. فلاوونوئیدها و سایر ترکیبات مذکورِ موجود در بذر گشنیز علاوه بر کاهش پراکسیداسیون لیپیدها و بهبود فعالیت آنزیم‌های شرکت‌کننده در دفاع آنتی‌اکسیدانی بدن مانند گلوتاتیون پراکسیداز (GPx)، گلوتاتیون ردوکتاز (GR)، سوپر اکسید دیسموتاز (SOD) و کاتالاز، مانع تشکیل رادیکال‌های آزاد مخرب سلامتی نیز می‌شوند. بررسی‌های علمی ثابت کرده‌اند بذر گشنیز از طریق تأثیر بر متابولیسم چربی‌ها و افزایش تبدیل کلسترول به اسیدهای صفراوی سبب کاهش کلسترول سرم در بیماران مبتلا به کلسترول بالای خون می‌شود. در مطالعات گوناگون، فعالیت آنتی اکسیدانی گیاهان دارویی به محتوای فنولی آن‌ها نسبت داده شده است. گزارش شده است که بیشترین مقدار فنول گیاه گشنیز مربوط به دانه آن است که می‌تواند با اثرگذاری بر مسیر کاسپازهای (گروهی از آنزیم‌ها که به خانواده پروتئازها تعلق داشته و نقش مهمی در مرگ برنامه ریزی شده سلول‌ها ایفا می‌کنند) درون سلولی و مسیرهای اپوپتوز (مرگ برنامه ریزی شده سلولی) میتوکندری، سلول‌های سرطانی را مهار نماید. علاوه بر این، آنتی‌اکسیدان‌های موجود در بذر این گیاه می‌تواند سطح H2O2 (هیدروژن پراکسید، تجزیه این ماده باعث ایجاد رادیکال‌های آزاد شده که با خاصیت شدید اکسیدکنندگی خود، انواع مواد آلی و معدنی را اکسید می‌کنند و می‌توانند زمینه ایجاد انواع سرطان‌ها را پدید آورند) را کاهش داده و احتمالاً از تکثیر و مهاجرت سلول‌های سرطانی جلوگیری کند.

۲- دانه گشنیز و کنترل دیابت

از دسته گیاهان دارویی که به نظر می‌رسد در درمان و کنترل دیابت نقش مهمی داشته باشد، بذر گشنیز را می‌توان نام برد که اثرات مفید و کارآمد خود در این زمینه را از ۳ طریق مختلف اعمال می‌کند:

۱- آثار ضدِ هایپرگلیسمی عصاره‌ی بذر گشنیز ممکن است به دلیل بازسازی پاسخ انسولین از طریق وجود فعالیت شبه انسولین و انسولین آزاد ضدِهایپرگلیسمیکی این بذر رخ دهد.

۲- کنترل ضعیف قند خون در دیابت نوع یک با افزایش آسیب اکسایشی آپولیپوپروتئین A-I همراه است که بسیاری از مطالعات نشان داده‌اند عصاره‌ی بذر گشنیز می‌تواند موجب بهبود کنترل گلوکز خون از طریق تعدیل مسیر فوق شود.

۳- اثر هیپوگلیسمیک فلاونوئیدهای بذر گشنیز می‌تواند نتیجه افزایش فعالیت هگزوکیناز و گلوکوکیناز کبدی، محافظت و حتی افزایش تراکم سلول‌های β در جزایر لانگرهانس به علت خاصیت آنتی‌اکسیدانی آن‌ها، افزایش بیان ناقلان گلوکز در سلول‌های عضلانی، تعدیل فعالیت افزایش یافته آنزیم کبدی گلوکز ۶- فسفاتاز و یا افزایش جذب گلوکز به وسیله سلول‌های کبد، چربی و عضله باشد.

روش استفاده: هر شب تعدادی تخم گشنیز را در آب خیس کنید و روز بعد آب عصاره‌ی آن‌ها را بنوشید.

۳- دانه گشنیز و کنترل چربی خون

استفاده از عصاره بذر گشنیز سطوح کلسترول تام، تری گلیسیرید، LDL-C و VLDL-C سرم را کاهش داده و سطح HDL-C سرم را افزایش می‌دهد. بعلاوه یافته‌های حاصل از بررسی‌های علمی ثابت کرده‌اند بذر گشنیز از طریق تأثیر بر متابولیسم چربی‌ها و افزایش تبدیل کلسترول به اسیدهای صفراوی سبب کاهش کلسترول سرم در بیماران مبتلا به کلسترول بالای خون می‌شود.

۴- بذر گشنیز و سلامت پوست

در مطالعات اخیر حیوانی اثر عصاره بذر گشنیز به منظور بررسی اثر محافظتی این عصاره در برابر اشعه ماوراءبنفش به صورت آزمایشگاهی بر روی فیبروبلاست‌های پوست و نیز روی پوست بدون مو آزمایش شده است. در سلول‌هایی که با عصاره بذر گشنیز درمان شده بودند مقادیر بیشتری از پروکلاژن نوع یک و مقادیر کمتری از MMPI (آنزیمی که موجب تخریب و تجزیه پروتئین‌های ساختمانی ماتریکس پوست نظیر کلاژن و الاستین می‌شود) دیده شده است. همچنین مشاهده شد پوست‌های درمان شده با عصاره بذر گشنیز لایه‌های نازک‌تر پوستی و کلاژن فشرده‌تری از پوست‌های درمان نشده داشتند. در تحقیقات میکروسکوپی نیز در سلول‌های پوست‌های درمان شده با بذر گشنیز مقادیر بیشتری پروکلاژن و مقادیر کمتری MMPI دیده شد. همه این نتایج نشان‌دهنده آن است که عصاره بذر گشنیز می‌تواند به عنوان یک ماده ضد چروک که از طریق محافظت پوست در مقابل اثر UVB اثر می‌کند، در محصولات آرایشی- بهداشتی و دارویی مورد استفاده قرار گیرد.

از دیگر خواص تخم گشنیز در سلامت پوست می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

* درمان اگزما

تخم گشنیز دارای خواص ضدعفونی‌کننده است و می‌تواند برای درمان بیماری‌های پوستی از جمله اگزما و بثورات استفاده شود.

روش استفاده: تخم گشنیز پودر شده را با یک قاشق غذاخوری عسل و مقداری آب ترکیب کنید، خمیر به دست آمده را بر روی مناطق آسیب‌دیده بمالید و بگذارید ۱۰ دقیقه بماند، سپس با آب سرد خوب بشویید.

محققان دریافتند که تخم گشنیز مانند یک داروی ضد اسپاسم عمل می‌کند و برای بهبود هضم غذا، درمان نفخ، درمان معده درد، سندروم روده تحریک‌پذیر و سلامت دستگاه گوارش مفید است

* درمان آکنه و جوش صورت

دانه گشنیز دارای خواص ضد باکتری بوده و به عنوان یک درمان مؤثر برای آکنه و جوش صورت محسوب می‌شود.

روش استفاده: پودر تخمه گشنیز را با عسل و زردچوبه ترکیب کنید و آن را بر روی صورت بمالید، بگذارید تا خشک شود و سپس با آب سرد بشویید.

* رفع خارش پوست

برای خارش‌های پوستی نیز می‌توان از محلول‌های موضعی تخم گشنیز استفاده کرد.

۵- تخم گشنیز و رینیت آلرژیک

از دیگر خواص گشنیز این که تحقیقات علمی نشان داده‌اند ترکیبات فلاونوئیدی، فنولی و ترپنی عصاره بذر گشنیز سبب بهبودی در علائم رینیت آلرژیک همچون احتقان، آبریزش و سوزش بینی می‌شوند. فلاوونوئیدهایی همچون لوتئولین، اپیژنین و فیستین به عنوان مهارکننده‌های طبیعی احتمالی IgE (نوعی ایمونوگلوبولین که با پیوند به عامل حساسیت‌زا باعث آزاد شدن هیستامین از ماست‌سل و بازوفیل می‌شود و علائم آلرژی را پدید می‌آورد) در نظر گرفته می‌شوند که فعالیت‌های ضد آلرژیک قوی همچون مهار آزادسازی هیستامین از اینترلوکین های نوع ۴ و ۳ (مولکول‌هایی از جنس پروتئین که نقش مهمی در بروز پاسخ آلرژیک و علائم آن دارند) سنتزی و جلوگیری از ترشح گیرنده CD40 (مولکولی که در صورت تحریک مجموعه‌ای از واکنش‌های مرتبط درون سلولی را رهبری می‌کند) به وسیله بازوفیل‌ها و شاید ماست‌سل‌ها دارند. همچنین، کوئرستین موجود در این بذر ترشح CD63 و CD203c و آزاد شدن هیستامین در بازوفیل های فعال شده با آنتی IgE را مهار می‌کند.

۶- دانه گشنیز و سلامت مو

دانه گشنیز ریشه‌های مو را تقویت می‌کنند و باعث افزایش رشد مو می‌شوند، همچنین با تقویت مو از ریزش مو جلوگیری می‌کنند.

روش استفاده: پودر دانه گشنیز را در مقداری روغن‌زیتون بریزید و بر روی موها و پوست سر خوب ماساژ دهید، بگذارید ۳۰ دقیقه بماند و سپس با آب گرم و شامپو بشویید.

۷- دانه گشنیز و کمک به گوارش

محققان دریافتند که تخم گشنیز مانند یک داروی ضد اسپاسم عمل می‌کند و برای بهبود هضم غذا، درمان نفخ، درمان معده درد، سندروم روده تحریک‌پذیر و سلامت دستگاه گوارش مفید است.

روش استفاده: اگر سو هاضمه و نفخ دارید می‌توانید هر روز یک عدد تخم گشنیز را بجوید و یا تخم گشنیز را یک شب در آب خیس کنید و صبح روز بعد ناشتا آب آن را بنوشید.

۸- بذر گشنیز و تسکین عفونت ادراری

تخم گشنیز به درمان عفونت ادراری و عفونت مثانه کمک می‌کند و چون خواص دیورتیک دارد برای سلامت کلیه‌ها مفید است.

روش استفاده: ۱٫۵ قاشق چای‌خوری تخم گشنیز را در دو فنجان آب بریزید و ناشتا بنوشید.

۹- تخم گشنیز و کاهش درد قاعدگی

تخم گشنیز با کمک به تنظیم عملکرد مناسب غدد درون‌ریز و هورمون‌هایی که دوره‌های قاعدگی را تنظیم می‌کنند به بهبود بی‌نظمی قاعدگی و درمان گرفتگی و درد پریود کمک می‌کند.

روش استفاده: ۶ گرم تخم گشنیز را در نیم لیتر آب جوش بریزید و بگذارید ۱۰ دقیقه بماند تا دم بکشد، این چای گشنیز گرم را با عسل ترکیب کنید و روزی سه بار مصرف کنید تا درد قاعدگی را کاهش دهد.

۱۰- بذر گشنیز و درمان کم‌خونی

تخم گشنیز حاوی مقادیر بالایی آهن است که برای پیشگیری و درمان کم‌خونی مفید است.

روش استفاده: برای درمان کم‌خونی هر روز یک قاشق چای‌خوری تخم گشنیز را در یک لیوان آب جوش بریزید و بگذارید ۱۰ دقیقه بماند تا دم بکشد سپس این دمنوش گشنیز را با عسل یا خرما بخورید.

دیگر خواص تخم گشنیز

تخم گشنیز حاوی مقادیر بالایی پتاسیم است؛ از این رو به عنوان یک دیوروتیک طبیعی عمل کرده و باعث کاهش فشارخون بالا، ادم و ورم می‌شود. این دانه گیاهی همچنین حاوی مقادیر بالایی ویتامین C است که باعث تقویت سیستم ایمنی بدن شده و به درمان سرماخوردگی و آنفلوانزا کمک می‌کند. می‌توان ۲ تا ۳ گرم تخم گشنیز را دم کرد و ۳ بار در روز آن را مصرف کنند که برای کاهش قند خون، افزایش شیر مادران و هضم غذا مفید است.

عوارض و مضرات تخم گشنیز

* کسانی که از دیابت و فشارخون بالا رنج می‌برند، نباید در مصرف تخم گشنیز زیاده روی کنند چون ممکن است باعث کاهش شدید قند خون و فشارخون شود.

* تخم گشنیز ممکن است باعث واکنش‌های آلرژیک در افراد حساس شود.

برای خرید بذر گشنیز و سایر سبزی جات به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

کلم بروکلی گیاهی بسیار خوش‌طعم و مقوی است که می‌توان آن را به‌صورت خام و پخته مصرف کرد. این گیاه که سرشار از آهن و آنتی‌اکسیدان است را می‌توان به‌عنوان یک غذای کامل مصرف کرد و از آن لذت برد. بروکلی از میان خانواده کلم کاشت ساده‌تری دارد و نسبت به آفات و بیماری‌ها نیز مقاوم‌تر است. کلم بروکلی سبزی فصل سرد است و بوته آن گاهی تا یک متر نیز رشد می‌کند. اندازه کلم بروکلی در صورت دریافت آب زیاد و کافی بزرگ‌تر می‌شود. کلم بروکلی گیاهی است که برای پرورش خانگی گزینه بسیار مناسبی است و می‌توان آن را از طریق بذر پرورش داد و محصولی ارگانیک را تولید و مصرف کرد. این کلم دارای بوته‌ای بزرگ است که از میان آن‌ها گلچه‌های بروکلی بیرون آمده‌اند. این گلچه‌ها را در زمان بلوغ می‌توان برداشت کرد و تا زمانی که سرما یا گرمای شدید شروع نشده باشد، این گلچه‌ها رشد می‌کنند و می‌توانید بارها از آن‌ها برداشت کنید و لذت ببرید.

کلم بروکلی گیاهی مناسب برای کاشت در باغچه و گلدان سایز بزرگ است. بروکلی را معمولاً به‌صورت خام و بخارپز، آب­پز و سرخ‌کرده استفاده می‌کنند. کلم بروکلی نیاز به آفتاب کامل دارد و در مناطق گرمسیری بهتر است در سایه جزئی کاشته شود (بروکلی به روزانه ۸ ساعت نور احتیاج دارد). سطح خاک کاشت بروکلی باید همیشه مرطوب باشد ولی غرق آبی و خیس نباید باشد.

کاشت

کاشت کلم بروکلی از بذر تکثیر می‌شود، خاک انتخابی باید غنی باشد برای این کار می‌توانید بستر کشت را با کمپوست یا کود حیوانی مخلوط کنید. بذر کلم بروکلی را معمولاً در اوایل بهار یا اواسط تابستان می‌کارند (۸ تا ۱۰ هفته قبل از آخرین سرمای منطقه). دانه‌ها را در عمق حداکثر یک سانتی‌متری بکارید و بهتر است قبل از کاشت ۲۴ ساعت خیس کنید. بهتر است کلم بروکلی را ابتدا نشاء کنید به این منظور ابتدا بذرها را داخل سینی نشاء یا گلدان‌های کوچک (لیوان یک‌بارمصرف) بکارید و بعد از چهار برگه شدن آن را به گلدان بزرگ‌تر یا زمین اصلی منتقل کنید (برای کاشت در گلدان باید سایز بزرگی را انتخاب کرد). کلم بروکلی بعد از گذشت حدوداً ۷۰ روز از زمان کاشت بذر کلم قابل‌برداشت است. دمای کاشت کلم بروکلی باید حداکثر ۲۵ درجه باشد و هم‌چنین بروکلی در دماهای کمتر از صفر درجه آسیب می‌بیند در دماهای بالاتر گیاه به گل می‌رود و رشد آن متوقف می‌شود. به‌طورکلی تمامی کلم‌ها محصول فصل خنک می‌باشند. در شهرهای معتدل جنوبی کلم را در زمستان و در مناطق معتدل شمالی در فصل تابستان اقدام به کاشت می‌کنند. دمای مناسب کاشت کلم بروکلی ۱۵ تا ۲۰ درجه است (دمای میانگین ماهیانه ۱۶ درجه). در مناطقی که زمستان ملایمی دارند بروکلی در زمستان نیز قادر به تولید محصول است.

بعد از کاشت بذر در گلدان یا سینی نشاء (بهتر است برای نتیجه‌گیری بهتر از خاک استریل و آماده استفاده کنید، ترکیبات پیت ماس یا کوکوپیت و پرلیت، کمپوست مناسب است). ابتدا قبل از کاشت کلم بذر خاک را خوب آبیاری کنید تا آب از سوراخ‌های انتهایی آن خارج شود. در هر گلدان دو عدد بذر قرار دهید. بذرها را در عمق حداکثر یک سانتی‌متری بکارید و با افشانه به‌آرامی خاک را مرطوب کنید. بذر کلم بروکلی فیورنتینو معمولاً بین ۴ تا ۷ روز جوانه می‌زند. تا قبل از جوانه‌زنی می‌توانید بستر کشت را با پلاستیک بپوشانید تا رطوبت حفظ شود و جوانه‌زنی سریع‌تر اتفاق بیفتد. گلدان با سینی نشاء را نباید در آفتاب مستقیم قرار دهید ولی در محیطی پرنور باید باشد (دمای جوانه‌زنی حدوداً ۲۵ درجه باید باشد). بعد از چهار برگی شدن نشاءها آن‌ها را به محلی با نور مستقیم آفتاب انتقال دهید (۶ تا ۸ ساعت نور کافی است).

نباید اجازه دهید در این مدت سطح خاک کاملاً خشک شود درصورتی‌که مشاهده کردید خاک در حال خشک شدن است اقدام به مرطوب کردن آن کنید. آبیاری باید به‌گونه‌ای باشد که از سوراخ‌های انتهایی آن آب اضافی خارج شود، آبیاری بیش‌ازحد باعث مرگ گیاه می‌شود. زمانی که ارتفاع گیاه حدوداً به ۱۵ سانتی‌متر رسید یا تعداد برگ‌های آن بیشتر شد هر گیاه را به گلدان سایز بزرگ جداگانه منتقل کنید (به زمین اصلی). همیشه مراقب دمای محیط باشید و به دمای هر مرحله از کاشت توجه کنید. برای کاشت در زمین نشاءها را در ردیف‌هایی به فاصله حداقل ۵۰ سانتی‌متر بکارید و همچنین فاصله هر بوته با بوته بعدی را ۵۰ سانتی‌متر در نظر بگیرید.

برداشت

قبل از شروع یخبندان و زرد شدن بروکلی‌ها برداشت را شروع کنید. درست زیر جایی را که ساقه‌ها شروع به جدا شدن می‌کنند ببرید. وقتی سر اصلی بروکلی را برداشت کردید، گلچه‌های ترد جانبی دیگری شروع به رشد می‌کنند. به برداشت ادامه دهید تا گیاه‌تان به تولید گلچه ادامه دهد. این روند ادامه دارد تا وقتی‌که هوا خیلی سرد یا خیلی گرم شود. بروکلی‌ها را کنسرو و فریز و ترش کنید یا می‌توانید برای ۲ هفته آن‌ها را در یخچال نگه‌دارید. ممکن است موقع برداشت متوجه کرم کلم و لارو شاپرک نشوید و این موجودات وارد بروکلی‌های پخته شوند. برای جلوگیری از این اتفاق قبل از پخت بروکلی‌ها را برای ۱۵ دقیقه در آب گرم و مقدار کمی سرکه بخیسانید تا این موجودات بیرون بیایند.

فواید کلم بروکلی

از خواص کلم بروکلی این که حاوی موادی است که به‌طور فراوانی تعداد و اندازه سلول‌های سرطانی را کاهش می‌دهد و به بهبود بدن کمک می‌کند.

سرشار از فیبر، کاروتنوئید، ویتامین A، ویتامین C و ویتامین K است که این مواد از بروز سرطان روده و معده جلوگیری می‌کند.

وجود فیبر فراوان در آن، سبب شده که برای افراد دیابتی و درمان آن‌ها بسیار مفید باشد.

سرشار از کلسیم است به‌طوری‌که می‌توان گفت کلسیم آن به‌اندازه شیر است و برای تقویت استخوان و جلوگیری از پوکی استخوان کمک‌کننده و بسیار مؤثر است.

پتاسیم موجود در آن فشارخون را کنترل نموده و به تنظیم عملکرد قبل کمک می‌کند.

ویتامین C و بتاکارتون موجود در آن برای چشم مفید است و از بیماری آب‌مروارید مناسب است.

سرشار از ویتامین D است که به جذب کلسیم کمک نموده و از پوکی استخوان پیشگیری می‌کند.

از مضرات کلم بروکلی این که زیاده روی در مصرف کلم بروکلی باعث التهاب روده و یا افزایش گار روده می گردد.

برای خرید بذر کلم در انواع مختلف به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

کاهو در میان سبزی‌ها دیگر کاشت بسیار ساده‌ای دارد و قابل کاشت در اکثر خاک‌ها است. همچنین در کمترین فضا حتی در کوچک‌ترین گلدان‌ها نیز می‌توان اقدام به کاشت نمود. ارزش غذایی کاهو زیاد و حاوی ویتامین‌های A و C و فولات و آهن است. در سال ۱۹۹۹ دانشمندان دانشگاه گلاسکو دریافتند که میزان آنتی‌اکسیدان آن حدود ۱۰۰ برابر بیشتر از کاهوهای معمولی است. کاهو دارای انواع مختلفی مانند کاهو پیچ، کاهو کلم، کاهو چینی، کاهو بنفش و کاهو فرانسوی است. کاهو فرانسوی به دلیل طعم و عطر و همچنین رنگ جذاب آن یکی از ارقام محبوب در میان مصرف‌کنندگان است. از خواص کاهو فرانسوی این که حاوی آنتی اکسیدان و ویتامین های فراوانی است،

کاهو یکی از پرمصرف‌ترین سبزی‌های جهان است که به دلیل مصرف بالای آن تمامی فصول به‌صورت فضای باز و گلخانه‌ای کشت می‌شود. مقاومت این رقم از کاهو نسبت به سرما و تغییرات دما بالا بوده و مناسب کاشت برای تمامی فصل بخصوص پاییز است (دمای ایده آل برای جوانه‌زنی ۱۸ تا ۲۰ درجه است).

شرایط آب‌وهوایی کاشت بذر

دما

کاهو نسبت به سبزی‌های دیگر تحمل سرمای بیشتری را دارد و در آب‌وهوای خنک نتیجه بهتری دارد. درنتیجه در شهرهای خنک کاشت بهاره و در شهرهای با آب‌وهوای گرم کاشت پاییزه و زمستانه آن بهتر است. البته برای کاشت خانگی در هر شرایط آب‌وهوایی می‌توان کشت نمود. گرما، کم‌آبی و خشکی باعث می‌شود کاهو زودتر به گل برود و در نتیجه کیفیت آن کاهش پیدا کند. کاهو دمای کمتر از صفر درجه را نیز تحمل می‌کند ولی اگر سرما پایدار باشد باعث بد فرم شدن برگ‌ها و جمع شدن آن‌ها و باعث تغییراتی در رنگ برگ کاهو می‌شود.

خاک

کاهو در اکثر خاک‌ها قابل رشد است ولی در خاک‌های فقیر عملکرد و کیفیت محصول کاهش می‌یابد. بهترین نتیجه را در خاک‌های نیمه سبک و غنی دارد. برای کاشت خانگی خاک‌های نیمه سبک عملکرد خوبی دارد. خاک رسی شنی یا ترکیبی از کود حیوانی و خاک باغچه یا خاک‌برگ گزینه‌های مناسبی است. (اگر گلدان را در پشت پنجره و در خانه نگه‌داری می‌کنید بهتر است از کمپوست آماده استفاده کنید). قبل از کاشت در باغچه می‌توانید کود حیوانی را در سطح خاک پخش و خاک را زیرورو کرده و سپس اقدام به کاشت بنمایید.

آموزش کاشت بذر

کاهو را در مناطق گرم که زمستان ملایمی هم دارند در پاییز و زمستان کاشته می‌شود و در شهرهای سرد که زمستان سردی دارند در بهار اقدام به کاشت آن می‌کنند. در کاشت پاییزه بذرها را در شهریور ماه می‌کارند. در کاشت بهاره در اردیبهشت یا خرداد اقدام به کاشت آن می‌کنند. البته برای کاشت خانگی در باغچه یا گلدان در تمامی طول بهار و تابستان می‌توان اقدام به کاشت کاهو نمود که در ادامه به آن می‌پردازیم. بذر کاهو را با فاصله ۱۵ تا ۳۰ سانتی‌متر از یکدیگر می‌کارند و بر روی آن لایه‌نازکی از خاک نرم می‌ریزند و به‌آرامی آبیاری می‌کنند به‌طوری‌که بذرها جابه‌جا نشوند. بذرها بعد از گذشت ۳ تا ۵ روز از خاک بیرون می‌آیند. کاهو را می‌توان در سینی نشاء یا زمینی دیگر یا گلدانی نشاء کرد و سپس بعد از رشد آن به زمین و محل اصلی انتقال داد و با فاصله‌های یکسان و مرتب کاشت. در روشی دیگر می‌توان بذرها را به‌صورت دست پاش کاشت و بعد از رشد آن و رسیدن به طول ۵ سانتی‌متر اقدام به تنک کردن بوته‌ها و کاهش تراکم آن‌ها نمود.

کاشت بذر در منزل

بهتر است کاهو در اوایل بهار یا پاییز که هوا خنک است کاشته شود. اگر خواستار کاشت در فصل گرم یا در داخل آپارتمان یا پشت پنجره هستید باید نیاز سرمایی بذرها را برطرف کنید. این عمل درصد موفقیت را بسیار بالا می‌برد که در ادامه به آن می‌پردازیم. برای کاشت کاهو در داخل آپارتمان و پشت پنجره منزل یا در فصلی که هوا گرم است برای موفقیت بیشتر در کاشت باید ابتدا نیاز سرمایی بذر کاهو را برطرف کنیم تا درصد جوانه‌زنی بالاتر برود. برای این کار تمامی بذرهای موجود را بین چند لایه دستمال خیس گذاشته و داخل پلاستیک فریزر قرار می‌دهیم و در طول روز داخل یخچال و در قسمتی که امکان یخ زدن وجود ندارد می‌گذاریم (طبقه پایین یخچال) و شب آن را بیرون قرار می‌دهیم، این عمل را تا ۲۰ روز انجام می‌دهیم و با مشاهده جوانه زدن بذرها اقدام به کاشت آن‌ها می‌کنیم.

برای کاشت در باغچه بعد از آماده‌سازی خاک، بذر کاهو را در گودال‌های نیم سانتی‌متری با فاصله ۱۵ سانتی‌متر به‌صورت خطی بکارید. کاهو را باید در مکانی کاشت تا روزانه حداقل ۶ ساعت آفتاب بخورد. خاک گلدان یا محل کاشت باید نیمه سبک، غنی و دارای زهکشی بالا باشد. سطح خاک باید همیشه مرطوب باشد ولی غرق آبی نباشد. برای کاشت در گلدان، گلدانی را انتخاب کنید که حداقل ۱۰ سانتی‌متر باشد. بذرها را با فاصله چند سانتی‌متر (۲ تا ۳ سانتی‌متر) بر روی گلدان قرار دهید و بر روی آن به اندازه نیم سانتی‌متر خاک نرم بریزید و سپس به‌آرامی آبیاری کنید. گلدان را باید در جای نورگیر قرار دهید و تا قبل از جوانه‌زنی اجازه ندهید خاک خشک شود. وقتی کاهوها رشد کردند می‌توانید بوته‌ها را تنک کنید (بوته‌های اضافی را حذف کنید) تا فضای بیشتری برای باقی کاهوها باشد. کاهوهایی که تنک کرده‌اید را می‌توانید در گلدانی یا محلی دیگر به‌صورت جداگانه بکارید. برای اینکه کاهو طعم و کیفیت بالایی داشته باشد باید خاک آن همیشه مرطوب باشد. البته نباید خاک را خیس نگه داشت بلکه باید مرطوب باشد. اگر هوا گرم شد بهتر است گلدان کاهو را در نیم‌سایه قرار دهید. اگر کاهو دیر برداشت شود برگ‌ها بد فرم شده و به گل می‌روند.

برای خرید بذر کاهو در انواع مختلف به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید: